Bardzo Wam kochani dziękuję za pomoc. Właściwie Koriel chciał abym założyła taki wątek, ale powiedział mi to dopiero po tym, gdy wysłałam wiadomość do kilku osób, i tak już zostawiłam.
Dziś wieczorem odbyła się operacja, była bardziej skomplikowana niż pokazywało zdjęcie rtg (ale dr mówił, że często tak jest). Na zdjęciu był jeden kawałek odłupanej i przemieszczonej kości, a w rzeczywistości były trzy, na dodatek trochę zmiażdżyły powierzchnię stawową (tą część pokrytą chrząstką). Wszystko jest już przyśrubowane i zadrutowane na miejsce, Koriel wieczorem był jeszcze trochę na "głupim Jasiu" po znieczuleniu, jutro pewnie wróci mu całkowite czucie i dopiero zacznie się ból. Dr także nie mógł obiecać, że ręka będzie w pełni sprawna jak do tej pory, a że jest to prawa, to modlimy się o cud.
Więc jeśli wszystko się zrośnie, to za kilka tygodni będzie konieczna ponowna operacja, w celu usunięcia całego żelastwa, i po kolejnych kilku tygodniach zaczniemy rehabilitację, wtedy tez chyba zacznie szukać nowej pracy, może znajdzie lepszą niż do tej pory. (To też byłoby wielkim błogosławieństwem.)
Ale wiecie, on jest niesamowity. Ja choć jestem od niego dłużej wierząca i wychowana w domu gdzie byli wierzący ludzie, nie mam takiej odwagi. Dostał łóżko (wreszcie, bo wczoraj spał na leżance) na korytarzu, i gdy dowiedzieliśmy się, że będzie za chwile operowany, nie miał najmniejszego problemu modlić się na głos (nie bardzo głośno, ale przechodzący obok ludzie na pewno dobrze słyszeli). Choć to niby oczywiste, to dla mnie takie nie było.
Jutro napiszę jak się coś zmieni, na razie bardzo dziękuję za Wasze modlitwy i proszę o dalsza pamięć.
Pozdrawiam Was serdecznie!
|
