Wyraz hebrajski "jom" oznacza nie tylko dzień w sensie doby, ale również bliżej nieokreśłony okres czasu:

http://www.blueletterbible.org/lang/lex ... 3117&t=KJV

Moim zdaniem nie ma potrzeby alegoryzować tego tekstu. Trzeba tylko wybrać właściwe znaczenie słowa "jom", które wynika z samego tekstu w jego bezpośrednim kontekście.

Jeśli mamy tutaj bliżej nieokreślone odcinki czasowe, to Ziemia nie ma 6000 lat, tylko więcej - a to zgadzałoby się z obserwowalnymi faktami, które przedstawiasz.

To prawda. Z tym, że to drugie znaczenie słowa "jom" jest już znaczeniem alegorycznym. Jest tak dlatego, że upływ takiego bliżej nieokreślonego czasu tu w tekście jest ukazany przy pomocy takich pojęć jak "poranek" czy "wieczór". To słownictwo już stanowi alegorię dla upływu epoki, która może mieć miliardy lat. Początek tej epoki to "wieczór", a koniec tej epoki to "poranek".

Generalnie zgoda. Ja powiedziałbym, że nie ma potrzeby alegoryzować wszystkiego w tekście, a jedynie alegorię stanowi upływ dnia z jego wieczorem i porankiem. Co do reszty tekstu, jak najbardziej, wstępnie należy przyjmować dosłowne znaczenie poszczególnych stwierdzeń.

Czytający Biblię powinni liczyć się jednak z tym, że to co obecnie rozumiane jest dosłownie, to w wyniku ewentualnych przyszłych obserwacji, będzie musiało być rozumiane niedosłownie. Tu jesteśmy w zawieszeniu.

Właśnie do tego się obecnie skłaniam. (Choć jeszcze niedawno zostałem zbity z tropu przez wyjaśnienia Howinda z jego przykładem o oddalającym się Księżycu od Ziemi, czy o ilości pyłu księżycowego. Chyba jednak pan Howind ma przestarzałe i niedokładne dane).

Nie widze tutaj żadnej alegorii. "Poranek" i "wieczór" to po prostu upływ czasu czyli początek i koniec tego okresu.

Jak na razie, obserwacje naukowe prowadzą do wniosków coraz bardziej zgodnych z dosłowną interpretacją tekstu

Adresatami bezpośrednimi tekstu napisanego przez Mojżesza byli prości ludzie 3500 lat temu. O tym nie wolno zapominać.

Natomiast ilość pyłu na księżycu wskazuje, że jest on zdecydowanie młodszy niż wskazywałaby na to oficjalna doktryna ewolucjonistyczna - czyli prawdopodobnie całe rzędy wielkości niż miliardy lat.

Chyba jednak pozostanę przy swoim zdaniu. Jak dla mnie to ewidentnie mamy tu do czynienia z wypowiedzią gdzie użyte jest zobrazowanie przy pomocy terminów z codziennego życia słuchaczy.
Gdy powiesz, przykładowo, że "poranek państwowości Polski datujemy na taki to, a taki wiek", to przecież jest to ewidentne, że używasz języka obrazowego. Stosujesz "plastyczne obrazowe przedstawienie pojęć oderwanych". W tym przypadku tym pojęciem jest epoka istnienia Polski jako państwa.

W pewnej części na pewno tak jest. Są zaś i takie wypowiedzi Pisma, co do których nauka zrewidowała nasze ich rozumienie. Przykładowo, kiedyś rozumiano, że Ziemia jest okręgiem, posiłkując się pewnymi wypowiedziami Pisma. Dzisiaj obecnie rozumiemy, że nie chodzi tu dosłownie o okrąg, ale o kształt Ziemi widzianej z pewnej odległości przez obserwatora. Zatem odchodzimy od dosłownego rozumienia słowa "okrąg".

Skąd to wiesz? Masz jakieś teksty źródłowe w temacie?
Ja natomiast spotkałem się z wyjaśnianiem sprawy ilości pyłu księżycowego tak, że wszystko zgadza się z miliardami lat.

Wszyscy wybitni bibliście i znawcy starego hebrajskiego są zgodni i twierdzą jak 1 mąż, że 1 dzień przy stworzeniu świata to 1 dzień 24 godzinny, a nie jakiś długi okres czasu, ważna jest również gramatyka a nie tylko samo znaczenie danego słowo.

Od pierwszego dnia było już rozróżnienie dnia od nocy:

"I rzekł Bóg: Niech stanie się światłość. I stała się światłość. I widział Bóg, że światłość była dobra. Oddzielił tedy Bóg światłość od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą. I nastał wieczór, i nastał poranek - dzień pierwszy" 1 Moj. 1.3-5

Po za tym jest napisane, że mamy pracować 6 dni, a 7 dnia odpocząć, bo Bóg 6 dni pracował.

Definicja dnia i nocy ustalona przed stworzeniem słońca i księżyca była inna niż okres czasu wynikający z miary, do której zostały stworzone słońce i księżyc. Dobrze byłoby czytać to, co jest napisane i co się samemu cytuje. Dopiero po stworzeniu słońca i księżyca można mówić o dniu w sensie części doby. Dla bezpośrednich odbiorców słów Mojżesza takie określenia jak "doba" czy "obrót Ziemi wokół własnej osi" po prostu byłbyby kompletną abstrakcją, a Mojżesz pisał bezpośrednio do nich, a nie do nas.

http://allegro.pl/item1242874676.html

ukazała sie ciekawa książka jednego z czołowych ateistów, a raczej byłych ateistów