Hold your horses, guys. 
Pax vobiscum napisał(a): W interlinii czytamy:
"Tak samo zaś i Duch wspiera słabości nasze bowiem co modlilibyśmy się według tego, jak trzeba nie wiemy ale sam Duch wstawia się za nami wzdychaniami niewysłowionymi. Zaś badający serca wie czym zamysł Ducha, że według Boga wstawia się za świętymi" [Rzym 8:27, Przekład Interlinearny] Zobaczmy w takim razie do oryginału:
http://www.blueletterbible.org/Bible.cf ... nc_1054027
8:27 ὁ δὲ ἐρευνῶν τὰς καρδίας οἶδεν τί τὸ φρόνημα τοῦ πνεύματος ὅτι κατὰ θεὸν ἐντυγχάνει ὑπὲρ ἁγίων
Wyraz "strategiczny" dla naszych rozważań to ὅτι posiadający kilka znaczeń: że, gdyż, ponieważ, skoro.
http://www.blueletterbible.org/lang/lex ... 3754&t=KJV
Ani tłumacze KJV, ani Young Literal Translation, ani NASB, ani żaden angielski przekład nie dokonujący w tym miejscu interpretacji tłumaczy i nie wstawiający dodatkowych słów, ani ŻADEN polski przekład nie zostawia tam "że", tylko tłumaczy tak, jakby Ten, który się wstawiał za świętymi był tym, który bada serca i wie, jaki jest zamysł Ducha.
PBW A Ten, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo zgodnie z myślą Bożą wstawia się za świętymi.
PBWP Ten zaś, który przenika serca, wie, jakie jest pragnienie Ducha: wie, że Bóg, tak jak chce, wstawia się za świętymi.
PBG A ten, który się serc bada, wie, który jest zmysł Ducha, ponieważ według Boga przyczynia się za świętymi.
PBT Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą.
Gdyby w tym wersecie [27] Duch się wstawiał za nami, to po pierwsze mielibyśmy niepotrzebne powtarzanie treści - przecież werset wcześniej już się dowiedzieliśmy, że to Duch się wstawia za nami w niewysłowionych westchnieniach. Nie mamy również żadnego wskazania typu "bo wie, że On wstawia się", "bo wie, że Duch wstawia się" ani nic, co wskazywałoby, że chodzi o Ducha - szczególnie, że w wersecie 34 jest napisane, że Jezus wstawia się za nami (jako Arcykapłan).
O ile w wersecie 26 jest jasne, że chodzi o wstawiennictwo Ducha Świętego w czasie modlitwy (i tutaj nie ma sporu), to w wersecie 27 mamy dwie opcje:
Opcja 1: Ten, który bada serca, wie, jaki jest zamysł Ducha, bo zgodnie z myślą Bożą wstawia się za świętymi jako Arcykapłan.
Opcja 2: Ten, który bada serca, wie jaki jest zamysł Ducha, bo Duch zgodnie z myślą Bożą wstawia się za świętymi.
Ja skłaniam się ku opcji nr 1 - zwłaszcza, że określenie "wstawia się za nami" jest użyte dwukrotnie w tym samym kontekście i za drugim razem mówi wprost o Jezusie, a opcja nr 2 wymagałaby wstawienia dodatkowego słowa do tekstu po wyrazie ὅτι (np. "Duch", albo "On").
Nie bardzo wiem, czy jest o co kruszyć kopie, bo przecież jest oczywiste, że Duch Święty wstawia się za nami zgodnie z wolą Bożą, skoro Jego prowadzenie jest dowodem na to, że jesteśmy dziećmi Bożymi [Rzym. 8:14], skoro jest Duchem Chrystusowym [Rzym. 8:9] i skoro jest współistotny z Ojcem i Synem. Paweł nie musi tego w ogóle tłumaczyć. Natomiast podkreślenie drugiej "oczywistości" (że Syn wstawia się za nami zgodnie z wolą Bożą, z myślą Bożą, z zamysłem Bożym) może wskazywać w tym tekście na to, że ogólny zamysł Boga jest taki, iż Syn jako Arcykapłan wstawia się u Ojca za nami, a Duch modli się w nas (oczywiście zgodnie z wolą Bożą) również wstawiając się za nami. Wstawiennictwo szczególne Ducha jako Parakleta i wstawiennictwo ogólne Syna jako Arcykapłana są ze sobą zgodne i z definicji idą w tym samym kierunku. "A wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Boga miłują" [werset 28].
Jeśli jesteście innego zdania, to nie ma wielkiej tragedii, bo obydwie opcje są doktrynalnie słuszne i żadna nie zaprzecza ogólnemu kontekstowi Słowa Bożego. Można się dalej spierać dla samego spierania, ale ja nie bardzo widzę w tym sens.
Ale i tak Wam dziękuję, bo Wasza dociekliwość jest imponująca. I nie bijecie piany. Tak trzymać. 
|
).