www.ulicaprosta.net

Smok wielokrotnie cytował z Izajasza i komentował stosowny fragment.

Hepta:


Hepta, obawiam się, że Twoim oczekiwaniom, co do określeń - Syn Boży, Bóg Syn - nawet prawdziwy apostoł nie sprostał:
Pan mój i Bóg mój

Powiedz Lisie jak to jest, że Twój styl wypowiedzi jest zaprzeczeniem tych wartości które starasz się głosić. Pełno w nich agresji. Co to za określenie "jehowicki" ? Cz y tego nauczył Cię Bóg trójjedyny? Bo mój Bóg jedyny i mój Jezus Syn Boży nie pozwalają tak nazywać bliźniego, a tym bardziej brata w Chrystusie. [/img]

Lis to fajny gość ,tylko trzeba umieć z nim gadać

Jan 16:13-15
Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.

Misja Ducha Świętego przedstawiona jest w podobnych słowach, które opisują misję Syna na ziemi. Widzimy Ducha, który: mówi, słucha, objawia, otacza chwałą.
To samo widzimy u Syna: mówi, słucha, objawia, otacza chwałą.
Jeżeli te elementy, choć nie wszystkie, nie są dowodami dialogu wewnątrz osobami trójcy i objawienia trójosobowego Boga ludziom - to co jeszcze może przekonać niedowiarków?
Czytajcie Dzieje Apostolskie. Zobaczycie Ducha jako Osobę.


Jaki masz problem? Bo nie bardzo rozumiem. Lingwistyczny?
A może utożsamiasz się z manipulatorami z Brooklynu, i tu Ciebie boli.
Jeżeli lingwistyczny, to nic nie poradzę; w języku polskim przymiotniki - jezuicki, jehowicki, mariawicki, itp. są poprawną formą gramatyczną.
I ich używanie nie dowodzi mojego braku szacunku dla osób o imieniu Jezus, JHWH, Maria.
Pisałem o "jehowickiej doktrynie" - to tak dla przypomnienia.

Dzięki Lisie za poradę. Uważam że to samo mozna napisać jeśli się chce w sposób bardziej elegancki, chrześcijański, braterski. Nie bardzo rozumiem skąd u Ciebie taka wiedza że od razu widzisz Brooklyn. To że ktoś potrafi inaczej coś rozumieć to od razu jakiś heretyk. Czy nam opłaca się tak obrzucać takimi epitetami. Pomyśl trochę na ten temat.
Pozdrawiam pokojem Bożym.

Podejrzewam, że chodzi o fragment z Izajasza 48:16:
"Zbliżcie się do mnie i słuchajcie tego! Od samego początku nie mówiłem w skrytości, odkąd się to dzieje, Ja tam jestem! A teraz Wszechmogący, mój Pan, posłał mnie i jego Duch."
Ja tu widzę powołanie przez Boga Ojca Jahweh ("Wszechmogący mój Pan, posłał mnie"), i namaszczenie Duchem Bożym, w celu wykonania powierzonego dzieła ("i jego Duch").

Wit, dobrze się domyśliłeś, ten fragment jest dość wymowny, choć to ST.
A mógłbyś się jeszcze wytłumaczyć, dlaczego przekręcasz tekst: posłał mnie Jego Duch na: namaścił mnie Duchem Bożym? Akurat tego w tym tekście nie ma. Czy nie dlatego, bo jesteś zwyczajnie uprzedzony i masz blokadę:
Duch nie jest osobą, Duch nie jest osobą, Duch nie jest osobą.

I tak sobie mantrujesz, zasmucając Go.

Według wykładni trynitarian, Wszechmocny to 3 Osoby Boże: Ojciec, Syn i Duch. Dlaczego więc w Izajasza 48:16, dwukrotnie wspomniane jest o Duchu Bożym, przez co zdanie traci sens.

Niestety, mam kłopoty z logicznym myśleniem i nijak nie rozumiem, co Twoja głowa pomyślała, a paluszki wystukały. Musisz się bardziej postarać.

No to masz problem!

Czyżby?
"Zbliżcie się do mnie i słuchajcie tego! Od samego początku nie mówiłem w skrytości, odkąd się to dzieje, Ja tam jestem! A teraz Wszechmogący, mój Pan, posłał mnie i jego Duch.”

Poprzekręcałeś oryginalny rekst i teraz zwijasz żagle, by motać o olbrzymach na innym wątku?
Kolego, nie zaczynaj, jeśli nie potrafisz skończyć.

Spokojna głowa. Nic nie zwijam!
W miejsce określenia "Wszechmogący", wstawiam słowa: Ojciec, Syn oraz Duch. I zdanie brzmi tak:
"Zbliżcie się do mnie i słuchajcie tego! Od samego początku nie mówiłem w skrytości, odkąd się to dzieje, Ja tam jestem! A teraz Ojciec, Syn i Duch, mój Pan, posłał mnie i jego Duch."
Zdanie bez sensu.

"Słuchaj mnie, Jakubie, i ty, Izraelu, którego powołałem! Ja to jestem, Ja pierwszy i Ja ostatni. Przecież to moja ręka założyła ziemię i moja prawica rozpostarła niebiosa; gdy Ja na nie wołam, wszystkie razem stają (...). Zbliżcie się do mnie i słuchajcie tego! Od samego początku nie mówiłem w skrytości, odkąd się to dzieje, Ja tam jestem! A teraz Wszechmogący, mój Pan, posłał mnie i jego Duch" [Iz. 48:12-13,16]


Drogi Wicie, Twoje próby manipulacji tekstem w celu uniknięcia wniosku o osobowości Ducha Świętego posyłającego Stwórcę nieba i ziemi są dramatyczne. Zabawa w podstawianie trzech Osób w miejsce Wszechmocnego, o którym wyraźnie mówi tekst jako o jednej z dwóch Osób posyłających trzecią, czyli Stwórcę nieba i ziemi, jest dziecinna.

Gdybyś spokojnie zastanowił się nad tym tekstem i porównał go np. z Hebr. 1:10 (Syn jest Stwórcą nieba i ziemi), Obj. 1:17 (Syn jest Pierwszym i Ostatnim) i Flp. 2:6-10 (przed Wcieleniem Syn był w postaci Bożej, lecz uniżył się dobrowolnie i nazwał Ojca Panem), zobaczyłbyś, że Syn jest posłany przez Ojca i Ducha. Tekst jest prosty i jeśli nikt przy nim na siłę nie "majstruje", to mówi o trzech Osobach. Ich cechy i działanie wskazują na to, że wszystkie trzy mają Boskie atrybuty. Jednak Bóg jest jeden i jedyny, a mówi o sobie w liczbie mnogiej - zamiast rozbierać Boga na czynniki pierwsze proponuję wziąć pod uwagę wszystkie dostępne dane i wyciągnąć wnioski - nawet jeśli te wnioski będą godziły w pychę ludzkiego umysłu.

"Tak mówi Pan, Król Izraelski i jego Odkupiciel, Pan Zastępów: Ja jestem pierwszy i Ja jestem ostatni, a oprócz mnie nie ma Boga" [Iz. 44:6]

Jest jeden Bóg i oprócz niego nie ma żadnego innego - ani mniejszego, ani stworzonego, ani mianowanego, ani żadnego innego.

A jednak oprócz tego, że Bóg mówi o sobie "my", to Ojciec zwraca się do Syna "Tron twój, o Boże, na wieki wieków" [Hebr. 1:8]. Ojciec jest Stwórcą [Hebr. 1:2], Syn jest Stwórcą [Hebr. 1:10], Duch jest Stwórcą [Job 33:4] - ale jeden JHWH powiedział "Uczyńmy człowieka na obraz nasz" [I Mojż. 1:26] - można się bez końca zajmować skomplikowanym "obalaniem" każdego wersetu sugerującego trójjedyność JHWH, ale całość tworzy pewien dosyć wyraźny obraz. Można go nie przyjąć, ale wtedy lądujemy de facto w politeizmie przebranym za coś innego udającego monoteizm.

Odczytywanie określenia "Jezus Chrystus" tak jak "Jan Kowalski" wypacza prawdziwą tożsamość Zbawiciela, która została zapowiedziana m.in. w Iz. 48:12-16 i zdefiniowana w NT:

"Nadasz mu imię Jeszua [JHWH zbawia], albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego" [Mat. 1:21]

JHWH zbawił lud swój od grzechów jego. Syn Boży - jedna z Osób Trójjedynego JHWH - uniżył się, nazwał swego Ojca Panem i wykonał plan zbawienia zstępując na ziemię w postaci grzesznego ciała [Rzym. 8:3; Flp. 2:6-7], posłany przez Ojca i Ducha [Iz. 48:12-16]. Zstępując na ziemię przyjął imię Jeszua, czyli JHWH zbawia. To imię było tak bardzo związane z Jego tożsamością, że Józef otrzymał polecenie jego nadania.

"Tak mówi JHWH, Król Izraelski i jego Odkupiciel, JHWH Zastępów: Ja jestem pierwszy i Ja jestem ostatni, a oprócz mnie nie ma Boga" [Iz. 44:6]

JHWH jest Królem Izraela. Jeszua [JHWH zbawia] jest Królem Żydowskim [Jan 19:19].

JHWH jest Odkupicielem. Jeszua [JHWH zbawia] jest Odkupicielem [Hebr. 9:11-12]

JHWH jest pierwszy i ostatni. Jeszua [JHWH zbawia] jest pierwszy i ostatni [Obj. 1:17]

Progresywność objawienia wskazuje, że z Bogiem Ojcem nikt nigdy nie mógł rozmawiać twarzą w twarz ani słyszeć Jego głosu [Jan 5:37; I Tym. 6:16]. A jednak Abraham i Mojżesz rozmawiali z JHWH twarzą w twarz. Starsi Izraela oglądali Boga Izraela. A więc JHWH - Bóg Izraela, z którymi oni rozmawiali, nie mógł być Ojcem. Kim zatem był?

Mojżesz rozmawiał przy krzewie ognistym z JHWH [II Mojż. 3:1-14]. JHWH mówił do Mojżesza spośród krzewu [3:4], a Jezus mówi o tym, że JHWH rozmawiał z Bogiem (a nie "ze mną", jak w przypadku rozmowy o Abrahamie z Jana 8:56-58 ) [Łuk. 20:37-38]. A więc JHWH rozmawiający z Mojżeszem przy krzewie ognistym nie był ani Ojcem, ani Synem. Kim więc był?

Fakt, że trójjedyność Boga jest objawiana niewprost, nie może być powodem zanegowania samego nauczania. Zgodnie z takim myśleniem musielibyśmy zanegować istnienie Boga, bo Biblia nie wykłada istnienia Boga w sposób tak jasny, żeby dowieść tego niepodważalnie.

"A to wszystko się stało, aby się spełniło słowo Pańskie, wypowiedziane przez proroka: Oto panna pocznie i porodzi syna i nadadzą mu imię Immanuel, co się wykłada Bóg z nami" [Mat. 1:22]

Immanuel znaczy "Bóg z nami". Słowo, które było Bogiem i Było u Boga, Światłość oświecająca każdego człowieka - Syn Boży przyszedł na świat jako wcielona Osoba (jedna z trzech) Trójjedynego JHWH. Bóg był wśród Izraela i był to Jeszua - JHWH zbawia. Wcielony JHWH-Syn Boży [Mar. 1:1-3] nagle przyszedł do świątyni [Mal. 3:1] zapowiadany przez swego zwiastuna [Iz. 40:3].

Unitarianie są krypto-politeistami. Błędna definicja monoteizmu, przejęta od ludzi, którzy między innymi w jej konsekwencji odrzucili własnego Mesjasza i Jego zbawienie, prowadzi ich do nieuniknionych wniosków o istnieniu przynajmniej dwóch bogów. Żonglując pojęciami próbujecie zachować pozory monoteizmu, ale to na nic. I tak wychodzi na to, że Jezus jest "mniejszym bogiem", "stworzonym bogiem", "mianowanym bogiem" itd. itp.