www.ulicaprosta.net

Mam pytanie. Czy macie jakieś informacje na temat Braci Norweskich/przyjaciół Smitha?

_________________
...Lecz Mordochaj nie klękał i pokłonu mu nie oddawał.

czyli: „ewangelia prowadząca do zwycięskiego życia”

http://www.kzbb.org/ind.php?kzbb=histor ... owczy&id=9
i w ich BIULETYNIE, str 7:
http://www.kzbb.org/biuletyn/kzbb_biuletyn_2007-12.pdf

_________________
5775
"Ilu więc nas jest doskonałych, tak myślmy. A jeśli o czymś inaczej myślicie, i to wam Bóg objawi. Jednak w tym, do czego doszliśmy postępujmy według jednej miary i to samo myślmy"(Flp 3:15-16 Uwspółcześniona BG, wyd. Wrota Nadziei)
Welcome to Elijahnet!
"NA WIEKI JHWH SŁOWO TWOJE TRWALE ZASIADŁO W NIEBIOSACH" [interlinia Ps.119:89]

"Bracia norwescy" utworzyli Kościół Brunstadt - tutaj jest jego krótki opis:

http://en.wikipedia.org/wiki/Brunstad_Christian_Church

i strona internetowa (po polsku):

http://www.brunstad.org/

Tutaj jest chyba najbardziej wątpliwa teza w ich nauczaniu: "Istnieje brama łaski do nowych wymiarów, gdzie możesz zaprzestać grzeszyć!"

Hm....przeczytałam ich wyznanie wiary i nie mogę się dopatrzeć czegoś złego. No a to, że Jezus daje nam moc w przezwyciężaniu pokus i nie musimy już grzeszyć- bo grzech nad nami nie panuje( o ile jesteśmy w Chrystusie) to przecież prawda...No, chyba że nie doczytałam wszystkiego, a przyznaję, że zapoznałam się z materiałem pobieżnie.

Wierzą też w utracalność zbawienia...

O ile ja ich dobrze rozumiem, to głoszą, że możliwe jest całkowite zaprzestanie grzechu w tym ciele - czyli osiągnięcie doskonałości (w sensie bezgrzeszności) jeszcze przed zmartwychwstaniem. A to byłoby sprzeczne z nauczaniem Pawła choćby w Liście do Rzymian 6-8. Nie chodzi im o to, że grzech nad nami nie będzie panować, tylko o to, że już go w ogóle możemy nie popełniać.

A...To zmienia postać rzeczy. To nie jest możliwe.

Może im chodzi o sytuację, w której człowiek nie żyje zniewolony przez grzech, np. ktoś jest nałogowym alkoholikiem, nawraca się, Bóg wyzwala go z nałogu i od tego czasu taka osoba ma łaskę ( Bożą zdolność w sobie ), która powoduje, iż w tej dziedzinie nie grzeszy, jest całkowicie wolny.

Raczej nie. Z tego co wiem uważają, że całkowicie bezgrzeszne życie jest w zasiegu ręki chrzescijan.
Może coś źle rozumiem, ale nieufnie podchodzę do deklaracji "już bardzo długo nie zdarzyło mi się zgrzeszyć'. Zastanawiam się wtedy czy człowiek taki jest świadom do końca wzoru który nam wykreślił Jezus.
Ciekawe jak rozumieją to, że Jezus kazał nam się modlić słowami "...i odpuść nam nasze grzechy..."? Odmawiają tę modlitwę tylko jak uznają, że zgrzeszyli?
Słowa z listu Jakuba "dopuszczamy się wszyscy wielu uchybień" tłumaczą, z tego co wiem, że nie chodzi tutaj o grzech a o jakieś niedoskonałości, słabości.

_________________
...Lecz Mordochaj nie klękał i pokłonu mu nie oddawał.

Rozumiem, że osoba która głosi takie poglądy - sama nie grzeszy - albo przynajmniej zna taką osobę. Chociaż zastanawiam się, czy takie twierdzenie, nauka samo w sobie już nie jest grzeszne

No to chyba lekko naginają Pismo w tym miejscu. "Uchybić" [gr. ptaio] znaczy zgrzeszyć przeciwko przykazaniu. Jakub używa tego wyrazu wcześniej w tym samym liście:

"Jeśli jednak wypełniacie zgodnie z Pismem królewskie przykazanie: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego, dobrze czynicie. Lecz jeśli czynicie różnicę między osobami, popełniacie grzech i jesteście uznani przez zakon za przestępców. Ktokolwiek bowiem zachowa cały zakon, a uchybi [ptaio] w jednym, stanie się winnym wszystkiego. Bo Ten, który powiedział: Nie cudzołóż, powiedział też: Nie zabijaj; jeżeli więc nie cudzołożysz, ale zabijasz, jesteś przestępcą zakonu" [Jak. 2:8-11]

Piotr używa tego samego wyrazu w kontekście możliwości utraty zbawienia:

"Dlatego, bracia, tym bardziej dołóżcie starań, aby swoje powołanie i wybranie umocnić; czyniąc to bowiem, nigdy się nie potkniecie [ptaio]. W ten sposób będziecie mieli szeroko otwarte wejście do wiekuistego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa" [II Piotra 2:10-11]

http://www.blueletterbible.org/lang/lex ... 4417&t=KJV

No właśnie. Spotkałam się już z takim poglądem- jeśli masz Ducha, to nie możesz grzeszyć, bo prowadzenie przez Ducha prowadzi Cię do doskonałości. Zatem, jeśli upadasz, miewasz depresję, ulegasz presji innych ludzi, odczuwasz strach i ulegasz mu- Duch cię nie prowadzi, nie masz Ducha. A życie w pełnej doskonałości( do której mamy dążyć) jest dla chrześcijanina możliwe. Tyle, że prowadzi to do do ostracyzmu ludzi słabych w wierze, upadających, przeżywających jakieś trudne chwile
( spowodowane okolicznościami życiowymi- przecież "zwycięski" chrześcijanin takich chwil nie powinien przeżywać). Pojawia się też problem obłudy: kto się przyzna do słabości wiedząc, że spotka go za to potępienie? Nie ma sensu też takiej osobie pomagać. Bo czyż nie powinna ona po prostu pokutować i odwrócić się od grzechu?
Zaczyna się udawanie przed sobą nawzajem i przeżywanie swoich upadków w całkowitej samotności. Tego typu nauczanie sprzyja też wszelkiej maści "chrześcijańskim masochistom", którzy znajdują upodobanie w poniżaniu samych siebie i przypisują sobie z tego tytułu miano "bardziej świętych od innych". Są też tacy, którzy są sami w sobie silni i zaczynają uważać, że już taki stan doskonałości osiągnęli. Mogą zacząć się wywyższać nad innymi i dają sobie prawo do krytycznej oceny tych "słabszych", którym zdarza się upadać. Ogólnie rzecz biorąc uważam, że to jest chora nauka, która sprzyja wypaczeniom w społeczności i krzywdzi wielu.

:/ :/ :/

Przebaczenie grzechów i zwycięstwo nad grzechem

Wierzymy, że wszyscy ludzie mogą otrzymać przebaczenie grzechów i życie wieczne lecz nie dzięki ich dobrym uczynkom, ale przez wiarę w śmierć Jezusa, który umarł za nas na krzyżu. „Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar.” Ef.2, 8.
Przebaczenie grzechów nie jest dla chrześcijanina końcowym celem, ale raczej początkiem nowego życia. Przez nawrócenie i wiarę w Słowo Boże, rodzimy się do nowego życia, w którym otrzymujemy nowe pragnienie i jesteśmy zainteresowani wykonywaniem woli Bożej. Z Bożą pomocą możemy stać się uczniami Jezusa i naśladować Go, tak jak jest napisane w Piśmie Świętym. Ew. Mar. 8, 34.
Wierzymy, że Jezus był tak samo kuszony jak my, ale nigdy nie zgrzeszył. Przeciwnie, przez moc Ducha Świętego zwyciężył w każdym pokuszeniu. Hebr. 4, 15-16. Dlatego też wierzymy, że kiedy jesteśmy kuszeni, by czynić, to co złe w oczach Bożych, wtedy możemy otrzymać moc, by powiedzieć „Nie” naszej własnej woli i otrzymać zwycięstwo nad tymi pokuszeniami. Rzym. 6, 1-2. Wierzymy, iż w ten sposób, możemy przezwyciężyć wszelki świadomy grzech (to, o czym wiemy, że jest złe) i rozwijać się duchowo we wszystkim, co dobre - jak jest napisane w Biblii.

Nie widzę nic niezgodne z nauczaniem Jezusa. Wydaję mi się, że szukacie dziury w całym

_________________
www.przemek-owczarski.blogspot.com
www.youtube.com/user/przemowczarski
www.chomikuj.pl/przemowczarski

A w którym miejscu Biblii jet napisane, że możemy będąc w tych ciałach przezwyciężyć WSZELKI świadomy grzech? Bo im chodzi o to, że człowiek może całkowicie zaprzestać popełniania grzechów. Ja czytam, że możemy zaprzestać trwania w grzechu w sensie ciągłym, ale całkowicie bezgrzeszne życie oznaczałoby, że już zmartwychwstaliśmy. Po to wszyscy (czyli apostołowie i my) mamy Orędownika u Ojca, żeby w przypadku popełnienia grzechu móc się powołać na dzieło Jezusa i doznać odpuszczenia:

"Dzieci moje, to wam piszę, abyście nie grzeszyli. A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy. On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata" [I Jana 2:1-2]

Nie ma napisane w ten sposób, bo Pismo nie posługuje się pojęciem "świadomego grzechu". Tu istotne jest co rozumiemu przez świadome. Dla mnie jest różnica pomiędzy pojęciami " brakiem świadomego grzechu" a "bezgrzecznością". Oni nie posługują się bezgrzesznością ale mówią o pojęciu " wszelkiego świadomego grzechu". Wiemy co przez to rozumieją ? Może wszelki swiadomy grzech = zaprzestać trwania w grzechu ? O ile nie ma ludzi bezgrzesznych o tyle wyobrażam sobie, że ktoś nie ma świadomości, że coś jest grzechem. Zatem osoba taka nie popełnia świadomego grzechu.
Żeby mówić o pojęciu świadomego grzechu w pierwszej kolejności należałoby to zdefiniować, ale jest sens definiować coś, czego nie zawiera Pismo ?
Jest różnica pomiędzy zaprzestaniem popełniania wszelkich grzechów, a życiem, w którym przezwyciężamy świadomy grzech. Np. kraść lub nie kraść, upijać sie lub się nie upijać itp. Mając świadomość, że to grzech mogę przestać kraść lub upijać się. Mam taką łaskę.
Jest możliwe nie kraść świadomie, ale czy jest możliwe nie kraść w ogóle, nawet nieświadomie ? Wątpie. Np. rozliczanie podatków. Ilość przepisów, niejasności, wątpliwości jest tak duża, że zastanawiam się, czy nie jest tak, że część nieświadomie " kradnie ". Gdy ktoś uświadamia mi, że to jest kradzież, mam moc aby przestać okradać.
No chyba, że nie ma m pieniedzy na zapłacenie, wtedy "kradnę' i mam tego świadomość