www.ulicaprosta.net

Wiem,wiem,wiem.Pytam Was o to czy macie pragnienie pójścia do domu.Paweł miał.Bezsprzecznie.Zgodził się zostać ze względu na zbory.
Pytam bo ostatnio słyszę Przyjdż Panie Jezu...ale jeszcze nie teraz.
Chcę isć do domu Ojca ale....

Cierpienie pacjenta nie ma nic do rzeczy? Powiedz, jeśli leżysz na łóżku, a ból rozszarpuje twoje wnętrzności aż do szpiku kości i prosisz obecnych, aby skończyli twoje bezcelowe męki raz na zawsze i słyszysz odpowiedź "ćwicz wytrwałość Krzysiu, wszystko będzie dobrze, jutro lub pojutrze zorganizujemy ci pogrzeb, a teraz porozmawiamy sobie o szczęściu wiecznym" to jakimi słowami się do mnie zwrócisz?


Sprowadzanie eutanazji do samobójstwa jest brakiem szacunku dla cierpiącego człowieka. Etyka katolicka, która jest bardziej restrykcyjna od protestanckiej zezwala na rezygnację z zabiegów, jeżeli " powodowałyby jedynie nietrwałe i bolesne przedłużenie zycia". Eutanazja jest jeden krok dalej i nie jest samobójstwem pacjenta, lecz przyśpieszeniem śmierci celem uniknięcia niepotrzebnego bólu. Czy według standardu biblijnego mamy gryść trawę cierpiąc, byle tylko wytrwać?


Zaczynasz patrzeć na człowieka jak w psychologii, jak na przedmiot a nie podmiot leczenia, i myślisz co by tu zrobić, żeby na niego wpłynąć. Wystarczy go przytulić, udobruchać , a zaraz poprawisz stan jego ducha i samoocenę, więc zmieni swoja autonomiczną decyzję, której realizacji mu odmawiasz. Nie znasz stanu wewnętrznego człowieka, więc to pacjent ma prawo decydować gdzie przebiega granica bólu i rozpaczy nie do zniesienia, a nie otoczenie za niego.

W prasie opisywane były przypadki kiedy cierpiący przeklinali Boga w ostatnich chwilach życia, także takie zdarzają się skutki nie dającego się znieść cierpienia na ich życie wieczne.

Nie zmieniaj tematu i nie stosuj argumentów emocjonalnych. Chodzi o prawo moralne do odebrania życia człowiekowi i źródło tego prawa. Bóg takiego prawa nie daje. Uzurpuje je sobie człowiek. A człowiek zbyt mało wie o życiu i śmierci, żeby sobie takie prawo uzurpować. I zawsze będzie zbyt mało wiedział, ponieważ nie jest panem życia i śmierci. Uczynienie siebie takim panem nie tylko jest bezprawne moralnie, ale również niebezpieczne, ponieważ znając ludzkie zepsucie, granica będzie przesuwana coraz dalej i będzie można zabijać w świetle prawa w coraz większej ilości sytuacji. Dzisiaj nieuleczalnie chorzy, jutro inni, którzy są obciążeniem. To już niestety było i to stosunkowo niedawno - w centrum Europy.


Kolejne argumenty emocjonalne zamiast merytorycznych. Nazywanie eutanazji w taki sposób, żeby uniknąć nieprzyjemnych skojarzeń, nie zmieni faktu, że jest to samobójstwo lub zabójstwo. Etyka katolicka pozwala na przerwanie tzw. "uporczywej terapii", ale chodzi o przerwanie sztucznego podtrzymywania życia, anie o sztuczne zakończenie życia.


A gdzie ja napisałem coś takiego? Podałem przykład człowieka, który prosił o eutanazję, ale w końcu zmienił zdanie i nie żałuje. Pisałem o kwestii nieodwracalności takiej decyzji jak eutanazja. Natomiast Ty przypisałeś mi coś, czego nie napisałem i dyskutujesz z tym czymś. Straw man argument. Klasyczny chyba nawet.


Zgadza się. Czy to daje komukolwiek moralne prawo do wykonywania eutanazji? Nie wiemy przecież, czy człowiek poddany eutanazji nie nawróciłby się do Boga dzięki temu, że nie dokonano jego zabójstwa. Gdyby wszyscy tacy ludzie umierali z przekleństwem na ustach, a my wiedzielibyśmy na pewno, że tak będzie, to może byłby to jakiś argument w tej dyskusji. Ale nie wiemy. A wiesz dlaczego? Bo żaden z nas nie jest Bogiem. I tu wracamy do punktu wyjścia.

Nie zmieniam tematu, chciałem pokazać, że każdy z nas może się znależć w tak niemiłej sytuacji potwornego bólu. Co wtedy zrobisz? Taka jest rzeczywistość, samo życie, które próbujesz zbić rzekomą emocjonalnością argumentu. Pod pozorem troski o duszę człowieka ignorujesz kwestię ludzkiego cierpienia, czyli meritum.


Czy usprawiedliwia to człowieka obojętnego wobec cierpienia nieuleczalnie chorego? Bo zajmując się wiszącymi w próżni dylematami, do czego mamy prawo a do czego prawa nie mamy, nie rozwiążesz prawdziwych problemów przed jakimi stawia nas życie. Rozkazujesz cierpieć niemiłosiernie człowiekowi, bo tak i już. Do tego sprowadza się twoja mowa. Zero empatii.


Ten argument jest zupełnie niepoważny, każde rozwiązanie prawne ma ze swej natury efekty uboczne i może zostać nadużyte, ale to nie znaczy, że należy zlikwidować prawo.


Każde pytanie na które nie chcesz udzielić odpowiedzi jest argumentem emocjonalnym zamiast merytorycznym?


Czy człowiek ma prawo do przeciwdziałania cierpieniu i prawo decydowania o sobie?

Meritum naszej dyskusji nie jest kwestia cierpienia tylko moralnego prawa do eutanazji.


Nasza dyskusja nie dotyczy uczuć, tylko prawa moralnego do eutanazji.


Jak może zostać nadużyta ochrona życia?


Tak. Ale eutanazja jest zabójstwem, a nie przeciwdziałaniem cierpieniu. Jeśli zabójstwo jest przeciwdziałaniem cierpieniu, to można zabijać od razu wszystkich, krórzy cierpią. Czyli stawianie równości między przeciwdziałaniem cierpieniu a zabójstwem jest co najmniej nadużyciem.

Mysle ze to raczej semantyka tylko. Czym wiec jest stworzenie? I pamietaj ze znow potrzebne ci do obrony teorii ZALOZENIE o kreacji ex nihilo. Kolejne niesprawdzalne zalozenie (nawet niech ci bedzie, ze ewolucyjne tez jest niesprawdzalne)

_________________
Bóg stworzył ludzi, Samuel Colt uczynił ich równymi.

Trzy lata temu sąd francuski odmówił prawa do eutanazji kobiecie chorej na raka twarzy, pomimo tego, że nie mogła przyjmować morfiny i strasznie cierpiała. Idź powiedz kobiecie prosto w twarz, że meritum naszej dyskusji nie jest jej cierpienie tylko moralne prawo do eutanazji.
Znam ludzi, którzy widzieli umierających na raka najbliższych i uważają, że taka śmierć jest całkowicie bez sensu.


Przez przyzwolenie na bezcelowe cierpienie. Odpowiedziałem na twoje pytanie prosze o odpowiedź na moje.

A kto ma prawo do oceny, kiedy cierpienie jest bezcelowe, jakie kryterium można do takiej oceny zastosować i jakby to się skończyło gdyby ktoś z ludzi mógł o tym decydować? Wystarczyłoby, żeby ktoś stwierdził, że "cierpisz bezcelowo", żeby Cię zabić. Oczywiście z najlepszymi intencjami... albo niekoniecznie.

Przykazanie mówi "nie morduj". Kropka. Bóg nie odpowiada za to, że ludzie nie chcą Go szukać ani przestrzegać Jego przykazań. Idź i dokonaj osobiście eutanazji - taki sam argument, tylko w drugą stronę.


Ani Ty ani ja nie możemy stwierdzić, kiedy i które cierpienie jest bezcelowe. To również nie leży w naszych kompetencjach. Wielu ludzi w cierpieniu wołało do Boga i On im odpowiedział. Według standardu Biblijnego mamy wołać do Boga, który może nas zbawić, może nas uzdrowić i może nam życie zakończyć. Natomiast mordować nam nie pozwala.

Ja nie muszę zakładać kreacji ex nihilo. Od momentu odkrycia promieniowania reliktowego potwierdzającego Wielki Wybuch nie mam z tym problemu. Co do stworzenia życia, to dane z zakresu biochemii i biologii molekularnej prowadza również do wniosku, że życie nie mogło powstać samorzutnie. Natomiast jeśli chodzi o nasz udział w poczęciu nowego życia, to proponuję Ci mały eksperyment: napiszcie sobie z żoną na kartce wszystkie możliwe cechy potencjalnego potomka i... do dzieła. Jeśli dzidziuś będzie dokładnie odpowiadał temu, co sobie napisaliście, to mogę z Tobą rozpocząć dyskusję o stworzeniu przez Ciebie życia. Good luck!

Nie myślisz racjonalnie i wymyślasz fantazyjne bajeczki. Pacjent, który jest podomiotem a nie przedmiotem leczenia, samodzielnie decyduje czy jego cierpienie jest nie do zniesienia i bezcelowe. Wolność osobista jest prawem decydowania za siebie, a nie za innego. "Myśl, myśl, myśl " Kubuś Puchatek

Eutanazji de facto dokonuje pacjent, lekarz jest tylko po to, aby pacjent nie musiał odgryzać sobie rurki. Nowoczesna medycyna pozwala wydłużyć życie dogorywającego pacjenta o tygodnie i miesiące. Dlatego eutanazja to problem współczesnosci i postępu. Dręczenie pacjenta, by stało się zadość wzniosłemu prawu o niezabijaniu, jest zwykłym okrucieństwem. Prowadzi to do sytuacji gdy lekarz nie będzie podejmował się ryzykownych metod leczenia przy małym prawdopodobieństwie sukcesu, ze względu na możliwośc narażenia pacjenta na długotrwały ból , którego nie będzie można przerwać.


Pomóż mi czy dobrze rozumiem. Człowiek wierzący, który z bólu woli przedawkować morfinę niż ciągnąć katorgę sprzeciwia się woli Boga, który widzi sens w cierpieniu. Czy w ten sposób traci życie wieczne, bo nie chciał cierpieć? Czy cierpienie uszlachetnia SW ?

Rozmawiamy o prawie moralnym. Prawo moralne jest niezmienne i podobnie jak prawo grawitacji nie jest podatne na żadne naciąganie ani zmiany. Prawa nie można odseparować od prawodawcy, co próbujesz niestety uczynić. Prawo moralne jest standardem dobra i zła, ale zostało dane przede wszystkim po to, żeby człowieka przywieść do osobistej relacji z Prawodawcą poprzez sumienie. Patrz Rzym. 1-2. Człowiek może zawołać do Boga w cierpieniu i Bóg może (a nawet chce) odpowiedzieć. Dlatego stosowanie się do przykazań nie jest metodą dręczenia kogokolwiek, jeśli tylko popatrzymy na sprawę z punktu widzenia sensu nadania prawa. Odpowiedź Boga na wołanie jest związana przede wszystkim ze zbawieniem duszy i wiecznością, ale również z Jego wszechmocą i możliwością uzdrowienia, poprawienia zdrowia lub odebrania życia - co jest związane z redukcją cierpienia lub uwolnieniem od niego. Jeśli ludzie nie chcą znać Boga, to podważanie praw moralnych nadanych przez Niego są tego naturalną konsekwencją. Wtedy wolność osobista staje się samowolą, a wola człowieka jest ważniejsza niż wola Boża. To jest jeden pakiet.


Proszę, nie manipuluj pojęciami. Nie rozmawiamy o uszlachetnianiu przez cierpienie, bo to jest osobny temat. A teoretyzowanie nie ma sensu. Pokaż mi jakiś przypadek odrodzonego człowieka (nie "wierzącego", tylko odrodzonego), który zdecydował się na eutanazję. A jeśli już rozmawiamy teoretycznie, to uśmierzanie bólu nie musi prowadzić do świadomego samobójstwa.


Pacjent nie zdecydował samodzielnie o tym, kiedy przyjdzie na świat. Nie zdecydował, jakie będzie miał cechy genetyczne. Nie zdecydował, kto wyda go na świat i gdzie. Nie potrafi kierować swoim życiem według swojej woli (z wyjątkiem podejmowanych decyzji o ogranicznym wpływie na okoliczności). Nie jest w stanie przewidzieć skutków podejmowanych decyzji. Czyli nie panuje nad własnym życiem. Nie jest również w stanie ocenić, czy jego cierpienie jest bezcelowe, ponieważ nie ma doskonałego poznania w obrzarze ciała, duszy i ducha. Nie ma zatem moralnego prawa do odbierania sobie życia, którego sobie nie dał. "Myśl, myśl, myśl" Kubuś Puchatek.

Reprezentujesz teistyczno-chrześcijański punkt widzenia, jeżeli wszystko jest w Boskich rękach wówczas eutanazja jest poprawianiem Pana Boga, co jest głównym powodem jej potępienia. To jest jeden pakiet. Przekonałeś mnie, że "odrodzonego" w kwestii eutanazji nie da się przegadać

Jeden z artystów polskiej sceny muzycznej utracił wiarę w okolicznościach ciężkiej śmierci bliskiej osoby. Podobno owa staruszka przez całe życie modliła się, aby nie umierać z powodu nieuleczalnej i uciążliwej choroby. Obserwując jak Pan Bóg wysłuchał jej modłów na łożu śmierci stwierdziła, że przestaje wierzyć w istnienie dobrotliwego Boga. Według Ciebie co Bóg chciał jej przekazać, że przez całe życie wierzyła i modliła się do Niego w niewłaściwy sposób?


Sporadycznie prowadzi, ponieważ długotrwałe stosowanie metod uśmierzających ból niekiedy daje efekt wykończenia organizmu prędzej niż zrobiłaby to choroba. Lekarz staje przed wyborem zgodzić się na podanie kolejnej dawki o którą błaga pacjent skoro i tak los jest przesądzony czy przedłużać życie za wszelką cenę?

Tak nie będziemy rozmawiać Kubuś Puchatek częstuje miodkiem, gdy Scarlett rzuca wyjątkowo nieprzemyślanymi argumentami, jak przejście od własnej decyzji o bezcelowym bólu aż do niewyobrażalnego decydowania za kogoś i zabijania bez jego zgody. Odnoszę wrażenie, że nasza dyskusja jest wyższych lotów.

Przejdźmy całkowicie na priv.

SW właściwie napisał już mniej więcej to, co sama chciałam powiedzieć. Natomiast jeśli wydaje Ci się, że Ty dla odmiany myślisz racjonalnie, to obawiam się że się mylisz. Jesteś zdaje się idealistą, który roi sobie, że ludzie są dobrzy z natury i będą zawsze wykorzystywać wszystko w dobrym celu i zgodnie z założeniami. Nie mieści Ci się w głowie, że któś mógłby kogoś chcieć zabić pod przykrywką eutanazji No, cóż życzę Ci żebyś kiedyś przejrzał. Na tym kończę dyskusję, bo to nie ma sensu.