salamandrus napisał(a):
:shock:
Czy mógłbyś zacząć opierać się na Biblii?
Biblia kilkakrotnie wspomina o pierwszym dniu ,jako dniu spotkań.
Nie zostawia nam nakzau, bo mamy nie robic roznic miedzy dniem a dniem
Problem polega tylko na tym dlaczego chrzescijanie spotykali sie w niedziele.
Wedlug mnie bylo to na pamiatke zmartwychwstania Jezusa .
Nie bylo to zadne zastapienie soboty niedzielą.Byla to pamiatka calkiem innego wydarzenia.
Wydaje mi sie ,ze ta interpretacja jest uzasadniona w obliczu historii kosciola z II i III wieku.
1 list do Koryntian
(2) Niechaj pierwszego dnia tygodnia każdy z was coś odłoży według tego, co uzna za właściwe, żeby nie zarządzać zbiórek dopiero wtedy, kiedy przybędę.
(1 list do Koryntian 16:2, Biblia Tysiąclecia)
7) W pierwszym dniu po szabacie, kiedy zebraliśmy się na łamanie chleba, Paweł, który nazajutrz zamierzał odjechać, przemawiał do nich i przedłużył mowę aż do północy
9Dzieje apostolskie 20:70
Żydzi w Talmudzie potwierdzają święcenie przez pierwszych chrześcijan niedzieli: „Chrześcijaninem (nazywa się) ten, kto wyznaje błędną naukę tego męża, który im nakazał aby sobie uczynili dniem świątecznym pierwszy szabatu [dzień tygodnia] tj. aby święcili dzień pierwszy po szabacie” (Aboda zara 6a [Tosefta]). Sekta „chrześcijańska” ebionitów (Iw.) tak jak Kościół obchodziła niedzielę jako święto Pana: „przestrzegali reguł sabatu i pozostałych rygorów żydowskich, ale jednocześnie podobnie jak my święcili dzień Pański jako pamiątkę zmartwychwstania Zbawiciela” Euzebiusz (ur.260) „Historia Kościoła” III:27,5
„List Barnaby” (ok.130) „Przeto radośnie obchodzimy dzień ósmy [por. J 20:26], w którym Jezus zmartwychwstał” (15:9).
Dionizy (IIw.) „Dziś obchodziliśmy święty dzień Pański i czytaliśmy wasz list” („List Dionizego do Rzymian”).
Ireneusz (ur.130-40) pisząc o Wielkanocy zaznaczył, że „jest to święto ważne na równi z dniem Pańskim” (Fragm. 7).
Klemens Aleks. (ur.150) „A zatem dzień siódmy [sobota] ogłoszony został jako dzień odpoczynku oraz przez powstrzymanie się od zła stał się czasem przygotowania do dnia stanowiącego prapoczątek stworzenia świata [niedziela], stając się dla nas dniem odpoczynku, zaś istotowo to dzień samego początku świata (...) Od tego dnia świeci nam pramądrość i poznanie” („Kobierce” VI:138,1-2); „[Chrześcijanin] wypełnia przykazanie zawarte w Ewangelii i czyni ten dzień dniem Pańskim, w którym odrzuca wszelką myśl złą (...) w ten sposób czcząc w sobie zmartwychwstanie Pana” („Kobierce” VII:76,4).
Hipolit Rzymski (ur. przed 170) „W niedzielę biskup, jeśli może, sam rozdziela komunię...” („Tradycja Apostolska”).
Bardesanes (ur.154) „Księga ustaw regionalnych” (46) „W jakiejkolwiek krainie przebywamy wszyscy nosimy jedno imię chrześcijan, gromadzimy się w dniu Pańskim, a w oznaczonych dniach pościmy”.
„Didaskalia” (tuż po 200) „Nie przedkładajcie doczesnych spraw waszego życia nad Boże słowo, ale w dniu Pańskim zostawcie wszystko i spieszcie do kościoła. Jakież usprawiedliwienie może przedstawić Bogu ten, kto w niedzielę nie udaje się na zgromadzenie dla słuchania słowa zbawienia i karmienia się pokarmem Bożym...” (2:59,2-3).
Orygenes (ur.185) „Zmartwychwstanie Pańskie obchodziliśmy nie tylko raz w roku, ale ciągle, każdego ósmego dnia [por. J 20:26]” („Homilie o Księdze Izajasza” 5:2).
Cyprian (ur.200) „Chociaż bowiem u Żydów obrzezania dopełniano ósmego dnia, to jednak było to tajemnicą, w figurze zapowiedzianą, która przez przyjście Chrystusa została dopełniona. Ponieważ ósmy dzień, tj. pierwszy po szabacie, miał w przyszłości być dniem, w którym Pan zmartwychwstał i życie nam przywrócił i udzielił nam duchowego obrzezania, toteż ten ósmy dzień, pierwszy po szabacie, będąc figurą dnia Pańskiego, go poprzedził. Ta figura zniknęła, skoro nastała prawda i gdy duchowe obrzezanie zostało nam udzielone” (List 64:4); „My jednak zmartwychwstanie Pana z rana obchodzimy” (List 63:16).
Tertulian (ur.155) w „O bałwochwalstwie” (14:7) jakby polemizował ze ŚJ: „Poganie (...) nie uznają za swoje żadnego ze świąt chrześcijańskich. Nie obchodzą z nami niedzieli ani Zesłania Ducha Św. choć je znają, gdyż boją się, by ich nie uznano za chrześcijan”. Patrz też Euzebiusz (ur.265) cytowany w rozdz. „Wielkanoc” pkt 39.3.3.
Powtarzam NIE WIDZE ZADNEGO NAKAZU SWIETOWANIA NIEDZIELI ANI ZADNEGO UZASADNIENIA DLA ZMIANY DEKALOGU.
Uwazam jednak, ze w obliczu faktow niedziela byla waznym dniem dla chrzescijan z I wieku.Takze Zydow.
Nie mam jednak zamiaru robic roznicy ,,miedzy dniem a dniem" i z tego powodu kogos osadzac.
Pozdrawiam