Drogi Herkulesie,
Czy mógłbyś odnieść się jakoś konkretnie do moich argumentów, zamiast "pomijać moje i nawijać swoje"? Na razie wyłącznie powtarzasz własne i brzmi to jak indoktrynacja, a nie jak dyskusja.
Herkules napisał(a):
Biblia nigdy nie wspomina o tym, że dusza ludzka czy zwierzęca posiada nieśmiertelność! Zobaczysz, że nie znajdziesz tam ani wyrażenia "dusza nieśmiertelna". W sensie biblijnym dusza (hebr. nefesz, gr. psyche) jest to istota, osoba (potrójna całość egzystencji: umysł, uczucia i wola), podlegająca śmierci.
Czytałeś mój ostatni post? Napisałem w nim, że słowo "nefesz" ma o wiele szerszy zakres znaczeniowy, niż Tobie ktoś wmówił. Proszę bardzo, oto odpowiedniki angielskie:
any, appetite, body, creature, dead, desire, heart, himself, life, man, mind, misc, person, soul, themselves, will, yourselves, Himself, Myself, anyone, being, beings, breath, corpse, creatures, dead person, deadly, death, defenseless, discontented, endure, feelings, fierce, greedy, heart's, herself, human, human being, hunger, lifeblood, lives, living creature, longing, man's, men, myself, number, ones, others, ourselves, own, passion, people, perfume, persons, slave, some, soul's, souls, strength, thirst, throat, wish, wishes, yourself
Jeśli mi nie wierzysz, zajrzyj do źródeł:
http://www.studylight.org/lex/heb/brows ... =321&pn=17W biblijnym sensie słowo "nefesz" ma grubo ponad 60 znaczeń. Nie wmawiaj mi, że jest inaczej.

Cytuj:
"Oto dusze wszystkie moje są, jako dusza ojcowska tak i dusza synowska moje są; dusza, która grzeszy, ta umrze." (Księga Ezechiela 18:4, BG)
No widzisz, a w innych przekładach mamy:
"Oto wszyscy ludzie są moi, zarówno ojciec, jak syn - są moimi. Każdy, kto grzeszy, umrze" [BW]
"Oto wszystkie osoby są moje: tak osoba ojca, jak osoba syna. Są moje. Umrze tylko ta osoba, która zgrzeszyła" [BT]
" Do Mnie należy każde życie ludzkie, tak życie ojca, jak i życie jego syna należą do Mnie. Kto zgrzeszył, ten musi umrzeć" [Biblia Warszawsko-Praska"]
Biblia Gdańska była pisana XVI-wieczną polszczyzną. Wtedy określenie "dusza" często oznaczało człowieka po prostu (np. mówiło się wtedy, że "wieś liczyła 300 dusz" - czyli miała 300 mieszkańców).
Na skutek skażenia Ziemi grzechem człowiek umiera biologicznie i wtedy jego ciało zostaje pozbawione tchnienia życia biologicznego, a dusza opuszcza ciało. Na skutek własnego grzechu człowiek umiera duchowo - czyli jego niematerialne wnętrze (duch, dusza, czasem stosowane zamiennie) zostaje oddzielone od społeczności z Bogiem. Ezechiel pisze o tym, że człowiek zostaje oddzielony duchowo/duszewnie od Boga w wyniku własnych, a nie cudzych grzechów. To się zgadza z nauczaniem Pawła:
"I ja żyłem niegdyś bez zakonu, lecz gdy przyszło przykazanie, grzech ożył,
a ja umarłem i okazało się, że to przykazanie, które miało mi być ku żywotowi, było
ku śmierci" [Rzym. 7:9-10]
Dusza Pawła nie umarła, gdy zgrzeszył. Nadal żył, odczuwał, samucił się i radował w swojej duszy. Został po prostu oddzielony od Boga i zaczął potrzebować zbawienia, bo zaczęła na nim ciążyć wina za złamanie Bożego Prawa wyrażonego w przykazaniu.
Cytuj:
Czy rozumiesz, że gdy Pan Jezus powiedział ci słowem: "Nie bój się kogoś, kto zabije twoje ciało, ale nie może zabić twojej duszy.", boisz się czy nie? Jeżeli ty jesteś zwolennikiem nieśmiertelności duszy ludzkiej, to nie boisz się zabicia twojej duszy.
A czy Ty rozumiesz, że Pan Jezus powiedział o niemożliwości zabicia duszy? Dusza nie może popaść w stan niebytu i rozkładu tak jak ciało, bo nie jest materialna. Nie boję się zabicia duszy, bo jej zabić nie można. Natomiast można ją zrujnować w wiecznym oddzieleniu od Boga.
Cytuj:
"bójcie się raczej tego, który może i duszę i ciało zniszczyć w piekle."
Czy rozumiesz, że gdy Pan Jezus powiedział ci słowem: "Bój się Mnie, który może unicestwić zarówno twoje ciało, jak i twoją duszę w ogniu piekielnym.", boisz się, czy nie? Jeżeli ty nie jesteś zwolennikiem nieśmiertelności duszy ludzkiej, to boisz się zatracenia nie tylko twojego ciała, ale również twojej duszy w ogniu zniszczenia.
"I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, ale duszy zabić nie mogą; bójcie się raczej tego, który może i duszę i ciało zniszczyć w piekle" [Mat. 10:28]
W tym wersecie mamy słowo "zabić" [apokteino] i "zniszczyć" [apollumi]. Pierwsza część wersetu odnosi się do człowieka żyjącego biologicznie, który ma ciało podatne na biologiczną śmierć. Duszy zabić w ten sposób nie można (bo jest nieśmiertelna). Druga część wersetu mówi o zniszczeniu duszy i ciała w piekle [dosł. w gehennie, czyli jeziorze ognistym]. Do jeziora ognistego będą wrzuceni potępieni ludzie po swoim zmartwychwstaniu i osądzeniu. Ich ciał nie będzie można zabić, ich dusz też nie będzie można zabić. Słowo "apollumi" oznacza "zrujnować", "wyniszczyć", a także "poddać wiecznemu cierpieniu". Wynika stąd, że ani zmartwychwstałe ciała potępionych, ani ich dusze, nie zostaną w gehennie unicestwione, co zgadza się z nauczaniem Pism jako całości.
Cytuj:
Jest fakt, że w ogrodzie Eden Adam i Ewa mieli dusze nieśmiertelne jeszcze przed upadkiem w grzech, a po tym upadku, gdy utracili nieśmiertelność, już posiadali dusze śmiertelne. Tak dlatego ich grzechy są udziałem całej ludzkości, pozbawionej daru nieśmiertelności.
Błądzisz, Herkulesie. W poprzednim poście pisałem, że istnieje życie w ciele i życie poza ciałem, o czym pisali apostołowie. Nawet dusze grzeszników żyją i nie są martwe w sensie unicestwienia mimo ich notorycznych nieprawości:
"Wtedy Żydzi obstąpili go i rzekli mu: Jak długo trzymać będziesz dusze nasze w napięciu? Jeżeli jesteś Chrystusem, powiedz nam wyraźnie" [Jan 10:24]
Jeśli dusza miałaby podlegać unicestwieniu, to następujące słowa byłyby zupełnie niezrozumiałe:
"Lecz Bóg wyzwoli duszę moją z krainy umarłych [dosł. z mocy szeolu], ponieważ weźmie mnie do siebie" [Ps. 49:16]
"Dlatego weseli się serce moje i raduje się dusza moja, nawet ciało moje spoczywać będzie bezpiecznie, bo nie zostawisz duszy mojej w otchłani, Nie dopuścisz, by twój pobożny oglądał grób" [Ps. 16:9-10]
Cytuj:
Ciało (proch ziemi) + duch (tchnienie życia) = żywa dusza;
Ciało (proch ziemi) - duch (tchnienie życia) = martwa dusza
Zgadzam się. Tylko powyższe równanie dotyczy wyłacznie życia biologicznego i może zostać zastosowane do ludzi jak i do zwierząt. A jednak czymś się od zwierząt różnimy i cała Biblia o tym mówi. My mamy jeszcze duszę, która po biologicznej śmierci idzie do Pana albo do szeolu [hadesu]. Przed zmartwychwstaniem Jezusa i Jego wniebowstąpieniem wszystkie dusze szły do szeolu [krainy umarłych], o czym Biblia pisze wyraźnie. Przeczytaj jeszcze raz mój poprzedni post i odpowiedz na moje argumenty. Nie zasypuj mnie własnymi "nawijkami", bo to nie ma sensu.
Pozdrawiam,
Smok