www.ulicaprosta.net

Symeon

Nie muszę sie specjalnie wysilać. jak już powiedziałem dary Ducha nie są zawsze powiązanie z niewiadomo jakąś tam dojrzałością chrześcijańską, to kwestia łaski. Tak było właśnie u koryntian.

Glossolalia to nie jakis tam bełkot i wkółko powtarzające sie słówka/zdania ale piekne całe zwroty w różnych językach. Zawsze bardzo się koncentruję na takim modleniu, tak że potem wiem że cos się dzieje przez te modlitwy w tym sensie że buduja mnie wewnętrznie a często przychodzi odpowiedz (po czasie) na moje pytania do Pana.

Raz nawet miałem wykład języków co się potem wypełniło.

Owieczka

Wiesz wpsółczuję ci ponieważ znam wielu takich jak ty. Jak się żyje w Duchu to jest pełno konfrontacji w swiecie duchowym. Diabeł i demony nie sa postaciami wyimaginowanymi, atakują. Ruch wiary w tych kwestiach jest bardzo dynamiczny. Diabłu własnie zalezy żeby chreześcijanie byli tacy, cisi, spokojni, ułożeni generalnie żeby ławki w kościołach grzali i myśleli że to jest ten spokój, ta powaga i wszystko jest ok.

A generalnie to jest to uśpienie wierzącego.

Niedługo kończę z tym w forum bo generalnie jest przeciw ruchowi wiary, ale znam je od wielu lat.

To prawda.Duch rozdaje dary jak chce.To są dary łaski.

Dobrze powiedziane. Ruch Wiary rzeczywiście jest bardzo dynamiczny w głoszeniu okultyzmu i nauk szatańskich.

to powinienes wiedziec juz na poczatku gdybys przezcytal wszystkie artykuly na UP.

A gdzie twoja chęc dazenia do prawdy? i zapieranie se siebie samego?
Moze to co piszemy na forum jest sprzeczne z twoimi przekonaniami, i z ruchem wiary, ale my potwierdzilismy prawde slowem Bozym, ty sam potwierdziles ze ruch wiary nie zawsze to robi, tylko wysuwa wnioski, i uwaza to za najprawdziwsze... czym sie wtedy rozni od kosciola katolickiego?

Grzesiu- zaczynałam podobnie jak Ty. Też "gromiłam, łamałam, wyganiałam i związywałam". Znam te klimaty. Im dłużej żyję z Panem, tym bardziej widzę, że ataki demoniczne- owszem, istnieją; że opętanie rzeczywiście się zdarza, ale...nie tak często i nie w takim nasileniu. Odkryłam również, że większość tych "ataków" to po prostu grzeszny styl życia, z którego wierzący nie chce zrezygnować. A tłumaczenie jego stanu "atakiem demonicznym" jest po prostu wygodne i usprawiedliwia go.
Teraz zamiast "łamać i gromić" zajmuję się bardziej ludźmi i ich potrzebami. Wyszło mi to na zdrowie. Pomyśl, jak możesz pomóc drugiemu człowiekowi, za kogo masz się pomodlić itp.. Pracuj, żyj uczciwie, bo tego oczekuje od Ciebie Bóg. Nie musisz żyć jak w świecie fantasy.I przyjrzyj się temu uczciwie- ile z tego, co widzisz, czego doświadczasz, jest rzeczywiście przejawem Bożej mocy? Krzyczeć, mieć wizje, sny, prorokować...mój Boże. A ile z tego się sprawdziło? Jakie przyniosło owoce? Ale wiesz, takie realne, namacalne, a nie "czułem, że to przełom duchowy" ale tak naprawdę nic się nie zmieniło...A ile było kłamstw? Ile fałszywych lub nieweryfikowalnych świadectw?
Kiedy zadawałam takie pytania, moi byli przewodnicy grzmieli "w tobie nie ma wiary, pokutuj". A czy w nich była wiara? Jeśli nie chciałam wierzyć "na słowo", że komuś guz z kolana zniknął- to czemu bali się zaświadczenia od lekarza?
No i te "demony". Wszędzie demony, wszędzie "duchowa walka". Grzesiu- diabeł wcale nie musi nas tak "atakować"- ludzie wystarczająco kochają grzechy, wystarczy zwykła pokusa. Jeśli rozmawiam z wierzącym, który twierdzi, że oto pada ofiarą strasznych ataków demonicznych, a widzę, że pali papierosy, ogląda telewizję 5 godzin dziennie( same bzdury), ma problemy z językiem( klnie) to ja nie "walczę o niego duchowo" i nie gromię demonów, tylko mówię mu: "przestać grzeszyć! Przeciwstaw się diabłu a on sam od ciebie ucieknie! Rzuć nałóg papierosowy( a przynajmniej podejmij walkę), ogranicz telewizję, panuj nad językiem, pokutuj!" Jeśli zaś ktoś mi odpowiada, że "łaski mu wystarczy" i zamiast się za siebie wziąć dalej zwala winę na demony i błaga o kolejne modlitwy, to ja z takim wierzącym nie chcę mieć nic do czynienia.

"Błogosławieni cisi". Chcę być "cicha", chcę mieć pokorne serce. To jest dopiero wyzwanie!
Błazeńska mowa chrześcijaninowi nie pasuje. A radować jak najbardziej się mamy- w Panu, z szacunkiem dla Niego!
Spokój...a Ty chcesz czego, bałaganu? Hałasu? Zamieszania? Ja tam wolę spokój. Spokój dookoła, spokój wewnątrz. Czasem bardzo mi go brakuje.
Wszystko jest O.K., jeśli serce przed Panem O.K.

Owieczka ma racje, bardzo dobrze to napisala. Nie przesadzajmy.
Ale co do jednego masz racje Grzesiu, diabel atakuje, czasem nawet czesto, moze nam poddawac mysli zle ktore mamy gromic, moze nawet wysylac do nas demony, i straszyc nas... ale te demony nie maja nas prawa opętac, jesli jestesmy zrodzenia z Ducha na nowo, i mamy Ducha Świetego w sobie, to zaden inny nie moze zamieszkac w tym samym miejscu, mam nadzieje ze wiesz o co mi chodzi.

Z atakami demonicznymi sam mam do czynienia, i to dosyc czesto. Moze dlatego ze nawrócilem sie dopiero rok temu, i nie potrafilem jeszcze z nimi walczyc, i diabel atakowal tym bardziej. Ale Bog mnie jednak przygotowal do tego po pewnym czasie.
Jednak to ze zdaza nam sie grzeszyc, a nawet to ze grzeszymy nie oznacza ze jestesmy opetani. Czesto sam atak demoniczny jest powodem grzechu, jednak tu podkreslam ze nie zawsze.
Dlatego nie przesadzajmy

Do owieczki
Wysłany: Wto Paź 27, 2009 4:55 pm

Dzięki, ale ja już nie mam siły na nic, moję życie to głównie alkohol i używki, a kiedys byłem absolutnie czysty latami, staram się żyć i modlić i czasem pójść do kościoła, ale obumarłem, mam 34 lata pod przekleństwem, widze to ścierwo u rodziców i rodzeństwa same niepowodzenia, od 16 lat jestem wierzący i jedyne co mnie trzyma przy przyciu to strach przed piekłem, nic więcej. To straszne moje wyznanie na ulicy prostej.... nic mnie już nie obchodzi.

_________________
Uppppsss...

Nie wiem, czy jeszcze jesteś w tym stanie...Ale widzę, że bojaźń w Tobie nie umarła, że tli się życie Boże w sercu. Nie wiem, co napisać. Będę się modlić o Ciebie. Zaufaj Bogu, krzycz do Niego, szukaj Go...Bóg odpowiada na pragnienia naszego serca. Wtedy, kiedy wydaje nam się, że jesteśmy na dnie, że nie mamy siły już na nic, On przychodzi i nas podnosi. Szukaj Go.

Owieczko ja z całego serca proszę Cię o modlitwę za mnie...............

Wierzę w moc Twojej modlitwy... naprawdę... dzięluję Ci z całewgo serca... tyle jestem w stanie napisać jeszcze na klawoaturze...

_________________
Uppppsss...

O Boże, co ja popisałem, hmm lekko mi odbiło, lepiej tego nie komentować.

A dziękuję za modlitwę, ja też się o Ciebie pomodlę.

_________________
Uppppsss...