www.ulicaprosta.net

Nowy ładnie podsumował kwestię, uważam. Nic dodać, nic ująć.

Ofiarność czyli poświęcenie np. własnych ambicji dla dobra ogółu również jest wpisane w nasze chrześcijaństwo. Wujciu, przecież nie chodzi o składanie ofiar ojczyźnie z baranów.

Pawłowi jakoś nie robiło problemu to, że miłuje własnych braci według ciała czyli Żydów, a oprócz tego miłuje innych bliźnich. Nie wiem, dlaczego nam miałoby to jakoś przeszkadzać. Jeśli chodzi o Cyrusa, to został on powołany, a nawet namaszczony przez Boga do wykonania konkretnego dzieła [Iz. 44:28-45:4] chociaż był poganinem i nie znał Boga. Dziwne, ale prawdziwe i Bóg może powołać kogoś na prezydenta tak jak powołał Cyrusa na dobroczyńcę Izraela. Jego prawo i nam nic do tego.

Można powiedzieć, że mamy (odrodzeni) "podwójne obywatelstwo". Według ciała jesteśmy obywatelami konkretnych krajów i członkami konkretnych narodów, co nawet w 1000 letnim królestwie nie zostanie zmienione, bo narody będa przychodzić do Pana w Jeuzalem. Dbałość o własny kraj określona w Biblii ma swoja granicę, poza którą zaczyna się cielesny szowinizm, mieszczący się w ludzkiej definicji patriotyzmu, ale w Bożej już nie.

czas płynie,
a tymczasem pastor John Abraham Godson zostaje radnym w Łodzi, z ramienia PO.
Oprocz pomyslnosci materialnych, rozwojach takich i inych dla tego miasta, pastor-radny zapewnia o:
Promowaniu najwyższego standardu etycznego w polityce

poniewaz to moje miasto, bardz poruszyły mnie zdjecia modlacego sie z wzniesionymi rekoma w górę kosciola - na sali Urzedu MIejskiego.

Osobiście mam tzw. "mieszane uczucia". Z jednej strony z pewnością przydałby się w każdej dziedzinie zycia (również publicznego) ktoś, kto będzie promował najwyższe standardy etyczne. Z drugiej strony, nie wierzę w zaangażowanie polityczne chrześcijan jako metodę na konkretne zmiany - to nie są czasy królów, teraz trzeba wchodzic w koalicje i zawierać kompromisy. Z trzeciej strony, Mr. Godson (Syn Boży - wygląda mi to na tzw. pseudonim) jest "nowym apostołem" wykształconym u stóp Petera C. Wagnera, a to mi niezbyt ładnie pachnie pod względem duchowym.

Jeśli chodzi o promowanie standardów, to będę mu "kibicował". Gilu, daj znać od czasu do czasu, jak tam postępy Godsona w Twoim mieście.

Peter C. Wagner- hm…, osobiście lękam się takich rzeczy jak: terytorialna walka duchowa, mapy duchowe, konfrontacja z moca nieprzyjaciela itp…
Dzieki za zwrócenie uwagi Smoku.
Z Godsonem spotkałam się podczas jakies ewangelizacji, bardzo krzyczał, och, te temperamenty
Mam nadzieje, ze pastor Godson ( tak, mieni sie nowym apostołem)będzie zdobywał Łódź dla Jezusa PRZEZ JEZUSA
Co do relacji z przebudzenia Łodzi- dobrze, jak tylko przestane słyszec „egzotykę słownika j.polskiego” pod oknem- dam znac. )

Inna sprawa, ze Lodz miala pare lat temu wojewodę z KZ. Przyczynił się min do marszu dla Jezusa.

czy taki ktoś jest pastorem,czy radnym?Czy radno-pastorem?Czy ani tym ani tamtym?Czy kimś tak wszechstronnym jak Leonardo Da Vinci?

_________________
Graża

To jest ciekawe pytanie. Wzięcie udziału w polityce i rządach świeckich przez Kościół (czyli tzw. "mariaż tronu z ołtarzem") w IV wieku było punktem zwrotnym w historii Kościoła i skończyło się wejściem na równię pochyłą. Obawiam się, że Godson myli sobie Stare Przymierze z Nowym według nauk pobranych u Wagnera i chce służyć Kościołowi, rządząc w świeckiej społeczności. Niestety obawiam się, że w ten sposób Królestwa Bożego w mieście Łodzi nikt nie wprowadzi.

Witam wszystkich, to mój pierwszy post.



No tak, Leonardo Da Vinci był szczególnie wszechstronną osobą

Mam pytanie: Czy pastor może być praktykującym lekarzem lub osobą pracującą w jakimkolwiek innym zawodzie?
Czy przez to staje się od razu Leonardem?

Jeżeli mamy możliwość, zrobienia czegoś dobrego, zmienienia czegoś w mieście, to dlaczego z takiej szansy nie skorzystać?
Rozumiem, że trzeba się modlić o zmiany, ale czasem powinno się zakasać rękawy i te zmiany wprowadzić.
Bóg używa ludzi
Osobiście znam nowonarodzonych chrześcijan, pracujących w urzędach miejskich, marszałkowskich. Zajmują oni stanowiska decyzyjne i dzięki swojej pracy, wpływają na polepszenie jakości życia w miastach, pomagają w praktyczny sposób ludziom.

Witaj Marcus,
Marcus, prosze zajrzyj tu: http://www.ulicaprosta.net/pl/aa_nazwij ... eniu_1.php

rzecz dotyczy "nowego apostolstwa".


zaprzyjazniony pastor szereg lat pracował w UM, nie będąc jednak jesczse pastorem, obecnie nie miałby na to czasu, jak sądzę....

Witaj Gilu.

Wiem czym jest "nowe apostolstwo" , jednak ten temat nie dotyczy tego problemu. Jak dla mnie nie dotyczy też jednego konkretnego pastora będącego radnym, a raczej na ile chrześcijanie mają się angażować w życie publiczne, prace w urzędach administracji państwowej itp...
Pozdrawiam

Tak MArcusie, masz rację.
Przepraszam, przejełam sie "moim miastem"
Obawiam sie po prostu, ze w wypadku opisanego prze mnie radnego-pastora- dotyczy.
Juz siedze cichutko i czytam Was

O! Przejęłaś się losem miasta! Chrześcijanka patriotka, to dobrze.


Pisz Gilu, pisz

psalm 137- piekny przykład patriotyzmu
/.../
Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie,
niech uschnie moja prawica!
Niech język mi przyschnie do podniebienia,
jeśli nie będę pamiętał o tobie,
jeśli nie postawię Jeruzalem
ponad największą moją radość.

no cóż, na tyle na ile nie koliduje to z prawdą biblijną, której chcą być wierni.

Pawel ładnie napomniał Tymoteusza;
16) Pilnuj siebie samego i nauki, trwaj w tym, bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają. (1Tym4)
Nie może być miejsca na kompromisy.
Nie można dwóm panom służyć, bo:
Wiarołomni, czy nie wiecie, ze przyjaźń ze światem, to wrogość wobec Boga? Jeśli wiec kto chce byc przyjacielem świata, staje sie nieprzyjacielem Boga.(Jak4,4)

Marcusie, witaj na forum

Nie wiem, czy zauważyliście, ale obrazek Gila pod obrazkiem Marcusa sprawa takie wrażenie, jakby Marcus szykował się do zjedzenia biednego ptaszka...

A teraz do tematu. Moim zdaniem angażowanie się chrześcijan w życie publiczne i ich praca w urzędach administracji państwowej może być pożyteczna dla społeczeństwa, lecz w praktyce istnieją obszary, które z różnych powodów są trudne do pogodzenia ze służbą pastora (ze względu na ogrom pracy związanej z działaniem na wyższych szczeblach władzy) i z sumieniem chrześcijanina (praktyka pokazuje, że w dzisiejszej rzeczywistości politycznej bezkompromisowe postępowanie według Ewangelii jest raczej niemożliwe). Wczesny Kościół wiedział, co robi, nie angażując się w życie polityczne Imperium. Potem się zaangażował i wyszła z tego jedna wielka klapa. Mówię o uprawianiu polityki, a nie o pracy w urzędach administracji państwowej.

O ile dobrze czytam Ewangelię i Listy, przejęcie się jakimkolwiek miastem w wykonaniu chrześcijan powinno skutkować ewangelizacją, a bycie solą i światłem powinno być czymś naturalnym bez względu na miejsce pracy odrodzonego człowieka. Nie zauważyłem zalecenia, żeby Kościół dążył do władzy w celu naprawienia sytuacji w kraju - raczej powinien się modlić o rządzących, aby wierzący mogli wieść życie spokojne we wszelkiej pobożności, "robiąc swoje" dla zbawienia obywateli i poznania przez nich prawdy [I Tym. 2:1-4].


Tyle, że ten "patriotyzm" dotyczy jedynego narodu, który jako całość wszedł w przymierze z Bogiem, a jeszcze dokładniej - miasta wybranego przez Boga. My jesteśmy przychodniami i pielgrzymami na tej ziemi, a nasza ojczyzna jest w niebie [Flp. 3:20; Hebr. 11:13-14] w Górnym Jeruzalem, które jest matką naszą [Gal. 4:26].

Marcusie,
Powiedz, czy przejawiasz jakies drapieżne zapędy w moim kierunku? Faktycznie wisisz nade mna jakos.......dziwnie
Lepiej uprzedż, musze stosownie się przygotowac
(nie mylic nazw ksiąg np. )

Smok napisał:

mysle, ze błąd z 4 wieku stanowi dosc pouczającą wskazówke dla koscioła.
Władzy- nie, lecz los miast, kraju, czy narodu nie powinien byc obojętnym dla niego. Jezus nie chciał włądzy. Nie chciał królestw swaita ani chwały ich. W scenie kuszenia powiedział szatanowi: Tylko Panu Bogu bedziesz słuzyc.

Chrzescijanin ma bezsporny majątek, którym odpowiednio i prawidłowo dysponując- może i powienen przyczyniac się do chociażby wzrostu moralności społecznej. Mówie oczywiście o Biblii. To stały punkt odniesienia. Wszedzie tam, gdzie w miejsce niegodziwości wprowadzamy to, co godne pochwały- rosnie królestwo niebieskie. Budujemy je już tu na ziemi. Ewangelizując, modląc się i …czynnie, aktywnie pracując na dobro kraju,, miasta i państwa. W tym- broniąc kraju, gdy zajdzie taka koniecznosc. To jest wg. mnie własciwie pojmowany patriotyzm. Cnoty biblijne są bardzo porządane na tym swiecie. Jezus w kazaniu na Gorze powiedział:
(9) Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni synami Bożymi będą nazwani., błogosławieni miłosierni, czystego serca (Mt5)
Dobrze mieć w firmie chrześcijanina. Dobrze, mieć w miejscu użyteczności społecznej chrzescijaina-Itd. To ludzie godni zaufania.
Ich moralnosc. W miejsce kłótni beda wprowadzali pojednanie, nie przywłaszczą cudzej rzeczy, nie beda mowili fałszywego swaidectwa itd, itd....
Bóg oczekuje od nas odpowiedzialności nie tylko za rodzine, lecz za miasto, kraj, czy naród.(oczywiście nie rysując map duchowych)
Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody...(Mt 28,19)
Przeciez to niesłychanie zobowiązujący nakaz.
Smok napisał, ze „mamy robic swoje” dla zbawienia obywateli i poznania przez nich prawdy [I Tym. 2:1-4].
amen
Jesli chodzi o pastorów- nadal twierdzę to samo: niewykonalne, po prostu nie wierze w to, ze dobry, kochający swoja trzódkę pastor, potrafiłby rownie gorąco i aktywnie zajmowac sie funkcją radnego. Dla niego doba musiałby trwac 48 godzin. Poza tym zawsze bedzie sie pojawiało niebezpieczenstwo uzycia władzy, a funkcje polityczne wiaża sie z tym.
Zycze pastorowi Godsonowi jednak jak najlepiej i to w interesie własnego miasta.

Smok napisał:

To prawda, patriotyzmu zydowskiego.
jest duchowy i fizyczny Izrael, oraz Jerozolima- takoż samo. Pewnie, ze żyjemy w innych realiach i dzieki Bogu nie obowiązuje nas świętość zadnego miasta czy miejsca, niebieskie Jeruzalem stanowi cel do którego zmierzamy, dobrze jednak zaczerpnąć wzór okazywania patriotyzmu nie tylko w sferze uczuciowej, lecz pamiętając, ze Zydzi walczyli o Jeruzalem aktywnie. (niestety czasem stosując barbarzyńskie metody). No i- po tylu wiekach! – nastepuje zjednoczenie Jerozolimy, czyz nie stanowi to jakiegos wymiaru duchowego?

Gilu drogi, duchowy Izrael do nie jest Kościół tylko odrodzeni Żydzi według ciała (którzy stanowią część Kościoła). Żydzi walczyli o Jerozolimę aktywnie, bo mieszkali w tym mieście fizycznie i fizycznie bronili swoich rodzin - to jest normalne. Natomiast jeśli chodzi o uczniów Jezusa to zauważ, że Pan nakazał uczniom uciekać z oblężonej fizycznej Jerozolimy, a nie bronić jej w walce zbrojnej [Łuk. 21:20-21]. Ciekawy jest fakt, że uczniowie rzeczywiście uciekli w roku 70, i że zostali oskarżeni o... brak patriotyzmu przez nieodrodzonych Żydów, którzy bronili Jerozolimy właśnie w walce zbrojnej.

Zjednoczenie Jerozolimy właściwie nie nastąpi - W Erze Mesjańskiej Jerozolima będzie odbudowana i będzie na ziemi. Na nowa ziemię stworzona po sądzie ostatecznym zstąpi Nowe Jeruzalem z nieba od Boga. Chyba, że masz na myśli coś innego - np. zjednoczenie wszystkich wierzących w Nowej Jerozolimie. Wtedy zgoda.