www.ulicaprosta.net

Chciałam rzucić taki temat, chyba nie było jeszcze. Otóż od dłuższego czasu zastanawiam się, jaki powinniśmy mieć stosunek do własnego kraju/narodu, ew. państwa w którym żyjemy choć się w nim nie urodziliśmy. Choć najbardziej interesuje mnie tu stosunek właśnie do tak zwanej ojczyzny. Wśród naszych przodków panowało niewzruszone przekonanie, że patriotyzm jest boskim nakazem, choć nikt tego jakoś Biblią poprzeć nie mógł.
Na przykładzie hymnów państwowych można zauważyć, że patriotyzm czasem idzie w parze z różnymi nie za fajnymi rzeczami - z oddawaniem chwały ojczyźnie (hiszpański), bóstwu (indyjski), propagujący i sławiący jakieś krwawe i zbrodnicze przedsięwzięcie (francuski).
W Biblii nigdzie nie znajdujemy pojęcia patriotyzmu, dumy narodowej oraz, żebyśmy mieli taki obowiązek. Jak to się też ma do tego, że powinniśmy być przywiązani do ojczyzny jaką jest i będzie Nowe Jeruzalem? A co z podstawową wdzięcznością za to, że akurat w takim kraju, a nie innym mieszkamy? (choć w przypadku Polski to raczej nie ma o czym mówić)
Kiedy mówię ludziom, że ja tego kraju po prostu nie lubię i nie jestem do niego przywiązana zbieram same szoki i oburzenie. Ale te same osoby narzekają ile wlezie, jak tu jest źle.

Na koniec pozwolę sobie wstawić dwa bardzo interesujące przykłady hymnów, w których autorzy zdają się powiązywać istnienie swojej ojczyzny z Bogiem (i to nie w stylu "Boże błogosław królową" ) szwajcarski i holenderski:

Psalm Szwajcarów

Kiedy poranne niebo promienieje
Ty, Panie jesteś na nim w jasności
Ty, najsławniejszy, najwspanialszy.
Kiedy Alpy promienieją chwałą
Módlcie się Szwajcarzy, módlcie się.
Czujemy i rozumiemy
Czujemy i rozumiemy
Boga w naszej Ojczyźnie
Boga, Pana w naszej Ojczyźnie.

Wilhelm z Nassau

(Zwrotka 6)
Ty, mój Boże i Panie
jesteś mą tarczą, na Tobie polegam.
Na Tobie będę budował;
nigdy mnie nie opuszczaj,
po to, abym mógł być pobożny,
zawsze być Twoim sługą,
rozpędzając tyranię
raniącą me serce.

A poważnie - może byś napisała cokolwiek, Kristino, jak już pofatygowałaś się wstawić nie wiadomo co znaczące dwie emotki?

Ja patriotą nie jestem, nie służę żadnej ojczyźnie, poza tą Jedną. Służba tzw. "Ojczyźnie" kojarzy mi się z pewnym religijnym oddaniem, a to jednoznacznie kłóci mi się w Pismem.
Inną sprawą jest to, że Bóg postawił mnie w pewnym miejscu, pośród pewnych ludzi. Postaram się w tym fakcie znaleźć jakieś uzasadnienie, tzn. do czego tutaj jestem potrzebny, co mam dla Niego tutaj zrobić. I w ten sposób mogę służyć krajowi lub narodowi, że będę wypełniał wolę Króla królów, choć owszem, interesy Jego Królestwa często sprzeczne są z interesami państwa, w którym mieszkam.
Nie przemawiają do mnie nacjonalistyczne slogany [wymyślone przecież dopiero w XIX wieku] ginięcia za naród, obrony Ojczyzny [jako całego państwa] i takich tam. Nie tak przedstawia nasze wartości Biblia, która wprawdzie nakazuje np. władze szanować, ale nie mówi już o czci należnej jakiejś abstrakcyjnej idei państwa [np. polskiego] czy narodu.

Co do hymnów, to są najczęściej bardzo bzdurne - większość państw Europy się wzajemnie w swoich hymnach morduje i wyżyna, pieści swoje rzekome narodowe zalety i wyzywa innych od najgorszych. A Bóg jest podporządkowywany do własnych nacjonalistycznych celów. Przykłady, które podała MM są wyjątkowe i myślę, że mógłbym takie hymny śpiewać
Ale nasz kraj jest niestety oficjalnie poświęcony niejakiej Matce Boskiej...

Chyba też w takim kontekście należy odczytywać wyrażaną poniżej tęsknotę za:
Jerozolimą=>Syjonem=>Panem

"Nad rzekami Babilonu - tam siedzieliśmy I płakaliśmy na wspomnienie Syjonu.(2) Na wierzbach w tamtej krainie Zawiesiliśmy lutnie nasze,(3) Bo tam żądali od nas słów pieśni Ci, którzy nas wzięli w niewolę, A ciemięzcy nasi - radości: Śpiewajcie nam jakąś pieśń Syjonu!(4) Jakże mamy śpiewać pieśń Pana Na obcej ziemi?(5) Jeśli zapomnę cię, Jeruzalem, Niech uschnie prawica moja!(6) Niech przylgnie język mój do podniebienia, Jeślibym nie pamiętał o tobie, Jeślibym nie wyniósł Jeruzalemu Nad największą radość moją!" [Ps 137:1-6]

Chociaż spotkałam się z nauczaniem, że zaakcentowany tu Syjonizm jest dla wierzących przykładem zachęcającym do patriotyzmu i zaangażowania w życie polityczne kraju w jakim żyją [słyszałam kiedyś kilka takich nauczań opartych o ten powyższy fragm. i jeszcze o Ps. 37:3].

a jeszcze Jer.29:7.Choć może się to dziwne wydawać.

Wprawdzie Kristina nie jestem ale jej emotki zrozumialam jako zdumienie dla tekstu tych hymnow.

A jesli chodzi o kwestie patriotyzmu to przytocze dwa fragmenty Slowa:

"Przypominaj im, aby zwierzchnościom i władzom poddani i posłuszni byli, gotowi do wszelkiego dobrego uczynku, aby o nikim źle nie mówili, nie byli kłótliwi, ale ustępliwi, okazujący wszelką łagodność wszystkim ludziom." Tyt.3,1-2

"Bądźcie poddani wszelkiemu ludzkiemu porządkowi ze względu na Pana, czy to królowi jako najwyższemu władcy, czy to namiestnikom, jako przezeń wysyłanym dla karania złoczyńców, a udzielania pochwały tym, którzy dobrze czynią. Albowiem taka jest wola Boża, abyście dobrze czyniąc, zamykali usta niewiedzy ludzi głupich, jako wolni, a nie jako ci, którzy wolności używają za osłonę zła, lecz jako słudzy Boga. Wszystkich szanujcie, braci miłujcie, Boga się bójcie, króla czcijcie." 1Pt.2,13-17

Oczywiscie uprzedzajac odpowiedzi nie chce przez te fragmenty powiedziec ze powinnismy byc patriotami w rozumieniu tego swiata ale ze Slowo poucza nas jak powinnismy sie zachowywac zyjac bez wzgledu na to w jakim kraju.

_________________
2Tm 3:16 "Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości,"

Hymn Islandii po islandzku i po polsku:

"Ó, guð vors lands! Ó, lands vors guð!
Vér lofum þitt heilaga, heilaga nafn!
Úr sólkerfum himnanna hnýta þér krans
þínir herskarar, tímanna safn.
Fyrir þér er einn dagur sem þúsund ár
og þúsund ár dagur, ei meir:
eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár,
sem tilbiður guð sinn og deyr.
Íslands þúsund ár,
Íslands þúsund ár,
eitt eilífðar smáblóm með titrandi tár,
sem tilbiður guð sinn og deyr."

"Islandii Boże, ziemi naszej Boże,
Sławimy imię Twoje pełne chwały
Jak aniołowie, co gwiazdy i zorze
Splatają w wieniec na Twą skroń wspaniały.
Dla Ciebie jeden dzień jak lat tysiące,
A tysiąc lat jak dzień jeden znikomy,
Jak płatki kwiatu pokorne i drżące,
Co czcząc Cię, więdną szybko jak źdźbło słomy.
Islandii Tysiąclecie, Islandii Tysiąclecie,
To także tylko dzień, i tylko kwiecie,
Które nim skwitnie, wicher z ziemi zmiecie."

Fragment hymnu Norwegii po norwesku i po polsku:

"Norske mann i hus og hytte,
takk din store Gud!
Landet ville han beskytte,
skjønt det mørkt så ut.
Alt hva fedrene har kjempet,
mødrene har grett,
har den Herre stille lempet
så vi vant vår rett"

"Norwegowie w domach i chatach,
Dziękują Ci, wielki Boże!
On zachował ten kraj,
Nawet pomimo to, że wygląda to źle.
I gdy ojcowie walczyli,
A matki płakały,
Pan po cichu się wzruszył
Więc wygraliśmy nasze prawa."

_________________
www.przemek-owczarski.blogspot.com
www.youtube.com/user/przemowczarski
www.chomikuj.pl/przemowczarski