Witaj Tomciu,
Przekład UBG nie zawsze idzie w zgodności z KJV. Osobiście nie twierdze, że tłumacze UBG zawsze dobrze przetłumaczyli słowa Biblii. Niemniej jednak UBG jest oparta na tekście Masoreckim oraz TR i zdecydowanie wole korzystać z tego tłumaczenia aniżeli z tych, które dodają bądź ujmują ze Słowa Bożego.
Witaj Ezer,
Wiedząc, że Bóg zachował swoje Słowo, mając Jego obietnice postaram się napisać ten post odnośnie 1 Jan 5:7-8,
Nie zapominajmy, że Pan dał nakaz w Mt 28:18-20, że Ewangelia/Słowo Boże ma być głoszone wszystkim narodom a Pan będzie z wierzącymi aż do samego końca. To Bóg czuwa nad swoim Słowem, które trwa na wieki (Iz 40:8, 1 Pt 2:25) a które sam natchnął w całości używając przy tym ludzi (2 Tym 3:16, 2Pt 19-21) i jest przekazywane z pokolenia na pokolenie przez ludzi wiernych [1 Tym 2:2]. Dzisiejsza większość jak nie wszyscy krytycy tekstu nie podchodzą do Biblii z wiarą lecz chcą wszystko wytłumaczyć w “racjonalny” sposób zapominając, że bez wiary Bogu podobać się nie można.
Mam nadzieję w Panu, że znajdziesz odpowiedzi na twoje pytanie; “zastanowienie”
Większość dobrych argumentów podam z tych stron:
http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Henry.htmlhttp://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Jones.htmlhttp://www.kjvtoday.com/home/the-father ... -the-Commahttps://www.youtube.com/watch?v=Z5rNd4ywbEA&t=31s (są trzy części, ta jest ostatnia)
Oraz (Książka Davida W. Clouda - “The Bible Version Question/Answer Database”)
1 list Jana 5:7-8 zwany “johanneum comma” jest bardzo istotnym fragmentem w Słowie Bożym więc nie dziwi mnie fakt próby dyskredytacji oraz pomówień o wprowadzenie poprawki do tekstu. Ciekawym jest fakt, że argument tego typu lecz odwroty został wspomniany przez Hieronima. Hieronim(347 AD - 420 AD) zauważył, że zaczęto usuwać czytanie trynitarne w I Jana 5:7 z greckich manuskryptów, z którymi się zetknął, o czym konkretnie wspomniał.
Mówiąc o tych wierszach pisze:
"Tak jak są one właściwie rozumiane i tak wiernie tłumaczone przez tłumaczy na łacinę, nie pozostawiając dwuznaczności czytelnikom, ani [pozwalając] różnym gatunkom literackim na konflikt, szczególnie w tym tekście, w którym odczytujemy jedność Trójcy, która jest umieszczona w pierwszym liście Jana, gdzie wiele błędów miało miejsce z rąk niewiernych tłumaczy w sprzeczności z prawdą wiary, którzy zachowali tylko te trzy słowa: woda, krew i duch w tej edycji pomijając wzmiankę o Ojcu, Słowie i Duchu, w którym szczególnie katolicka wiara jest wzmocniona i poświadczona jest jedność istoty Ojca, Syna i Ducha Świętego. "[1][1] Jerome, Prologue to the Canonical Epistles, from the text of the prologue appended to Codex Fuldensis, Trans. T. Caldwell.
*! Hieronim mówił różne rzeczy z którymi się nie zgadzam lecz biorę pod uwagę jego świadectwo odnośnie 1 Jan 5:7-8 biorąc pod uwagę wpływ herezji arianizmu zwłaszcza na wschodzie.
“Jak wskazuje cytat Dr Hillsa, krótko po okresie, w którym rozwinęła się herezja Sabelianizmu, rozkwitł arianizm. Ariusz, prezbiter Aleksandrii (zm. 336 A.D.) oraz uczeń Luciana z Antiochii, zaprzeczył bóstwu i wieczności Jezusa Chrystusa. Kościół grecki lub wschodni został całkowicie oddany pod wpływ tej herezji od panowania Konstantyna do Teodozjusza Starszego, co najmniej czterdzieści lat (c. 340-381, zwołanie czwartego soboru w Bizancjum). Z drugiej strony, Kościół zachodni pozostał nienaruszony przez herezję Arianizmu w tym okresie”http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Jones.htmlZgodność Comma Johanneum z resztą tekstu 1 Jan 5http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Henry.htmlZauważ, że gdyby ktoś “wymyślił” fragment kategoryzowany jako “Comma Johanneum” i wpisał do manuskryptów aby “udowodnić” istnienie Boga w trzech osobach to raczej powtórzyłby “formułę” z Mt 28:19 i odwołał się do czegoś co już było znane a nie tworzyłby nowej formy “formuły”, która nigdzie indziej nie występuje w NT.
Czyli zamiast napisać “Ojciec, Słowo i Duch Święty” napisano by “Ojciec, Syn i Duch Święty” lecz jest wyraźnie “Słowo”. Nigdzie wcześniej w Nowym Testamencie nie użyto takiej formuły trynitarnej jak w 1 Jan 5:7 więc teoria spiskowa nie bardzo pasuje.
Użycie takiej formuły pasuje idealnie do treści ewangelii oraz listów Jana. Nikt inny jak Jan tak często nie odwoływał się do “Słowa” jako imienia wiecznego Pana Jezusa [Jan 1:1.14, 1 Jan 1:1, Jan 5:7, Obj 19:13]
Warto również zauważyć, że w pełnej wersji (z comma johanneum) 1 Jan 5:7-8 mamy świadectwo Ojca o synu, które niejednokrotnie było wspomniane w ewangelii Jana jako bardzo ważny aspekt. [Jan 5:37, Jan 8:18]. Przy skróconej wersji 1 Jan 5:7-8 brakuje tak ważnego elementu. Jan w ewangelii również opisuje jedność jaka istnieje między Ojcem i Synem. Cyprian (210-258) również widział tak oczywiste powiązanie między fragmentem z ew. Jana 10:30 a 1 Jan 1:5:7-8
Cyprian (c. 210 - 258 AD) cytuje comma johanneum, mówiąc, że jest
napisane!
“Pan mówi, “Ja i Ojciec jedno jesteśmy;” i znowu
jest napisane o Ojcu i o Synu, i o Duchu Świętym, “
A Ci trzej są jedno”
“Dicit Dominus, Ego et Pater unum sumus; et iterum de Patre et Filio et Spiritu sancto
scriptum est: '
Et tres unum sunt.'” (Treatise I:6).
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
GRAMATYKANa początku chciałbym zaznaczyć, że nie mówię w języku greckim a tym bardziej w starożytnym greckim i w związku z tym nie jestem żadnym ekspertem w tej dziedzinie. Nie mniej jednak spędziłem sporą część czasu używając dostępnym mi środków aby zbadać sprawę wersów 6-8 z 1 listu Jana rozdziału 5
Jeżeli na forum jest osoba znająca grekę prosiłbym o sprawdzenie.
Problem gramatyczny nie jest nowym “wymysłem” lecz został już poruszany nawet przez obrońców[2] skróconego tekstu w 4 wieku. Grzegorz z Nazjanzu (329 AD-390 AD) zauważył problem gramatyczny o którym pisze w Oracji 31 choć już w Oracji 45 Grzegorz robi aluzje do Comma Johanneum w formie autorytatywnej [4]
W temacie gramatyki głównie sugerowałem się poniższymi linkami:
http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Henry.htmlhttp://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Jones.htmlhttps://www.wayoflife.org/reports/a-def ... 1-john.phphttps://www.youtube.com/watch?v=Z5rNd4ywbEA&t=31s (są trzy części, ta jest ostatnia)
"Jako przymiotnik, imiesłowy zgadzają się ze słowem, które modyfikują w przypadku, liczby i płci" William Mounce, Basics of Biblical Greek, 239Zaczynając od wierszu 6 możemy zauważyć pewne zasady gramatyki języka greckiego.
1 Jan 5:6
“οὗτός ἐστιν ὁ ἐλθὼν δι᾽ ὕδατος καὶ αἵματος Ἰησοῦς ὁ Χριστός οὐκ ἐν τῷὕδατι μόνον ἀλλ᾽ ἐν τῷ ὕδατι καὶ τῷ αἵματι καὶ
τὸ πνεῦμά(rzeczownik, rodzaj nijaki)
ἐστιν(czasownik, tryb orzekający)
τὸ μαρτυροῦν(imiesłów, który modyfikuje rzeczownik w tym wypadku πνεῦμά) ὅτι
τὸ πνεῦμά ἐστιν ἡ ἀλήθει”
Zgodnie z powyższą definicją
μαρτυροῦν(ang. Witnessing) musi zgadzać się w przypadku liczby i płci ze słowem, które modyfikuje, czyli
πνεῦμά(ang. Spirit). Słowo ‘
πνεῦμά‘ w jęz. greckim występuje w formie rodzaju nijakiego i dlatego
μαρτυροῦν jest również w rodzaju nijakim.
Przypatrzmy się zatem gramatyce w kolejnym wersie(7)
Poniżej to co jest napisane purpurowym kolorem w 1 Jan 5:7-8 istnieje w krytycznej wersji do Nowego Testamentu. Natomiast to co jest napisane zarówno purpurowym jak i zielonym kolorem jest częścią Textus Receptus (TR)
(7)
Trzej bowiem świadczą w niebie: Ojciec, Słowo i Duch Święty, a ci trzej jedno są.(7) ὅτι τρεῖς εἰσιν
οἱ μαρτυροῦντες ἐν τῷ οὐρανῷ ὁ πατὴρ(Ojciec) ὁ λόγος(Słowo) καὶ τὸἅγιον(Święty) πνεῦμα(Duch) καὶ οὗτοι
οἱ τρεῖς ἕν εἰσιν
Od razu możemy zauważyć, że słowo
μαρτυροῦν ma dodatkowo końcówkę
τες tworząc słowo
μαρτυροῦντες.
μαρτυροῦντες jest w rodzaju męskim gdyż modyfikuje rzeczownik taki jak Ojciec i Słowo, które są w rodzaju męskim. Zasada jest zachowana gdyż
μαρτυροῦντες musi zgadzać się w przypadku ‘płci’ ze słowem, które modyfikuje. Również widzimy przedimek
οἱ, który jest w rodzaju męskim.
“οι" - root G3588
ὁhttps://studybible.info/strongs/G3588ὁ, ἡ,
τό ho hē
to ho, hay, to
The masculine,(pierwszy, męski) feminine (drugie, żeński) and
neuter (trzeci, nijaki) forms, in all their inflections; the definite article; the (sometimes to be supplied, at others omitted, in English idiom)
(8)
A trzej świadczą na ziemi:
Duch, woda i krew, a ci trzej są zgodni.
(8) καὶ τρεῖς εἰσιν
οἱ μαρτυροῦντες ἐν τῇ γῇ τὸ πνεῦμα καὶ τὸ ὕδωρ καὶ τὸαἷμα καὶ
οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἰσιν
W wierszu 8 po raz kolejny widać
μαρτυροῦντες(rodzaj męski). Mimo, że w wersie 8 nie ma rzeczownika w rodzaju męskim to
μαρτυροῦντες jest spowodowany wpływem rzeczowników Ojca i Słowa, które są rodzaju męskiego z wierszu 7. Te rzeczowniki kontrolowały by “płeć” nad rzeczownikiem πνεῦμα w rodzaju nijakim. Powtórzenie rodzaju męskiego konstrukcji "τρεις εισιν
οἱ μαρτυροῦντες" mogłoby być "wyjaśnione “siłą przyciągania” (power of attraction), tak dobrze znaną w greckiej składni ..." [3](R. L. Dabney, The Works of Robert L. Dabney, (London: Banner Truth, 1967). Warto zaznaczyć, że Ci co świadczą na ziemi [wiersz 8] zgadzają się ze świadectwem Boga w niebie, którego świadectwo jest w rodzaju męskim.
Gdy usuniemy Comma Johanneum z tekstu pojawia się problem gramatyczny gdyż ciężko wytłumaczyć skąd wziął się rodzaj męski w wierszu 8 przy słowie
οἱ μαρτυροῦντες jak zarówno przy
οἱ τρεῖς (rodzaj męski)
Tekst Krytyczny:
5:7 ὅτι τρεῖς εἰσιν
οἱ μαρτυροῦντες5:8
τὸ πνεῦμα καὶ
τὸ ὕδωρ καὶ
τὸ αἷμα καὶ
οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἰσιν
μαρτυροῦντες (rodzaj męski) modyfikuje rzeczownik tej samej “płci” lecz wiemy, że zarówno πνεῦμα jak i ὕδω oraz αἷμα występują w rodzaju nijakim. Sam ten fakt pokazuje, że w tekście krytycznym występuje problem natury gramatycznej na który wciąż nie znalazłem dobrych wytłumaczeń.
-Poniższe cytaty odnośnie Gramatyki 1 Jan 5:7-8 pochodzą z:
http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Henry.html1) EDWARD HILLS: "Pomijanie Comma Johannine wiąże się z trudnościami gramatycznymi: słowa duch, woda i krew są rodzaju nijakiego pod względem płci, ale w 1 Liście Jana 5:8 są traktowane jako rodzaj męski. Jeśli odrzuci się Comma Johanneum to trudno będzie wytłumaczyć tę nieprawidłowość. Zwykle mówi się, że w 1 Liście Jana 5:8 duch, woda i krew są uosabiane i dlatego jest to powód przyjęcia płci męskiej.
Trudno dostrzec, w jaki sposób takie uosabianie wiązałaby się z przejściem z rodzaju nijakiego do męskiego, ponieważ w wersecie 6 słowo Duch wyraźnie odnosi się do Ducha Świętego, Trzeciej Osoby Boga i z pewnością w tym wersecie słowo Duch jest "uosabiane" a mimo to został użyty rodzaj nijaki. W związku z tym, że uosabianie nie spowodowało zmiany płci w wersecie 6, nie może być sprawiedliwie udowadnianie powodu takiej zmiany w wersecie 8.
Jeśli jednak Comma Johannine zostanie zachowana, powód umieszczania rzeczowników nijakich: Ducha, wody i krwi w rodzaju męskim staje się łatwo widoczny. Wynikać będzie to z wpływu rzeczowników Ojca i Słowa, które są rodzaju męskiego. Zatem hipoteza, że Comma Johannine jest interpolacją sprawia wiele trudności dla stawiających takie zarzuty.
2) FLOYD JONES: Język grecki ma "płeć" w końcówkach rzeczowników (podobnie jak w wielu innych językach). Rzeczowniki rodzaju nijakiego zwykle wymagają przedimków nijakich (słowo w języku ang. "the" jak w "the blood" to przedimek). Ale przedimek w wersecie 8 skróconego czytania(bez comma johanneum), jaki znajduje się w grece, który jest podstawą nowych wersji Biblii ... jest męski!
Tak więc nowe tłumaczenia Biblii brzmią: "Duch (rdz. nijaki), woda (rdz. nijaki) i krew (rdz. nijaki): a Ci trzej (rdz. męski !!" z greckiego "hoi") są w jednym. " W konsekwencji trzy podmioty rodzaju nijakiego są traktowane jako rodzaj męski (patrz poniżej, gdzie pominięta część jest pisana wielką literą).
Jeżeli "Comma" zostanie odrzucona, jest rzeczą niemożliwą wyjaśnić adekwatnie tą nieprawidłowość. Ponadto, bez "Comma" wers 7 ma męski poprzednik; trzy podmioty rodzaju nijakiego [rzeczowniki w wersie 8 ] nie biorą męskiego poprzednika. Patrząc na cały fragment, staje się jasne, w jaki sposób ta reguła gramatyki jest naruszana, gdy słowa są pomijane. I Jana 5: 6-8:
"... I to Duch (rdz. nijaki) daje świadectwo (rdz. nijaki), ponieważ Duch (rdz. nijaki) jest prawdą, Bowiem są trzej (rdz. męski), którzy świadczą (rdz. męski) W NIEBIE, OJCIEC (rdz. męski), SŁOWO (rdz. męski) I DUCH ŚWIĘTY (rdz. nijaki): I CI TRZEJ (rdz. męski) SĄ JEDNYM (rdz. męski) A TRZEJ (rdz. męski), ŚWIADCZĄ NA ZIEMI, Duch (rdz. nijaki) i wodą (rdz. nijaki) i krew (rdz. nijaki): a ci trzej (rdz. męski) zgadzają się w jednym.
3) THOMAS HOLLAND: Fraza w wersecie 8, to pneuma, kai do udor, kai do aima (Duch, woda i krew), w grece są rzeczownikami rodzaju nijakiego. Łączą się jednak ze zwrotem oi marturountes (którzy świadczą), który stoi w rdz. męskim (tak jak greckie słowo dla trzej, οἱ treis).
Odpowiednim wyjaśnieniem gramatycznym tego, mieszania rodzaju nijakiego i męskiego, jest to, że wprowadzona jest paralela w wersecie 7. Tam znajdujemy zdanie, o Pater, o Logos, kai do Agion Pneuma (Ojciec, Słowo i Duch Święty), które są rzeczownikami rodzaju męskiego (z wyjątkiem Ducha Świętego, który stoi w rdz. nijakim). To pozwoliłoby na rodzaj męski; oi marturountes, ponieważ klauzula zawiera dwa rzeczowniki rodzaju męskiego. Jeśli z drugiej strony rzeczowniki rodzaju męskiego są usunięte z wersetu 7, to nie mamy pojęcia, dlaczego rodzaj męski jest używany w wersecie 8. Dlatego włączenie Coma jest nie tylko poprawną teologią, ale również poprawną greką.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
MANUSKRYPTYKolejny argument, który warto rozważyć zaczerpnięty z poniższej strony:
http://www.kjvtoday.com/home/the-father ... -the-Comma“Chociaż istnieje ponad 5000 greckich manuskryptów Nowego Testamentu to w rzeczywistości liczba `zbadanych*` manuskryptów zawierających 1 list Jana rozdział 5 ogranicza się do około 480 rękopisów. W tym miejscu chciałbym zrobić przerwę. To co dzisiaj nazywa się “Tekstem Większościowym” (Majority Text) nie jest tym samym o czym mówili reformatorzy.
Historycznie termin “Majority Text” odnosił się to Textus Receptus (Received Greek New testament) opublikowany w 16 wieku, który w niewielkiej części różni się od Tekstu Bizantyjskiego. W roku 1980 zaczęto referować do “Majority Text” jako coś innego aniżeli TR i takim sposobem dziś przedstawia się 2 wersję “Majority Text”
(1) W roku 1982 Thomas Nelson opublikował Nowy Testament na podstawie “Majority Text” lecz ten “Majority Text” referował to edycji Hodges-Farstad. 2 edycja 1985.
(2) W 1991 Nowy Testament na podstawie Bizantyjskiej Formy Tekstu, edytowany przez Maurica Robinsona oraz Williama Pierponta. Zredagowany w roku 2000 i 2003. Opublikowany pod nazwą Robinson-Pierpont Tekst
Hodges-Farstad tekst oraz Robinson-Pierpont Tekst jest oparty na Hermann von Soden ,błędnym oraz wyjątkowo niewystarczającym tekście.
Ważne! - to co dzisiaj nazywa się “Majority Text” jest jedynie kolekcją kilkuset wybranych selektywnie manuskryptów greckich z ponad 5000! Pytanie dlaczego nie przestudiowali wszystkich?
Jay Green, edytor biblii interlinearnej, który jest bardziej za tekstem bizantyjskim sam mówi, że “zdecydowana większość wszystkich manuskryptów” nigdy nie została zebrana, więc nikt tak naprawdę nie wie jaka jest “większość” czytań poszczególnych fragmentów.
Wychodzi na to, że dzisiejszy “Majority Text” nie jest wcale Majority (Większościowy) Nawet Kurt Aland, którego nie polecam napisał, że istnieje problem w dziedzinie krytyki teksu gdyż większość manuskryptów nie została zindentifikowana. (Kurt Aland, “The significance of the Papyri”)
Również Kurt oraz Barbara Aland w “The Text of the New Testament” na stronie 128 piszą , że miniskuły nie zostały jeszcze przeegzaminowane. Ci sami ludzie stwierdzili, że kolekcja tekstów Sodena nie jest wiarygodna (The Text of the New Testament p. 23) a na tych tekstach opiera się tekst Hodges-Farstada oraz Robinson-Pierpont
Według materiałów w książce Davida Clouda jakiś czas temu powstał największy projekt, który był/jest prowadzony w celu zestawienia greckich manuskryptów. Ta praca jest/była prowadzona w Instytucie fur neutestamentliche Textforschung w Munster w Niemczech. Według Wilburga Pickeringa ten instytut ma kolekcję mikrofilmów z około 4500 istniejących greckich MSS. (około 80% z nich) i uczeni związani z instytutem zestawiają “WYBRANE”manuskrypty. (The identity of the New Testament Text, 1980 edition, p. 150)
Od razu jest widoczne, że ten projekt nie określi definitywnie czym jest Majority Text gdyż jedynie 80% tekstu jest badana jak również z tych 80% jedynie pewna część jest “wybierana” przez uczonych.
Wychodzi na to, że liczba manuskryptów, które dziś nazywa się ”Majority Text” zawierających 1 list Jana rozdział 5 ogranicza się do około 480 rękopisów.
Chociaż większość tych manuskryptów nie ma Comma Johanneum to większość również nie ma drugiej połowy 1 Listu Jana 2:23. Jakoś nie słychać aby ktoś podważał pełną wersję 1 Jan 2:23
"Każdy, kto wypiera się Syna, nie ma i Ojca. Kto zaś wyznaje Syna, ma i Ojca." 1 Jan 2:23"πας ο αρνουμενος τον υιον ουδε τον πατερα εχει ο ομολογων τον υιον και τον πατερα εχει" (Textus Receptus, Beza 1598)
“Drugie zdanie 1 Jan 2:23 “Kto zaś wyznaje Syna, ma i Ojca” występuje w Wulgacie, Sinaiticus, Vaticanus, Alexandrinus, Efraemi, Porphyrianus i około 70 innych zbadanych greckich manuskryptów. (Novum Testamentum Graecum: Editio Critica Maior: IV Catholic Letters, Text, 2nd Ed. (Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2013), p. 292). Most modern translations (e.g. NIV, ESV, NASB) follow this reading.”“Warto wspomnieć, że jest około 517 ze zbadanych istniejących greckich manuskryptów, które zawierają 1 listu Jana lecz jedynie niewiele ponad 70 manuskryptów ma 1 Jan 2:23b, ta klauzula jest odczytem mniejszościowym. W związku z tym tekst większości bizantyjskiej nie zawiera tej klauzuli.
"Tekst Większościowy" (dzisiejszy Majority Text) mówi:
"Każdy, kto wypiera się Syna, nie ma i Ojca.""πας ο αρνουμενος τον υιον ουδε τον πατερα εχει" (Byzantine Majority Text)
Powyższy fakt sugeruje, że w większości rękopisów klauzula trynitarna mogła zostać usunięta z 1 listu Jana oraz to, że Wulgata może czasami zachować autentyczne odczyty dokładniej niż większość greckich manuskryptów. Tutaj 1 Jana 2:23 jest właśnie takim przykładem.
Ilość Manuskryptówhttp://www.kjvtoday.com/home/the-father ... -the-CommaZ powyższego artykułu istnieje około 11 ‘późnych’ greckich manuskryptów zawiera Comma Johanneum, z czego 6 z nich ma Comma Johanneum w marginesach nawet późniejszej ręki. Warto jednak zwrócić uwagę na manuskrypt 629!
Erasmus(1466-1536) żył na przestrzeni 15 i 16 wieku. Nawet zwolennicy tekstu Nestle przyznają w Nestle’s Apparatus, że manuskrypt 629 pochodzi z 14 wieku! To by oznaczało, że sami krytycy przyznają, że istnieje grecki manuskrypt zawierający Comma Johanneum, który istniał zanim Erasmus się urodził.
Według zapisków Erasmus widział 2 manuskrypty, o nazwie: Hispanic(Complutensian/Wizanburgensis) oraz Britannicus(nieznany)
Według doktora Lachmanna, który był krytykiem tekstu żyjącym w 19 wieku preferującym tekst krytyczne ponad TR, kodeks Wizanburgensis pochodził z 8 wieku!
“Codex Wizanburgensis, which Lachmann reckons of the eighth century.”
R.L. Dabney, Discussions: Vol. 1, Edinburgh:Banner of Truth, 1982, 381.
Większość krytyków tekstu datuje kodeks Wizanburgensis na 16 wiek mówiąc, że jest kopią Complutensian lecz może być na odwrót. Complutensian mógł skopiować Wizanburgensis. Niemniej jednak to ciężko zweryfikować.
Kolejny manuskrypt do którego odnosi się Erasmus jest Britannicus. Większość mówi, że jest to kodeks Montfortianus lecz są poważne problemy z tą tezą.
1. Gdy porównamy tekst kodeksu Montfortianus z 3 edycją Erasmusa (3 edycja zawiera Comma Johanneum) to widać, że są różnice. Niemniej jednak nie ma żadnych zapisków u Erasmusa odnośnie tych różnic! Dlaczego?
2. Z drugiej strony Erasmus w swojej adnotacji zauważa, że w Britannicus znajduje się grecka fraza:
“καὶ οἱ τρεῖς εἰς τὸ ἕν εἰσιν” [ końcówka wiersza 8 ]. Ten fragment nie występuje w kodeksie Montfortianus! (Patrz poniżej)
Załącznik:
Montfortianus.GIF [ 15.37 KiB | Przeglądane 33021 razy ]
https://www.google.co.uk/search?q=Kodek ... IFEL6hWWmM:
Wniosek: Kodeks Montfortianus nie jest kodeksem Britannicus.
Również rzadko wspomina się, że Comma Johanneum występuje w Old Latin (
Vetus Latina) pochodzących z 2 wieku oraz old Latin MS r z (AD 550) itd.
Tesk poniżej pochodzi z poniższej strony oraz książki Davida W. Clouda, który tłumaczy czym jest a czym nie jest dzisiejszy "Majority Text":
http://www.kjvtoday.com/home/the-father ... -the-Comma11 Greckich manuskryptów zawierających Comma Johanneum (6 z nich jedynie zawiera comme w przypiskach)
629 (14th century)
61 (16th century)
918 (16th century)
2473 (17th century)
2318 (18th century)
221 margin (10th century, Comma added later)
635 margin (11th century, Comma added later)
88 margin (12th century, Comma added in 16th century)
429 margin (14th century, Comma added later)
636 margin (15th century, Comma added later)
177 margin (11th century, Comma added later)
Większość zbadanych greckich manuskryptów zawierających 1 Jana 5: 6-8 są uznawane za "późne" przez współczesne standardy. Spośród zbadanych około 480 manuskryptów zawierających 1 list Jana rozdział 5, tylko 12 z tych manuskryptów pochodzi sprzed X wieku (Nestle-Aland: Novum Testamentum Graece, 27. wydanie poprawione (2006)):
01 (4th century)
A (5th century)
B (4th century)
K (9th century)
L (8th century)
P (9th century)
Ψ (9th century)
048 (5th century)
049 (9th century)
056 (10th century)
0142 (10th century)
0296 (6th century)
Reszta ze zbadanych 480 rękopisów to minuskuły pochodzące z X wieku, średnia z około XII wieku.
Dowody zanikają z czasem. To, co mamy obecnie w XXI wieku, nie jest dokładną miarą tego, co faktycznie istniało w historii. Badacze epoki reformowanej zdawali się mieć więcej greckich manuskryptów zawierających Comme. John Gill (1697 - 1771 AD), komentując 1 Jana 5: 7 mówi, że Comma znajduje się "w wydaniu Complutensian, którego kompilatorzy używali różnych kopii, oraz z szesnastu starożytnych kopii Roberta Stephensa, dziewięć z nich miało Comme "(Gill's Exposition of Entire Bible). (Gill's Exposition of the Entire Bible).
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
WCZESNE ZAPISKI HISTORYCZNE ODNOŚNIE COMMA “Ojców Kościoła” Istnieje wiele zapisków historycznych odnośnie Comma Johanneum. Podam kilka, pełniejsza lista pod tym adresem:
http://kjv.landmarkbiblebaptist.net/1John5-7Henry.htmlCyprian (c. 210 - 258 AD) cytuje comma johanneum, mówiąc, że jest napisane!
“Dicit Dominus, Ego et Pater unum sumus; et iterum de Patre et Filio et Spiritu sancto scriptum est: 'Et tres unum sunt.'” (Treatise I:6).
"The Lord says, "I and the Father are one; " and again it is written of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit, "And these three are one."
“Pan mówi, “Ja i Ojciec jedno jesteśmy;” i znowu jest napisane o Ojcu i o Synu, i o Duchu Świętym, “A Ci trzej są jedno”
Athanasius (c. 350 A.D.) quotes 1 John 5:7 at least three times in his works (R.E. Brown, The Anchor Bible, Epistles of John, 1982, p. 782). “Among the works of Athanasius which are generally allowed to be genuine, is a Synopsis of this Epistle. In his summary of the fifth chapter, he seems plainly to refer to this verse, when he says, ‘The Apostle here teaches, the unity of the Son with the Father’ [Du Pin, Art. “Athanasius,” London Edition, vol. 8, p. 34]. But it would be difficult to find any place in this chapter where this unity is taught, save in the seventh verse” (Jack, Remarks on the Authenticity of 1 John v. 7).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
[2] Around 379 AD, Gregory of Nazianzus commented on the grammatical anomaly in 1 John 5:7-8 without the Comma. He says, "...after using Three in the masculine gender [Apostle John] adds three words which are neuter, contrary to the definitions and laws which you and your grammarians have laid down" (The Fifth Theological Oration. On the Holy Spirit, XIX). Gregory is referring to the grammatical mismatch that results from the masculine construction "τρεις εισιν οι μαρτυρουντες (there are three that bear witness)" introducing three neuter nouns, "το πνευμα (the Spirit)," "το υδωρ (the water)" and "το αιμα (the blood)". Although Gregory seemed to be defending the abbreviated text despite the anomaly, for such a defense to be necessary there likely were both variants in the body of Greek manuscripts.
[3] If the Comma were included there is no grammatical problem according to the 19th century Presbyterian theologian Robert L. Dabney. First, the masculine nouns in the Comma, "the Father, the Word, and the Holy Ghost", would control the gender over the neuter noun "Holy Ghost". Then the repetition of the masculine construction "τρεις εισιν οι μαρτυρουντες" could "be accounted for by the power of attraction, so well known in Greek syntax..." (R. L. Dabney, The Works of Robert L. Dabney, (London: Banner Truth, 1967).
[4] Gregory of Nazianzus (c. 329 - 390 AD) cites the Comma in the vocative case in the following doxology at the end of Oration 45: The Second Oration on Easter:
"Εἰ δὲ καταλύσαιμεν ἀξίως τοῦ πόθου, καὶ δεχθείημεν ταῖς οὐρανίαις σκηναῖς, τάχα σοι καὶ αὐτόθι θύσομεν δεκτὰ ἐπὶ τὸ ἅγιόν σου θυσιαστήριον, ὦ Πάτερ, καὶ Λόγε, καὶ Πνεῦμα τὸ ἅγιον· ὅτι σοὶ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ, καὶ κράτος, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν."
"But if we are to be released, in accordance with our desire, and be received into the Heavenly Tabernacle, there too it may be we shall offer You acceptable Sacrifices upon Your Altar, to Father and Word and Holy Ghost; for to You belongs all glory and honour and might, world without end. Amen." (English translation at New Advent)
Tematu nie wyczerpałem i zdaje sobie sprawę z tego, że wiele można by jeszcze napisać.