www.ulicaprosta.net

często słyszę,że ktoś stworzył sobie nowy zakon z Ewangelii.W odróżnieniu od tego Starego Zakonu.Taka krytyka tego kogoś.A okazuje się,że istnieje coś takiego jak zakon w chrześcijaństwie:zakon Chrystusowy.Takie jest użyte słowo w Gal.6:2.

No tak, przecież Zakon, to nic innego jak Boże Prawo, które osoby nowo-narodzone mają wypisane w sercach
Myślę, że złośliwy przytyk: "stworzył sobie nowy zakon z ewangelii", może być skierowany do osób, które traktują ewangelie czy resztę nauk apostolskich w sposób zbliżony do tego w jaki sposób traktowali Biblię faryzeusze.

Grażyno, "zakon" można sobie zrobić ze wszystkiego - jak rozumiem, chodzi po prostu o legalistyczne podejście do Ewangelii, nazywane błędnie "zakonem".

"Zakon" to nic innego jak "Prawo". Niestety, chrześcijanie ewangeliczni często przeciwstawiają sobie Prawo i Łaskę, co wynika z braku zrozumienia nauczania biblijnego na temat Prawa i Łaski. Pan Jezus nie wprowadził żadnego nowego Prawa, bo nie po to przyszedł - co sam wyraźnie powiedział [Mat. 5:17-19]. To, co apostołowie nazywają Prawem Chrystusowym [Gal. 6:2], doskonałym Prawem Wolności [Jak. 1:25], królewskim przykazaniem [Jak. 2:8], Prawem świętym [Rzym. 7:12] i Prawem duchowym [Rzym. 7:14] jest po prostu Prawem Mojżeszowym wypełnionym przez Mesjasza, zinterpretowanym przez Niego i zapisanym w sercach uczestnikow Nowego Przymierza. Dlatego apostołowie powołują się na przykazania Prawa Mojżeszowego w swoim nauczaniu [np. I Kor. 9:9; 14:34; Ef. 6:2-3 i inne] i traktują Prawo jako "stare, a zarazem nowe" [I Jana 2:7-8].

Nie ma czegoś takiego jak "Stary Zakon" - to jest hasło propagandowe, błędnie przeciwstawiane jakiemuś bliżej nieokreślonemu "nowemu Zakonowi". A przecież Prawo jest jedno. Tylko dzisiaj chrześcijanom nie przechodzi przez usta słowo "Mojżeszowy". Prawo Chrystusowe to całe Prawo Mojżeszowe oparte na dwóch fundamentach, o których Pan Jezus powiedział:

"Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy" [Mat. 22:37-40]

Jeśli ktoś jest odrodzony, a w jego sercu mieszka miłość do Boga i bliźniego, to ona wypełnia Prawo (dlatego jeśli jesteśmy w Chrystusie, to Prawo nie powoduje naszego potępienia), ale go nie znosi. Prawo pozostaje standardem dobra i zła oraz obiektywną wskazówką jak mamy żyć, bo potrzebujemy czegoś, co jest obiektywne i napisane, żeby się uczyć i wzrastać [II Tym. 3:16-17].

W Biblii mamy podane jak w praktyce Jezus wypełnił Proroków:

Począł więc mówić do nich: Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli. [Łuk 4:21, por. z wersami:18-19, gdzie cytowany jest Izajasz]

Oraz Prawo:

Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana [Jana 19:36, por. z 2 Moj 12:46, 4 Moj 9:12]

Teza Smoka, jakoby obowiązywało nas to samo Prawo Mojżeszowe i unikanie nakazów zabicia mordercy pod pretekstem tego, że "nie żyjemy w kraju teokratycznym" jest dla mnie mało przekonująca.
Jak uzasadnić w takim razie to, że kobieta nie jest już nieczysta po miesiączce? [chyba, że jest].

Jezus Chrystus jest obiecanym Prorokiem, którego ma słuchać Nowy Lud Święty. Podał On prawo częściowo osobiście, częściowo przez Kościół.

_________________
Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości (2 Tymoteusza 3:16)

Ten tekst mówi o wypełnieniu TYCH SŁÓW PISMA, a nie o "wypełnieniu proroków". Po prostu Jezus mówi, że wypełnił konkretne proroctwo Izajasza. Kropka.


W tym miejscu tekst mówi, że wypełniło się konkretne Pismo, czyli "kość jego nie będzie złamana". Kropka.


Chodziło o nieczystość rytualną obowiązującą w ramach świątynnego systemu ofiarniczego pod Starym Przymierzem. Dlatego po zakończeniu swojej nieczystości należało złożyć ofiarę:

"A gdy [kobieta] jest już wolna od swojego upływu, odliczy sobie siedem dni i potem będzie czysta. A ósmego dnia weźmie sobie dwie synogarlice lub dwa gołębie i przyniesie je do kapłana do wejścia do Namiotu Zgromadzenia. Kapłan je przyrządzi: jedno jako ofiarę za grzech, a drugie jako ofiarę całopalną i tak dokona kapłan za nią przebłagania przed Panem za jej nieczysty upływ. Tak ochraniajcie synów izraelskich od ich nieczystości, aby nie pomarli z powodu swojej nieczystości przez to, że zanieczyszczają przybytek mój, który jest pośród nich" [III Mojż. 15:28-31]

Ani jedna kreska Prawa Mojżeszowego nie została zmieniona przez Mesjasza [Mat. 5:17-19]. Niektóre przykazania zostały zawieszone po tym, jak system ofiarniczy Aarona został zastąpiony przez ofiarę Mesjasza, a porządek Aaarona przez porządek Mekchizedeka. Izrael nie jest już państwem teokratycznym z Prawem jako konstytucją i kodeksem karnym. Kościół tym bardziej.


Nowe Przymierze zostało zawarte z domem Izraela i z domem Judy [Jer. 31:31-34; Hebr. 8:6-13], z którego wywodzi się resztka Izraela - kiedyś byli nazwani nie-Bożym ludem przez proroka Ozeasza, który zapowiedział, że w przyszłości Bóg przygarnie Izraela, co potwierdza apostoł Piotr w Liście skierowanym bezpośrednio do odrodzonych Żydów [I Piotra 2:10] - pisaliśmy już o tym kilka razy. Poganie włączeni w Nowe Przymierze razem z wierną resztką Izraela stanowią Kościół. W Nowym Przymierzu każdy odrodzony ma zapisane w seru Prawo Mojżeszowe, o którym mówił prorok Jeremiasz, zinterpretowane i podane przez Mesjasza.

A Jezus nie przyszedł podać żadnego "nowego prawa":

"Nie mniemajcie, że przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić. Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. Ktokolwiek by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w Królestwie Niebios; a ktokolwiek by czynił i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios." [Mat. 5:17-19]