www.ulicaprosta.net

Zbawienie z wiary tylko ? czy z uczynków i wiary ? Ja chce zestawić wypowiedzi Pawła i Jakuba.

Paweł pisze:



Jakub pisze:



Paweł pisze: Nie z uczynków, lecz z wiary, łaską, nie z uczynków...
Jakub pisze: Czy wiara bez uczynków może zbawić ? człowiek bywa usprawiedliwiony z uczynków, a nie jedynie z wiary...

...nie z uczynków
...z uczynków

Jak to widzicie ?

_________________
... wiara, która jest czynna ... Gal. 5:6

"Nie dajcie złapać się w dogmat, którym jest życie koncepcjami myślenia innych ludzi"

Smok, to powinien wyjasnić, bo on jest w tym naprawdę dobry. Ja tak to widzę, tak to rozumiem:Zbawia wiara, ale wiara, która jest żywa a żywej wierze towrzyszą uczynki. Nie ma wiary żywej bez uczynków, co oczywiście nie znaczy, że wierzący nigdy nie popełnia grzechu.

Paweł i Jakub piszą w sposób komplementarny, ale nie sprzeczny. Paweł pisze o momencie otrzymania usprawiedliwienia, które ratuje (zbawia) przed sądem. Usprawiedlwienie otrzymuje się wyłącznie na podstawie wiary lub przez wiarę [Rzym. 3:30], ponieważ ofiara Jezusa dokonana za cały świat staje się skuteczna przez wiarę [Rzym. 3:23-25]. W momencie uwierzenia grzesznik zostaje usprawiedliwiony, ponieważ Bóg poczytuje wiarę ku usprawiedliwieniu - o tym pisze Paweł i powołuje się na moment, gdy Abraham zaufał Bogu i Bóg poczytał mu to ku usprawiedliwieniu [I Mojż. 15:6]. W momencie uzyskania usprawiedliwienia Abraham wyłącznie uwierzył i nie były mu do tego potrzebne żadne uczynki.

W momencie uzyskania usprawiedliwienia człowiek wchodzi w przymierze z Bogiem i wyłącznie będąc w przymierzu jest chroniony przed sądem, ponieważ zawarł pokój z Bogiem i przez Chrystusa ma dostęp do Jego łaski [Rzym. 5:1-2].

Usprawiedliwienie jest związane z nowym narodzeniem, czyli stworzeniem w Chrystusie do dobrych uczynków [Ef. 2:8-10], w których mamy chodzić korzystając z Bożej łaski i mocy, jeśli chcemy w przymierzu trwać [Hebr. 10:26-31]. Dla tych, którzy są w Chrystusie, nie ma żadnego potępienia [Rzym. 8:1]. Tym, którzy byli w Chrystusie [Gal. 3:26], ale postanowili szukać zbawienia w czymkolwiek innym, Chrystus juz nie pomoże, bo wypadli z łaski [Gal. 5:1-4] zrywając przymierze.

Jakub pisze o wydarzeniach, które były testem wiary Abrahama i sprawdzianem, czy jego wiara jest żywa czy martwa. Gdy Abraham uwierzył, Bóg poczytał mu to ku usprawiedliwieniu. Gdy przeszedł test wiary, anioł powiedział mu: "Teraz widzę, że boisz sie Boga" [I Mojż. 22:12]. Od momentu, gdy Abraham został usprawiedliwiony do momentu ofiarowania Izaaka upłynęło ładnych kilka lat. Wiara Abrahama okazała się prawdziwa, trwała i żywa, ponieważ owocowała uczynkami godnymi upamiętania. Abraham trwał w społeczności z Bogiem [I Mojż. 17:1].

Łaskę przyjmujemy w dniu zbawienia i nie powinniśmy jej przyjmować nadaremnie [II Kor. 6:1-2], żyjąc inaczej niż nakazuje Ewangelia [I Kor. 15:1-2]. W każdej chwili powiniśmy móc pokazać wiarę z uczynków swoich, bo to one są dowodem na życie naszej wiary - wiara czysto "deklaratywna" jest martwa.

Jakub pisząc w pierwszym rzędzie do Żydów, mówi o nawróceniu w pojęciu żydowskim, czyli o t'szuwie. T'szuwa to jest nie tylko zmiana myślenia (jak metanoia), ale również zwrócenie się ku Bogu i wydawanie owoców charakterystycznych dla zmiany myślenia. Jakub pisze, że wiara Abrahama współdziałała z uczynkami jego i przez uczynki stała się doskonała. Dlatego wierzących poznaje się po ich życiu, a nie po ich deklaracjach, pięknych słowach czy duchowych gestach. Jeśli ktoś owoców w ogóle od początku nie wydaje, to nigdy nie narodził na nowo, a jego wiara była od początku martwa i warta tyle, co wiara demonów [Jak. 2:19]. Jeśli wydawał owoce przez jakiś czas i potem przestał, wybierając życie w dobrowolnym grzechu, to znaczy, że jego wiara usycha i wymaga wzmocnienia a nawet karcenia ze strony Boga, aby to, co chrome, nie zboczyło, ale raczej uzdrowione zostało [Hebr. 12:12-13]. Jeśli życie w dobrowolnym grzechu mimo wszystkich działań ze strony Boga i ludzi przedłuża się za bardzo, to w końcu wiara może uschnąć, a ten, który miał Ducha, może odpaść [Hebr. 6:4-6] i zostać odcięty i wyrzucony na zewnątrz [Mat. 24:42-51] jak zwiędłą latorośl [Jan 15:2,6]. Dlatego zbawienie otrzymujemy przez wiarę, następnie powinnićmy je sprawować przez wiarę połączoną z uczynkami [Flp. 2:12], do czego jesteśmy powołani i utrzymać to, nam dano [Obj. 3:11] jako zwycięzcy, by odebrać nagrodę [II Tym. 4:7-8]. A wszystko dzięki nie dzięki własnym możliwościom, lecz decyzjom wolnej woli w mocy i łasce Boga, który we wszystkim współdziała z tymi, którzy Go miłują [Rzym. 8:28].

ładnie to wytłumaczyłeś, ale te słowa z wersetów poniżej nie dają mi jeszcze spokoju. Czasami myśle że się wzajemnie wykluczają, oczywiście ze względu na sposób zapisu, jeszcze zobaczę jak to jest w greckim

_________________
... wiara, która jest czynna ... Gal. 5:6

"Nie dajcie złapać się w dogmat, którym jest życie koncepcjami myślenia innych ludzi"

Pierwsze dwa fragmenty mówią o tym, że człowiek nie może przypisać sobie żadnej zasługi w dziele jego zbawienia, ponieważ uczynki nie są w stanie go zbawić. Natomiast trzeci fragment mówi o tym, że wiara zbawcza, którą należy zachowac aż do końca jest dosłownie czynna jeśli idą za nią uczynki lub bezczynna, jeśli uczynki za nią nie idą. Dlatego twierdenie "ty masz wiarę, a ja mam uczynki" jest z gruntu fałszywe, o czym pisze Jakub i podaje przykład sytuacji, w której wierzący wzgadzili ubigimi braćmi [Jak. 2:15-16].

Widze to zasadniczo tak:

Uczynki są naturalnym efektem prawdziwej wiary, bo zgodnie z Pismem, osoba odrodzona i nowonarodzona poddaje się wpływowi Ducha a ten sprawia owoc, w postaci uczynków, jednak nie są one zapracowywaniem na zbawienie, a jedynie potwierdzeniem, trwania w Bogu.

Bo tak naprawdę gdyby uczynki decydowały o naszym zbawieniu to nikt by nie był zbawiony bo każdemu zdarza sie upadek, grzech i niedopisanie.

czyli spotykam się z takimi poglądami:

są ludzie co uczą że nie ważne uczynki wystarczy, że mówisz że wierzysz
są ludzie co uczą że uczynkami zapracowujemy na zbawienie
są ludzie co uczą zbawienie z łaski ( gdzie wiara współgra z uczynkami jako owoc Ducha)

_________________
... wiara, która jest czynna ... Gal. 5:6

"Nie dajcie złapać się w dogmat, którym jest życie koncepcjami myślenia innych ludzi"

No i cóż Quster, krótko i zwięźle zamknąłeś temat. Okazuje się że wszystko dobrze rozumiałeś od samego początku.

hmm, nie koniecznie zamknąłem nadal uważam, że Jakub mógł to jakoś inaczej napisać

ja pytam zresztą o punkt widzenia innych zacytuje jeszcze kogoś w tym samy temacie z innego forum ciekawy jestem co myślicie:

_________________
... wiara, która jest czynna ... Gal. 5:6

"Nie dajcie złapać się w dogmat, którym jest życie koncepcjami myślenia innych ludzi"

Zgadzam się.


Ogólnie się zgadzam, może z wyjątkiem pogrubionego przeze mnie fragmentu tej wypowiedzi. Jakub w rozdziałach 1 i 2 pisze o wykonywaniu Słowa [1:22] jako efekcie zrodzenia przez Słowo [1:18], które zostało wszczepione w serca odrodzonych ludzi i może zbawić ich dusze [1:21], ponieważ ono pokazuje jacy jesteśmy i trwając w nim [1:25-26] budujemy na skale, a nie na piasku, co jest prostym odniesiem do nauki samego Jezusa, który słuchanie Słowa wiązał z wykonywaniem Słowa i tylko to jest gwarancją ochrony przed wielkim upadkiem:

"Każdy więc, kto słucha tych słów moich i wykonuje je, będzie przyrównany do męża mądrego, który zbudował dom swój na opoce. I spadł deszcz ulewny, i wezbrały rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom, ale on nie runął, gdyż był zbudowany na opoce. A każdy, kto słucha tych słów moich, lecz nie wykonuje ich, przyrównany będzie do męża głupiego, który zbudował swój dom na piasku. I spadł ulewny deszcz, i wezbrały rzeki, i powiały wiatry, i uderzyły na ów dom, i runął, a upadek jego był wielki" [Mat. 7:24-27]

kiedyś słyszałem argument że Paweł mówi o zbawieniu, a Jakub o wierze, ale wypowiedz Jakuba: Czy wiara może go zbawić? unieważnia raczej ten ciąg rozumowania.

Ale jeśli Paweł mówi w kontraście do uczynków Prawa, to mam pytanie o jakich uczynkach mówi Paweł a o jakich Jakub ?

Konsekwencje takiego dowodzenia widzę następująco, Paweł poucza osoby polegające na Zakonie Mojżeszowym, że to nie uczynki Prawa, ale łaska daje usprawiedliwienie, ale w powiązaniu ze słowami Jakuba, Paweł mówiąc o łasce i o wierze ma na myśli: wiara+uczynki "Jakubowe"...

czyli bez uczynków wypływających z wiary nie ma zbawienia ?

hmm...

_________________
... wiara, która jest czynna ... Gal. 5:6

"Nie dajcie złapać się w dogmat, którym jest życie koncepcjami myślenia innych ludzi"

O tych samych, ponieważ Prawo jest jedno. Chodzi o to, że Prawo w Starym Przymierzu prowadziło do Mesjasza, który jest wypełnieniem Prawa, ale nie anulował Prawa. Można powiedzieć, że Paweł pisze o uczynkach Prawa jako warunku uzyskania zbawienia i dowodzi, że nie można uzyskać zbawienia na podstawie uczynków Prawa. Natomiast Jakub mówi o tym samym Prawie Mojżeszowym (bo innego nie ma), ale nazywa je Prawem Wolności, ponieważ zostało wypełnione przez Mesjasza, a uczynki Prawa w życiu odrodzonego człowieka są żywe a nie martwe, ponieważ są efektem jego odrodzenia i wiążą się nierozerwalnie z wiarą, która powoduje usprawiedliwienie.


"Wiara + uczynki" to jest jeden pakiet, charakteryzujący odrodzonego człowieka. Wiara, która zbawia i podtrzymuje zbawienie, od początku ma w sobie zalążek uczynków godnych upamiętania, który to zalążek skutkuje chodzeniem w dobrych uczynkach, do których zostaliśmy stworzeni w Chrystusie. Można powiedzieć że zbawienie jest stanem wolności od potępienia, o ile ktoś jest w Chrystusie i pozostaje w Chrystusie czyli jest w przymierzu z Bogiem i pozostaje w przymierzu z Bogiem. Pozostawanie w Chrystusie i przymierzu przekłada się na uczynki w sensie stylu życia, czyli na owoc niesiony w czasie teraźniejszym ciągłym.


Jeśli wiara bez uczynków martwa jest sama w sobie, a zbawienie jest uzależnione od wiary owocującej w uczynki, to bez uczynków w sensie stylu życia jako widocznego przejawu żywej choć niewidocznej wiary nie ma zbawienia. Albo jeszcze go nie ma, albo już go nie ma, ponieważ jesteśmy zbawieni przez wiarę jeśli tylko żyjemy według Ewangelii [I Kor. 15:1-2; II Piotra 1:3-11; Hebr. 3:14 i inne]. Piszę "w sensie stylu życia", ponieważ upadki i okresowy brak uczynków zdarzają się wszystkim odrodzonym, ale grzech i brak uczynków w sensie "poieo", opisanym przez apostoła Jana w I Jana 3:1-8 dotyczy stylu życia, po którym można odróżnić dzieci diabelskie od dzieci Bożych.

http://cf.blueletterbible.org/lang/lexi ... 4160&t=kjv

teraz możemy przejść do oczywistej konsekwencji ile w tym jest naszej pracy a ile Bożej ? Czy może to tylko Boża ? A nasza jest ograniczony do woli i pragnienia zmiany i chodzenia w dobrych uczynkach ?

Dodam też jeszcze wersety, które w zestawieniu z innymi Pawłowymi dają pełny obraz jego teologii i poznania w tym temacie:

_________________
... wiara, która jest czynna ... Gal. 5:6

"Nie dajcie złapać się w dogmat, którym jest życie koncepcjami myślenia innych ludzi"

Samo istnienie zachęt i ostrzeżeń w nauczaniu apostolskim prowadzi do wniosku, że Bóg nie zmienia nas mimo naszej woli i wbrew naszym pragnieniom. Paweł pisze, że w naszej cielesnej ludzkiej naturze wola jest, ale wykonania brak [Rzym. 7:18]. Bóg daje moc do wykonania [Rzym. 8:2] i współpracuje we wszystkim ku dobremu z tymi, którzy Go miłują [Rzym. 8:28]. Natomiast jako posiadacze wolnej woli podejmujemy decyzję, czy chcemy oddawać swoje członki na oręż nieprawości, czy sprawiedliwości [Rzym. 6:16]. Bóg zachęca, pomaga, wzmacnia, obdarza łaską, daje moc do wykonania, do pokonywania grzechu, do zmian - i tego wszystkiego własną pracą nigdy byśmy nie osiągnęli. Natomiast nie jesteśmy bezwolnymi muppetami poruszanymi łaską, którym się w dodatku wmawia, że są wolne i odpowiedzialne za swoje wybory, które de facto nie istnieją. Jest takie pole, na którym nasze wolne wybory spotykają się z Bożą łaską, na której mamy polegać, bo tylko dzięki niej nasze wybory będą mogły zostać przełożone na efekt w postaci uświęcenia.

"Dlatego okiełzajcie umysły wasze i trzeźwymi będąc, połóżcie całkowicie nadzieję waszą w łasce, która wam jest dana w objawieniu się Jezusa Chrystusa. Jako dzieci posłuszne nie kierujcie się pożądliwościami, jakie poprzednio wami władały w czasie nieświadomości waszej, lecz za przykładem świętego, który was powołał, sami też bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym, ponieważ napisano: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty. A jeśli wzywacie jako Ojca tego, który bez względu na osobę sądzi każdego według uczynków jego, żyjcie w bojaźni przez czas pielgrzymowania waszego, wiedząc, że nie rzeczami znikomymi, srebrem albo złotem, zostaliście wykupieni z marnego postępowania waszego, przez ojców wam przekazanego, lecz drogą krwią Chrystusa, jako baranka niewinnego i nieskalanego" [I Piotra 1:13-19]

"Łaska i pokój niech się wam rozmnożą przez poznanie Boga i Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Boska jego moc obdarowała nas wszystkim, co jest potrzebne do życia i pobożności, przez poznanie tego, który nas powołał przez własną chwałę i cnotę, przez które darowane nam zostały drogie i największe obietnice, abyście przez nie stali się uczestnikami boskiej natury, uniknąwszy skażenia, jakie na tym świecie pociąga za sobą pożądliwość. I właśnie dlatego dołóżcie wszelkich starań i uzupełniajcie waszą wiarę cnotą, cnotę poznaniem, poznanie powściągliwością, powściągliwość wytrwaniem, wytrwanie pobożnością, pobożność braterstwem, braterstwo miłością. Jeśli je bowiem posiadacie i one się pomnażają, to nie dopuszczą do tego, abyście byli bezczynni i bezużyteczni w poznaniu Pana naszego Jezusa Chrystusa. Kto zaś ich nie ma, ten jest ślepy, krótkowzroczny i zapomniał, że został oczyszczony z dawniejszych swoich grzechów. Dlatego, bracia, tym bardziej dołóżcie starań, aby swoje powołanie i wybranie umocnić; czyniąc to bowiem, nigdy się nie potkniecie. W ten sposób będziecie mieli szeroko otwarte wejście do wiekuistego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa" [II Piotra 1:2-11]

możesz to objaśnić szerzej to co pogrubiłem, bo jakoś nie jestem pewien czy dobrzę cie rozumiem.

_________________
... wiara, która jest czynna ... Gal. 5:6

"Nie dajcie złapać się w dogmat, którym jest życie koncepcjami myślenia innych ludzi"

jeszcze coś takiego znalazłem:

"Wiara bez uczynków jest martwa"

Co o tym myślicie ?

_________________
... wiara, która jest czynna ... Gal. 5:6

"Nie dajcie złapać się w dogmat, którym jest życie koncepcjami myślenia innych ludzi"