www.ulicaprosta.net

Witam. Od czasu do czasu ide do zboru w ktorym jeszcze nie bylam, posluchac " jak sie sprawy maja"w sasiedztwie i dzisiaj trafilam do zboru gdzie na pastora mowiono prorok.Nie smialam nikogo pytac dlaczego tak sie dzieje bo bylam tam pierwszy raz, ale przyznam ze jestem pod "wrazeniem" no i nie wiem co o tym myslec.Znam roznice kto to pastor a kto to prorok. Ale mowic do kogos proroku zamiast pastorze to mnie tez troche zdziwilo.

Pamiętać należy, że prorok to funkcja w kościele, a nie tytuł honorowy czy grzecznościowy, podobnie jak inne funkcje:

Chcąc tytułować się w ten sposób należało by sie tytułować też: ewangelisto cz nauczycielu. W bibli znajdujemy jednak, aby nie tytułować się w ten sposób:


Właściwą formą zwracania się zgodnie z tym fragmentem jest brat i siostra. Inne formy tytułowanie się zaczynają tworzyć podział na laików i duchownych. Wtedy nie jest to już brat powołany do prorokowania ale prorok, a ja szary wierny. Nie jest to już brat powołany do funkcji pastorskich, ale pastor, a ja szary wierny.

No i słusznie, że Cię zdziwiło. Wygląda to na odbieranie chwały od ludzi i właściwie taka "tytułomania" pachnie tym samym co "proszę księdza" czy "Wasza świątobliwość". Różni się jedynie samym "tytułem". Ludzie tytułowani w taki sposób często pociągają uczniów za sobą zamiast prowadzić ich do Jezusa. Jeśli zapaliła Ci się "czerwona lampka" to jej nie lekceważ.

SW, wbrew regulaminowi, ale musze:

Czyli proponujesz żeby do pastora zwracać się " bracie " ?

Tzn. zwracanie się do księdza " proszę księdza " pachnie tytułomanią ?

Ja jestem zdania, że oddzielanie "duchowieństwa" od "laikatu" w jakiejkolwiek formie (choćby tytularnej) nie ma poparcia w Biblii i jest błędem. A poza tym, dlaczego do pastora nie zwracać się "bracie"? Przecież to brat.

Ale starszy brat, tj. = " pastor".
Poza tym - ja jako osoba nieochrzczona w żaden sposób, nie mogę zwracać się do pastora bracie
PS.
No nie wypada mi w żaden sposób.

A może po prostu: „bracie pastorze” ? (z lac.- pasterzu)
I tak ta forma wydaje się zdrowsza niż określenie ksiądz, które kojarzy się ze slowem książę; osoba- jaka stoi wyżej nad zwykłym szarym czlowiekiem.

Wygląda na to, że hierarchiczne myślenie jest bardzo głęboko zakorzenione w umysłach ludzi wierzących - nawet tych odrodzonych. Dlaczego osoba nieodrodzona nie miałaby się do pastora zwracać "proszę pana"? Bo jest duchownym? Czyli jednak laikat i duchowieństwo w Kościele? Nie zauważyłem, żeby do apostołów zwracano się "bracie apostole". Na przykład tutaj:

"I usłyszeli apostołowie i bracia, którzy mieszkali w Judei, że i poganie przyjęli Słowo Boże. Kiedy zaś Piotr przybył do Jerozolimy, stawiali mu zarzuty rodowici Żydzi, mówiąc: Poszedłeś do mężów nieobrzezanych i jadłeś z nimi" [Dz. Ap. 11:1-2]

albo tutaj:

"Nazajutrz zaś poszedł Paweł z nami do Jakuba, a gdy przybyli wszyscy starsi, pozdrowiwszy ich, wyłożył im szczegółowo, czego Bóg dokonał wśród pogan przez jego służbę. A oni, gdy to usłyszeli, chwalili Boga i powiedzieli mu: Widzisz, bracie, ile to jest tysięcy Żydów, którzy uwierzyli, a wszyscy gorliwie trzymają się zakonu; o tobie jednak powiedziano im, że wszystkich Żydów, którzy żyją między poganami, nauczasz odstępstwa od Mojżesza, mówiąc, żeby nie obrzezywali dzieci ani też nie zachowywali zwyczajów" [Dz. Ap. 21:18-21]

Żadnych tytułów, żadnego cienia czołobitności, a szacunek ma być wyrażany WZAJEMNIE. Inaczej cóż miałyby oznaczać słowa:

"Miłością braterską jedni drugich miłujcie, wyprzedzajcie się wzajemnie w okazywaniu szacunku" [Rzym. 12:10]

Starsi powinni być otoczeni szacunkiem przez młodszych i nie wygląda to na hierarchię, tylko na odwołanie się do przykazń Tory o szacunku wobec starszych wiekiem [I Piotra 5:1-5; III Mojż. 19:32]. Pewni mężowie powinni być otaczani szacunkiem ze względu na ich pracę dla Pana [I Tes. 5:13] i osobiste walory [I Kor. 16:18]. Ale nie ze względu na urząd czy przynależność do "warstwy duchowieństwa".

Pamiętam jak John Paul Jackson - osoba o silnym obdarowaniu i powołaniu proroczym - prosił żeby nie tytułować ludzi wg. funkcji jakie spełniają w kościele. To co mnie wtedy zdziwiło (in plus) to określanie się przez niego jako "sługa Boży" a nie prorok.

_________________
„Ty w Chrystusie oto odkupienie; ale Chrystus w tobie to uświęcenie! Ty w Chrystusie to zdolność do tego, by być w niebie; lecz Chrystus w tobie to zmiana twego losu!” (Jan W Thomas „Zbawieni przez Chrystusa”)

Hm, silne obdarowanie powiadasz... . To ten od "portali do nieba" i "ducha Jezebel"?

http://intotruth.org/kcp/kcp-metro2.htm

Ale w temacie wątku: Coś mi się zdaje, że każde nienormalne albo wyjątkowe nazywanie kogokolwiek jest dziwne i tworzy wokół tej osoby atmosferę jej niezwykłości w stosunku do innych braci i sióstr. Jakoś sobie nie wyobrażam, żebym do kogoś miał mówić "sługo Boży". Albo ktoś do mnie.

Smok Wawelski

Ja tez sobie probowalem odmieniac przez przypadki "Bracie Proroku", ale bez sukcesu.

JPJ nie sugerował aby się tak do niego zwracać, a jedynie to że jest sługą Bożym, tak jak każdy kto służy Bogu.

_________________
„Ty w Chrystusie oto odkupienie; ale Chrystus w tobie to uświęcenie! Ty w Chrystusie to zdolność do tego, by być w niebie; lecz Chrystus w tobie to zmiana twego losu!” (Jan W Thomas „Zbawieni przez Chrystusa”)

Dla mnie największym zaszczytem jest jak wierzący mówią do mnie bracie. Nie widzę powodu, by ludzie w Zborze zwracali sie do mnie inaczej. Oczywiście oprócz "po imieniu"

Nie wiem czy to też do mnie było , ale zastanowię sie nad tym.

No i też z tego powodu do jednego z braci ( nie wiem, czy ja mam takie prawo nazywać się jego bratem ) mówię pastorze. Zwłaszcza, że pastor jest trochę starszy wiekiem ( nie za wiele ale jednak ).
PS.
Dużo zależy też od " kontekstu " w jakim zwracamy sie do pastora- per pastor, bo jeśli wszyscy tak mówią i nie ma w tym mówieniu " wywyższania " pastora, to czy nie będzie dziwne gdy nagle jeden z braci zacznie mówić do pasora bracie ?