www.ulicaprosta.net

Witaj drogi K.
Wybacz, że nieco skróciłem Twoją wypowiedź, lecz moją uwagę zwróciły w szczególności Twoje słowa komentarzu do słów z listu Piotra.
Chciałbym Ci powiedzieć, że wersety, który przytoczyłeś na poparcie, "żydostwa duchowego", są niestety nietrfione.
Pozwól, że odeślę Cię do źródła tych słów a one pochodzą z proroctwa z księgi Ozeasza. Aby właściwie zrozumieć, kto jest tym ludem, którym nie był trzeba przeczytać cały rozdział 1 a potem drugi. Po lektórze tych rozdziałów od razu zobaczymy, że "nielud", który staje się ludem jest Izrael.

Dodam tylko, że jestem w trakcie rozważania "duchowego Izraela" i ten werset zwrócił moją uwagę. Po uważnej lekturze, wyraźnie zobaczyłem, że nie może być w nim mowy o poganach, gdyż Ozeasz bez żadnych wątpliwości mówi o Izraelu. Odrzuconym ale przyjętym z powrotem do łask.

Pozdrawiam.

_________________
Początkiem mądrości jest bojaźń Pana
Przyp.9:10

Drogi K.,

Nie wiem, czym został podyktowany Twój ostatni post. Bierzesz słowa Jima Smitha, przekręcasz je i atakujesz nimi Smoka. Kompletnie nie odróżniasz grzechu popełnionego od skłonności do grzechu. Nie odpowiadasz na pytania, które Ci zadałem i nie odposisz się do konkretnych biblijnych argumentów, które przedstawiłem. Jeśli chodzi cytaty z listów Piotra i Pawła, to po prostu wykazujesz się zwykłą ignorancją - obydwaj powołują się na proroka Ozeasza, który mówił do narodu żydowskiego i o narodzie żydowskim. Obydwaj wskazują na wypełnienie proroctwa Ozaesza właśnie na bezpośrednich adresatach listu:

"Potem znowu poczęła i urodziła córkę. I rzekł Pan do niego: Daj jej na imię Niemiłowana, bo już nie będę dłużej okazywał miłości domowi Izraela ani im nigdy nie przebaczę. Lecz nad domem Judy zmiłuję się i wybawię ich przez Pana, ich Boga, ale nie wybawię ich za pomocą łuku ani miecza, ani wojny, ani koni, ani jazdy. A gdy odstawiła od piersi Niemiłowaną, jeszcze raz poczęła i urodziła syna. I rzekł Pan: Daj mu na imię Niemójlud, bo wy nie jesteście moim ludem, a Ja nie jestem waszym Bogiem. A liczba synów Izraela będzie jak piasek morski, którego nie można ani zmierzyć, ani zliczyć. I będzie tak, że zamiast mówić do nich: Wy nie jesteście moim ludem, będzie się do nich mówiło: Synami Boga żywego jesteście" [Oz. 1:6-2:1]

Wypełnienie proroctwa Ozaesza nastąpiło w Nowym Przymierzu, zawartym z domem Izraela i domem Judy [Jer. 31:31-34; Hebr. 8:8-13]. Apostoł Piotr nawiązuje do tego proroctwa tak:

"wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla was niegdyś nie było zmiłowania, ale teraz zmiłowania dostąpiliście" [I Piotra 2:10]

Chodzi o resztkę Izraela, która weszła w Nowe Przymierze z Bogiem. Do tego samego przymierza zostali włączeni również poganie:

"(...) takimi naczyniami jesteśmy i my, których powołał, nie tylko z Żydów, ale i z pogan, jak też u Ozeasza mówi: Nie mój lud nazwę moim ludem i tę, która nie była umiłowana, nazwę umiłowaną; i będzie tak, że na tym miejscu, gdzie im powiedziano: Nie jesteście ludem moim - nazwani będą synami Boga żywego. A Izajasz woła nad Izraelem: Choćby liczba synów Izraela była jak piasek morski, tylko resztka ocalona będzie; bo Pan wykona wyrok, rychło i w krótkim czasie na ziemi" [Rzym. 9:24-28]

Apostoł Piotr pisze do adresatów brezpośrednich listu:

"Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości" [I Piotra 2:9]

Jest to nic innego, jak cytat z II Księgi Mojżeszowej:

"A teraz, jeżeli pilnie słuchać będziecie głosu mojego i przestrzegać mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich ludów, bo moja jest cała ziemia. A wy będziecie mi królestwem kapłańskim i narodem świętym. Takie są słowa, które powiesz synom izraelskim" [II Mojż. 19:6]

Czy to oznacza, że tylko Żydzi są ludem Bożym? Nie. Żydzi byli, są i będą narodem wybranym. Zbawieni poganie weszli w przymierze zawarte przez Boga z Izraelem, i wraz ze zbawionym Żydami tworzą Ciało Mesjasza [Chrystusa]. Zostali wszczepieni w drzewo oliwne Izraela.

Piotr pisze przede wszystkim do tych, wśród których głosił Ewangelię - czyli do obrzezanych. Pisze do nich, że dostąpili zmiłowania zgodnie ze słowami proroka Ozeasza, skierowanymi niegdyś do ich ojców według ciała. Biorąc pod uwagę ten ważny fakt, Piotr mówi o Żydach i do Żydów. Wyrywanie jego słów z kontekstu i odrywanie od Pism, do których on się odwołuje, prowadzi do błędnego wniosku, że Piotrowi chodzi w tym miejscu o pogan.

Miłosierdzia dostąpiliśmy wszyscy, tylko nie we wszystkich miejscach jest o tym napisane w ten sam sposób. Najpierw Żydzi, potem Grecy [Rzym. 1:16]. Ja nie będę ostrzegał przed K. Natomiast ostrzegam przed ignorancją przebraną w szaty świętego oburzenia. I przed antysemityzmem w jakiejkolwiek formie.

Smoku ze względu na wers 10. Wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla was niegdyś nie było zmiłowania, ale teraz umiłowania dostąpiliście. (BW) Twoja wypowiedź ad vocem K. pozbawiona jest logiki.

"A liczba synów Izraela będzie jak piasek morski, którego nie można ani zmierzyć, ani zliczyć. I będzie tak, że zamiast mówić do nich: Wy nie jesteście moim ludem, będzie się do nich mówiło: Synami Boga żywego jesteście" [Oz. 2:1]

"wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla was niegdyś nie było zmiłowania, ale teraz zmiłowania dostąpiliście" [I Piotra 2:10]

Mam nadzieję, że widzisz podobieństwo tych fragmentów. Tobie chyba też się wydaje, iż Kościół zastąpił Izrael. Ale poczytaj Pismo tak jak jest napisane. Chociaż spróbuj.

Nie niepokójcie się.
Apostoł Piotr (który na polecenie Boga osobiście wprowadził pogan do Kościoła – Dz. 10), miałby napisać list wyłącznie do Żydów w ciele, który to list dotrzeć musiał do zborów chrześcijańskich? Jak by to niby miało wyglądać? Prezbiterzy odczytywaliby zborom list z zastrzeżeniem, że Piotr pisze to wyłącznie do Żydów? A chrześcijanie z pogan mieliby stać z rozdziawionymi ustami i słuchać słów pouczenia i pokrzepienia Piotra, skierowanych wyłącznie do Żydów? Prezbiterzy pewnie dla pewności uściśliliby: „Uwaga, uwaga, a teraz będą ważne słowa otuchy o wybraństwie, królewskim kapłaństwie, byciu narodem świętym, ludem nabytym – ale, drodzy bracia z pogan, przypominam, że te słowa was nie dotyczą, więc nie bierzcie sobie do serca. Wy rasowo jesteście nie tego, więc sami wiecie, rozumiecie”.
Więc już na samym wstępie absurd staje się widoczny. Prawda z absurdem ramię w ramię nie chodzi.
List zaadresowany jest do „przychodniów” rozproszonych po pogańskich krainach, do wybranych – według uprzedniej wiedzy Boga – „przez poświęcenie Ducha, ku posłuszeństwu i pokropieniu krwi Jezusa Chrystusa”. Piotr powtarza określenie „przychodnie” w 2:11, obok określenia „goście”, co wiąże się z tym, że na tej ziemi chrześcijanie są przychodniami i gośćmi, a gospodarzami będą dopiero w panującym Króletwie (o przychodniach i gościach – Hbr. 11:13,16).
Piotr pisze do „wybranych” według uprzedniej wiedzy Boga – a że wybranymi są również poganie widzimy np. w Rzym 8:33, zaś to, że są oni wybrani według uprzedniej wiedzy Boga widzimy cztery wersy wcześniej, w 8:29-31. Zatem o wybranych według „przejrzenia” Boga mówi Piotr i o wybranych według „przejrzenia” Boga mówi Paweł. Paweł pisze to do Rzymian, a więc przede wszystkim do dawnych pogan. Wszystko tu więc jest jasne, apostoł objaśnia apostoła.
Piotr kieruje swój list do wybranych „przez poświęcenie Ducha”, ku „pokropieniu krwią Jezusa Chrystusa”. Czyżby więc tych biednych chrześcijan z pogan i to nie dotyczyło? Nie są pokropieni krwią Chrystusa? Nie są poświęceni przez Ducha?

Więcej o wybraństwie („wy jesteście rodzajem wybranym” – 1 Piotr.2:9):

Fakt, że i chrześcijanie z pogan są wybrani – i to przed założeniem świata – znajduje też potwierdzenie w Ef. 1:4 – list skierowany głównie do dawnych pogan. „Jako nas wybrał w nim przed założeniem świata, abyśmy byli świętymi i nienaganionymi przed oblicznością jego w miłości” (Efez. 1:4)

Zbór w Kolosach to też przede wszystkim poganie. Paweł pisze do nich: „przyobleczcie jako wybrani Boży, święci i umiłowani, wnętrzności miłosierdzia…” (Kolos. 3:12)

A Tesaloniczanie? „Wiedząc, bracia umiłowani przez Boga, że zostaliście wybrani…” (1 Tes. 1:4). „Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana! iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy” (2 Tes. 2:13)

A teraz o byciu ludem i narodem Bożym („wy jesteście… …narodem świętym, ludem nabytym”).

Do Koryntian, również przede wszystkim pogan, napisał Paweł: „Albowiem wy jesteście kościołem Boga żywego, tak jako mówi Bóg: Będę mieszkał w nich i będę się przechadzał w nich, i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim.” (2 Kor. 6:16).
Jednoznacznie zastosował apostoł proroctwo i słowo „lud” do Kościoła chrześcijańskiego w Koryncie. (A tym samym do całego Kościoła).

Do Tytusa, chrześcijanina Z POGAN, Paweł pisze: „[Jezus] dał samego siebie za nas, aby nas wykupił od wszelkiej nieprawości i oczyścił sobie samemu lud własny, gorliwie naśladujący dobrych uczynków” (Tyt. 2:14). Jezus dał siebie za nas, pisze Paweł do nie-Żyda, aby nas wykupić i oczyścić sobie w ten sposób „lud własny”. „Za nas”, Tytusie–poganinie, NAS wykupił – zatem zarówno ja, Żyd, jak i ty, poganin, stanowimy razem ów jeden oczyszczony lud Chrystusa. Wierzący Żydzi i wierzący poganie.

I o tym właśnie „ludzie” prorokował Chrystus:

Mat. 21:43
43. Przetoż powiadam wam: Iż od was odjęte będzie królestwo Boże, i będzie dane narodowi czyniącemu pożytki jego.
(BG)

Słowa Chrystusa łączą się z cytowanymi przez Pawła proroctwami:

Rzym. 10:19-20
19. Ale mówię: Czy Izrael nie zrozumiał? Jako pierwszy Mojżesz powiada: Przez naród, który nie jest narodem, Wzbudzę w was zawiść, Przez naród nierozumny Przyprowadzę was do gniewu.
20. A Izajasz waży się nawet powiedzieć: Dałem się znaleźć tym, Którzy mnie nie szukali, Objawiłem się tym, Którzy o mnie nie pytali.
(BW)

Oczywiście mowa o „narodzie” w sensie przede wszystkim nawróconych pogan.

O byciu królewskim kapłaństwem:

Obj. 1:4,6
4. Jan siedmiu zborom, które są w Azyi.
...
6. I uczynił nas królami i kapłanami Bogu, Ojcu swemu…
(BG)

Obj. 5:9-10
9. … odkupiłeś nas Bogu przez krew swoję ze wszelkiego pokolenia i języka, i ludu, i narodu:
10. I uczyniłeś nas Bogu naszemu królami i kapłanami, i królować będziemy na ziemi.
(BG)

Tak więc Kościół chrześcijański jest królewskim kapłaństwem, ludem i narodem Bożym, nabytym, wybranym według uprzedniej wiedzy Boga, niezależnie od tego, czy weźmie się pod uwagę I List Piotra. Ale I List Piotra wziąć pod uwagę należy, bo jest ukoronowaniem i streszczeniem wyżej przedstawionych świadectw. Wspaniały werset, szczególnie dodający otuchy chrześcijanom z pogan, uświadamiający, jak wielką mają oni wartość w oczach Stwórcy.

1 Piotr. 2:9-10
9. Ale wy jesteście rodzajem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście opowiadali cnoty tego, który was powołał z ciemności ku dziwnej swojej światłości.
10. Którzyście niekiedy byli nie ludem, aleście teraz ludem Bożym; którzyście niekiedy nie dostąpili byli miłosierdzia, aleście teraz miłosierdzia dostąpili.
(BG)

Teraz wyjaśnienie słów: „Którzyście niekiedy byli nie ludem, aleście teraz ludem Bożym; którzyście niekiedy nie dostąpili byli miłosierdzia, aleście teraz miłosierdzia dostąpili”.

Skojarzenie z księgą Ozeasza jest słuszne, ale fałszywie zinterpretowane jest policzkiem wymierzonym Jezusowi Chrystusowi, bo uderza w jedność Kościoła. Gdzie można znaleźć poprawną interpretację? U wielkiego proroka. Kto jest wielkim prorokiem? Apostoł Paweł. I cóż widzimy? Otóż on powołuje się na to samo proroctwo, które sparafrazował tu Piotr. Porównajmy:

Piotr: Którzyście niekiedy byli nie ludem, aleście teraz ludem Bożym; którzyście niekiedy nie dostąpili byli miłosierdzia, aleście teraz miłosierdzia dostąpili (1 Piotr. 2:10)

Paweł: Nazwię lud, którynie był moim, ludem moim, a onę, która nie była umiłowaną, nazwię umiłowaną (Rzym 9:25)

Jak objaśnia to proroctwo Paweł? On jednoznacznie potwierdza istnienie jednego ludu, Z ŻYDÓW I Z POGAN, i udowadnia to właśnie za pomocą tegoż proroctwa z Ozeasza.

Rzym. 9:24-25
24. Których i powołał, to jest nas, nie tylko z Żydów, ale i z poganów.
25. Jako też u Ozeasza mówi: Nazwię lud, który nie był moim, ludem moim, a onę, która nie była umiłowaną, nazwię umiłowaną.
(BG)

Tylko człowiek o złej woli mógłby się upierać, że Piotr mówiąc o ludzie, który był nie ludem, miał na myśli wyłącznie Żydów. Miał na myśli to samo co Paweł, bo jeden Duch ich prowadził. Rzym. 9:24-25 jest objaśnieniem 1 Piotr. 2:10.

Kontekst proroctwa Ozeasza wskazuje na Izraela, gdy mowa o ludzie i nie-ludzie Bożym. To raczej nie podlega dyskusji.
Zaś u Piotra, choć pisał do wychodźców [rozproszonych po...] można słowa proroctwa z Ozeasza odnieść również do nie-Żydów. Nie będzie w tym błędu, gdyż apostoł [na początku 1P2] zwraca się do czytelników listu słowami:
jako nowonarodzone niemowlęta zapragnijcie...przystąpcie do niego...jako kamienie żywe budujcie się w dom duchowy, w kaplaństwo święte, itd.
Każde dziecko Boże, nowonarodzone z Ducha, niezależnie od etnicznego pochodzenia jest cząstką Kościoła [domu duchowego], kapłanem, który powołany jest, by składać Bogu ofiary przyjemne przez Jezusa Chrystusa.
Zatem wybraństwo, królewskie kapłaństwo, naród święty, lud nabyty krwią, itp. określenia dotyczą całego Kościoła, Żydów i nie-Żydów,

Paweł w Rzym 9, gdy rozprawia o 'naczyniach gniewu i zmiłowania', mówi wprost do Żydów i nie-Żydów:
takimi naczyniami jesteśmy i my, których powołał, nie tylko z Żydów, ale i z pogan, jak też u Ozeasza mówi: Nie mój lud nazwę moim ludem i tę, która nie była umiłowana, nazwę umiłowaną
- co może świadczyć o tym, że proroctwo z Ozeasza jest dobrą ilustracją zmiłowania Bożego nad ludem Bożym. A tym jest w Nowym Przymierzu cały Kościół.
Podsumowując, wierzę, że słowa: królewskie kapłaństwo dotyczą wszystkich odrodzonych, a nie jedynie Żydów, do których były pierwotnie kierowane w pismach ST.

Nikt się nie niepokoi. Nie ma żadnego powodu i nie widzę, żeby się ktokolwiek niepokoił.


Tylko człowiek złej woli może przypisywać adwersarzowi złe intencje i to, czego adwersarz nie napisał.

Nikt nie pisał, że słowa Piotra są skierowane wyłącznie do Żydów. List Piotra jest skierowany bezpośrednio do żydowskich wierzących, co wcale nie oznacza, że pośrednio nie odnosi się również do wierzących pogan. Królewskie kapłaństwo to są Żydzi, do których skierowany jest list, oraz poganie włączeni w Nowe Przymierze razem z Żydami.

Listy Piotra i List Jakuba zostały napisane bezpośrednio do odrodzonych Żydów, co wcale nie oznacza, że pośrednio nie odnoszą się do odrodzonych pogan. List do Galacjan został napisany bezpośrednio do odrodzonych pogan, co wcale nie oznacza, że pośrednio nie odnosi się również do odrodzonych Żydów. List do Rzymian został napisany tak, że niektóre wątki są adresowane do odrodzonych pogan, a inne do odrodzonych Żydów. I tak dalej. Chodzi o to, żeby odróżnić te rzeczy, bo potem wychodzą dziwne i fałszywe nauki, jak ta o Kościele jako "duchowym Izraelu".

Niestety, K. myli dwie sprawy - wybranie określonego narodu według ciała [czyli Izraela] w Bożym planie zbawienia z wybraniem każdego pojedynczego człowieka do zbawienia według wiedzy uprzedniej Boga. Widać to w następującym stwierdzeniu:


Każdy odrodzony jest kapłanem Boga i każdy odrodzony będzie królował z Mesjaszem w 1000-letnim Królestwie. Ale naród kapłański w sensie wybrania według ciała jest tylko jeden i on pozostaje wybrany, co się nie może zmieścić w głowie K., niestety. Ale dary i powołanie Boże w stosunku do Izraela według ciała są nieodwołalne [Rzym. 11:28-29].

Jedność Kościoła jes duchowa, a w Chrystusie [Mesjaszu] nie ma Żyda ani Greka [Gal. 3:28]. Dlatego wybranie Żydów według ciała nie ma związku z jednością Żydów i pogan w Duchu. Tego również K. nie rozumie, jak widzę i dlatego opowiada o "uderzeniu w jedność Kościoła".

Nie wiem, w jakim celu K. tak zajadle walczy w wybraństwem Izraela według ciała, choć ono w niczym nie umniejsza dziedzictwa, jakie odrodzeni poganie mają w Chrystusie. Kościół składa się z odrodzonych Żydów i odrodzonych pogan, ale drzewo oliwne wyrasta z Izraela i z tym się trzeba pogodzić, co dla mnie osobiście nie jest żadnym problemem. W Erze Mesjańskiej wszyscy będą obchodzi szabat [Iz. 66:23] i Święto Szałasów [Zach. 14:16-18], a narody będą pielgrzymować do Jeruzalemu [Zach. 14:19]. Jeśli K. się z tym nie pogodzi, to przyjdzie mu pęknąć ze złości.


Ozeasz mówi o Izraelu i ten fragment dotyczy Izraela. Nie wiem, czy brak zrozumienia tej prostej rzeczy jest wynikiem wyłącznie ignorancji, czy dodatkowo złej woli. Mam wrażenie, że niestety teologia zastąpienia Izraela przez Kościół nie pozwala zobaczyć nawet tak prostych rzeczy i po prostu przyjąć ich.

Izraelici według ciała wraz z poganami według tworzą lud Boży, który jest zjednoczony w Duchu:

"Przeto przyjmujcie jedni drugich, jak i Chrystus przyjął nas, ku chwale Boga. Gdyż powiadam, że Chrystus stał się sługą obrzezanych ze względu na prawdę Bożą, aby potwierdzić obietnice dane ojcom. I aby poganie wielbili Boga za miłosierdzie, jak napisano: Dlatego będę cię wyznawał między poganami i będę śpiewał imieniu twemu. I znowu mówi: Weselcie się, poganie, z jego ludem. I znowu: Chwalcie Pana, wszyscy poganie, i niech go wysławiają wszystkie ludy" [Rzym. 15:7-11]

Kościół nie jest narodem, ponieważ jego członkowie należą do wielu narodów. Izrael jest narodem. Izraelici według ciała są narodem wybranym, a część z nich należy do Kościoła, co nie zmienia ich wybrania według ciała, choć mają z poganami równy status wedłu Ducha. Dlatego Kościół nie jest "duchowym Izraelem". Niestety, określeniami "lud" i "naród" manipuluje sie tak, żeby z Kościoła zrobić "naród" i zasugerować, że Kościół zastąpił naród żydowski w Bożym planie zbawienia. Widać to wyraźnie w manipulacji, jaka K. stosuje cytując Mat. 21:34


K. zapomina dodać, że Jezus nie zwraca się w tym momencie do Izraela jako całości, tylko do faryzeuszy i arcykapłanów, którzy dokładnie to zrozumieli:

"A gdy arcykapłani i faryzeusze wysłuchali jego podobieństw, zrozumieli, że o nich mówi. I usiłowali go pojmać, ale bali się ludu, gdyż miał go za proroka" [Mat. 21:45-46]

Naród, który otrzymał Królestwo Boże, to jest Izrael (dokładnie wierna resztka Izraela), a do Izraela zostali przyłączeni poganie i tak powstał Kościół. Dlatego Kościół nie jest narodem, o którym mówi tutaj Jezus. Nowe Przymierze zostało zawarte z domem Izraela i z domem Judy, czyli z narodem żydowskim. Poganie wchodzą do przymierza zawartego z określonym narodem według ciała i są wszczepiani w drzewo oliwne określonego narodu według ciała. Korzystaja z tych samych przywilejów i dziedzictwa, ale nie są wybrani, nigdy nie będą i wcale nie muszą.


Oczywiście to nieprawda. K. o tym dobrze wie, i dlatego słowo "naród" bierze w cudzysłów. Bo dobrze wie, że wszyscy nawróceni poganie nie są narodem w takim sensie jak Izrael.

Gdyby ktokolwiek twierdził, że w Kościele odrodzeni Żydzi są duchowo lepsi lub ważniejsi od odrodzonych pogan, to rzeczywiście możnaby postawić zarzut, że uderza się w jedność Kościoła. Ale nic takiego nie ma miejsca. Nie uderza się w jedność Kościoła, bo ona jest duchowa. Mówimy o wybraniu Izraela według ciała, które pozostaje w mocy. Odrodzeni Żydzi nie przestali być Żydami według ciała, a odrodzeni poganie nie przestali być poganami według ciała. Dlatego apostoł pisze: "Będę cię wysławiał między poganami" oraz "Weselcie się, poganie, z jego ludem".

Zgadza się.


I tutaj jest pewien problem. List Piotra jest adresowany bezpośrednio do odrodzonych Żydów i to jest chyba oczywiste. Piotr powołuje się na proroctwa Ozeasza dotyczące wyłącznie narodu żydowskiego, który miał zostać przywrócony do Bożej łaski. Każdy, kto się rodzi na nowo jako nowonarodzone niemowlę, staje się częścią Kościoła jako ludu Bożego i kapłanem Boga Żywego. To nie podlega dyskusji. Natomiast nie każdy nowonarodzony należy do narodu świętego (oddzielonego) czyli Izraela według ciała. Piotr w tym miejscu powołuje się na słowa Mojżesza, który mówi o Izraelu:

"A wy będziecie mi królestwem kapłańskim i narodem świętym. Takie są słowa, które powiesz synom izraelskim" [II Mojż. 19:6]

Fakt, że jesteśmy kapłaństwem królewskim, wynika również z innych fragmentów Pisma, cytowanych słusznie przez K. Chodzi o to, że Piotr wy tym konkretnym fragmencie powołuje się na proroctwa skierowane do Izraela według ciała, pisząc o Izraelu według ciała i nie można tych fragmentów traktować jako podstawy do zastąpienia narodu izraelskiego "narodem" w postaci Kościoła w Bożym planie zbawienia.


Paweł wyjmuje słowa Ozeasza z kontekstu i stosuje je również do pogan, żeby pokazać, że zarówno Żydzi jak i poganie są "naczyniami gniewu i zmiłowania" czyli jedni i drudzy zasłużyli na gniew, a dostąpili zmiłowania.


Zgadzam się z jednym zastrzeżeniem, które jest tutaj bardzo ważne. Słowa pierwotnie skierowane do Żydów jako narodu nadal stosują się do nich jako do narodu. Czyli jest tak jak z obrzezaniem. Obrzezanie serca jest dla odrodzonych Żydów czymś oprócz obrzezania ciała. Obrzezanie serca jest dla pogan jedynym rodzajem obrzezania. Czyli w sensie zbawienia i przynależności do Kościoła jedni i drudzy są królewskim kapłaństwem, składającym duchowe ofiary przyjemne Bogu przez Jezusa Chrystusa [I Piotra 2:5; Rzym. 12:1-2]. W sensie wybrania jako narodu, Izraelici mają jeszcze osobne powołanie kapłańskie, które jest nieodwołalne [Rzym. 11:29]. Będzie to widoczne w Erze Mesjańskiej, gdzie między innymi będą składane ofiary i będą to czynić Lewici, a nie poganie.

Tak czy inaczej, ani ze słów Piotra, ani ze słów Pawła nie można wyciągać takich wniosków, jakie próbuje wyciągać K. - czyli że Kościół jest "narodem", który zastąpił naród żydowski w Bożym planie zbawienia, a wybranie Izraela według ciała stoi w konflikcie z jednością Kościoła (która ma charakter duchowy).

Byłem zmuszony podzielić wątek o ciele Jezusa, wydzielając z niego posty o Izraelu i Kościele. Post K. został podzielony na dwie części tematyczne, z których "izraelska" został zacytowana przez Przebudzonego75, więc od tego cytatu zacząłem nowy wątek pt. "Czy Kościół jest narodem wybranym?"

Proszę trzymać sie tematów, bo robi się bałagan.

Admin

Jaka jest różnica między Kościołem [ekklesia] a narodem [ethnos] wybranym?

naród - ogół mieszkańców pewnego terytorium mówiących jednym językiem, związanych wspólną przeszłością i kulturą i mających świadomość tej wspólnoty (Multimedialny słownik języka polskiego PWN)

Kościół - wspólnota wierzących (gr. ekklesia - zgromadzenie wywołanych)

naród/nacja (ang. nation; łac. natio - pokolenie, naród, plemię, szczep);

Wyraz naród pochodzi od prasłowiańskiego pnia ród.

Skoro Kościół [ekklesia] nie jest narodem według ciała, tylko narodem według ducha, to Bóg nie jest naszym ojcem według ciała, tylko naszym ojcem według ducha, a my wszyscy nie jesteśmy braćmi i siostrami według ciała, tylko braćmi i siostrami według ducha. To jest duchowa rodzina.

Kościół jest duchową rodziną, której członkowie są połączeni duchową więzią, tj. duchową więzią między braćmi i siostrami (w Chrystusie). Tak dlatego Kościół wzoruje się na narodzie z uwagi na swoje wspólne pochodzenie (duchowe) i wspólną wiarę.

Naród wybrany jest bez względu na pochodzenie cielesne czy duchowe ludem wierzących, który Bóg wybrał na własność.


Serdecznie pozdrawiam
Herkules

I tu Smoku sypie się twoja teoria o przyszłej Erze Mesjańskiej. Jakie ofiary mieliby składać Lewici? Po co mieliby składać jakąkolwiek ofiarę? Po tym jak Pan Jezus złożył ze swojego ciała doskonałą Ofiarę, która została przyjęta przez Ojca.
Hebrajczyków 9,28 tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.

Nic się nie sypie, Henryku. Ani w Starym Przymierzu, ani w Erze Mesjańskiej system ofiarniczy nie służy zgładzeniu grzechów, bo one zostały zgładzone jedną ofiarą, o której piszesz. Fakt, że czegoś nie rozumiesz nie oznacza, że tego czegoś nie ma.

Herkulesie, zastosowałeś prawidłowe definicje, które pokazują, że Kościół nie jest narodem i właściwie sam zaprzeczyłeś temu, co chciałeś wykazać. Kościół jest wspólnotą ludzi odrodzonych (wywołanych ze świata), krórzy nie mieszkają na jednym terytorium, nie mówią jednym językiem, nie sa związani wspólną przeszłością i nie mają wspólnoty związanej ze wspólną historią. Izrael jest oczywiście narodem i spełnia podane przez Ciebie kryteria wynikające z definicji narodu.


Sam cytujesz definicję narodu, z której wynika, że nie ma czegoś takiego jak "naród ze względu na pochodzenie duchowe". Bo nie istnieje duchowe terytorium, na którym taki "duchowy naród" miałby mieszkać, nie ma "jednego duchowego języka", którym taki "duchowy naród" mógłby mówić, nie ma wspólnej "duchowej przeszłości" (bo Bóg nie ma wnuków, tylko same dzieci), ani poczucia wspólnoty wynikającej z duchowej historii.

Bóg wybrał jeden naród i jest to naród Izraelski czyli "Izraelitów, do których należy (nie "należało, tylko NALEŻY) synostwo i chwała, i przymierza, i nadanie zakonu, i służba Boża, i obietnice, do których należą ojcowie i z których pochodzi Chrystus według ciała" [Rzym. 9:4-5]

"Co do ewangelii, są oni [nieodrodzeni Żydzi] nieprzyjaciółmi Bożymi dla waszego [pogan] dobra, lecz co do wybrania, są [nieodrodzeni Żydzi] umiłowanymi ze względu na praojców. Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże" [Rzym. 11:28-29]

Trochę się gubię.
Wierzący z pogan są w Biblii nazywani narodem (etnos). Czyż nie?

Dlatego powiadam wam, że Królestwo Boże zostanie wam zabrane, a dane narodowi, który będzie wydawał jego owoce.
Mt 21:43
Pomijając sprawę tego co oznacza zabranie i danie królestwa, to komu zostanie zabrane i komu dane? Podpowiedzcie.

Ps Nikogo nie chcę zastępować.

Wierzący z pogan są w Biblii nazywani narodem (etnos). Czyż nie?

napisales:

Wierzacy z narodow ETHNOS sa w Biblii nazwani narodem ETHNOS


tak w jednym zdaniu to zabrane zydom (Judaitom) z ktorymi Jezus debatowal , Jezus byl Z plemiienia JUDY a ,,Swoi go nie przyjeli'' (czesc JUDY, nie caly IZrael).

Niestety mozna sie w tym pogubic, a powodow jest wiele.

Pozdrawiam



*******************************************************


Jeszcze do samego tematu:
Czy Kościół jest narodem wybranym?

Kosciol-EKKLESIA , znaczy WYBRANI
IZRAEL to tez WYBRANI,
slowo ,,kosciol'' jest troche mylace.

Jezus przyszedl aby WYKUPIC swoj lud (wybranych), od ich grzechow. Bog zapowiedzial ze zawrze nowe przymierze z Izraelem , ze Bedzie ich Ojcem a oni jego synami i corkami.

Tak naprawde EKKLESIA jest i byla jedna - Izrael
Wybranka/oblubienica jest jedna - Izrael

nie ma czegos takiego jak DUCHOWY IZRAEL chyba ze mamy na mysli Izraelitow wg ciala, ktorzy przyjeli Jezusa jako swego ODKUPICIELA.

Nie ma czegos takiego jak DUCHOWY ZYD, chyba ze mamy namysli to co Pawel opisywal w liscie do Rzymian, a opisywal Judaite wg ciala, ktory stal sie usynowiony wg nowego przymierza w Jezusie, czyli dostal ,,miesiste serce lub obrzezane, w miejsca kamiennego''