www.ulicaprosta.net

Wiesz Smoku,jak przeczytałam ,że nalezy poruszać się ostroznie to pierwsze skojarzenie jakie do mnie"przyszło" to ostrozni uczniowie Jezusa,którzy siedzieli w łodzi gdy Pan chodził po wodzie.
I nieostrozny Piotr,który wyszedł z tejże łodzi.
Ot,taka dygresja

Poszukiwacz prawdy:

Jednakze z Dz wynika ,ze w trakcie pierwotnego zanurzania w Duchu Swietym ,gdy byl On dawany i zamieszkiwal w wierzacych ,to "slyszalnym znakiem" tego zamieszkiwania w czlowieku bylo jego mowienie jezykami.
Czyz nie tak?
Rozumiem przez to ,ze slowa Pawla z 1Kor nalezy rozumiec tak :
Wprawdzie nie wszyscy mowia jezykami ,ALE CHCIALBYM, ABY JEDNAK WSZYSCY MOWILI-BO TAK BYLO NA POCZATKU A TO POCZATEK JEST WZORCEM DLA NAS

1 Kor. 14:22
" Przeto mówienie językami, to znak nie dla wierzących, ale dla niewierzących ...
A wg BG masz takie tlumaczenie:
1Kor 14:22 Bg
„Przetoż języki są za cud, nie tym, którzy wierzą, ale niewiernym
W oryginale jest slowo semeion-mozemy je tlumaczyc zarowno jako znak (np wskazujacy jakis kierunek),ale w NT to slowo glownie zwiazane jest z CUDAMI KTORE CZYNIL JEZUS ,a wiec specyficznymi znakami KTORE OZNACZAJA NADZWYCZAJNE WYJATKI UJAWNIAJACE SIE NA TLE NORMALNOSCI.
Zatem odczytujacv znaczenie slowa semeion w duchu NT mamy tutaj przedstawiony oto taki poglad Pawla:
MOWIENIE JEZYKAMI TO COS NADZWYCZAJNEGO I WYJATKOWEGO DLA NIEWIERZACYCH ,ALE DLA NAS WIERZACYCH TO JEST COS NORMALNEGO

W kontekscie pouczenia Pawla zawartego w 1Kor dotyczacego jezykow widze jasno ,ze Pawel strofuje Koryntian ,ze traktuja jezyki jako "jakies cudo" ,jakies "niewiadomo co"-dlatego przesadzaja w ich uzywaniu! Zas jezyki cudem dla nich nie powinny byc TYLKO NORMA-CZYMS ZWYCZAJNYM !
Podsumowywujac:
Pawel naucza ,ze jezyki ,dla wierzacych, nie powinny byc zadnym wyjatkowym cudem(semeion) ,a jezeli wierzacy je tak traktuja to podobni sa do niewierzacych, bo tylko dla nich jezyki to jakis nadzwyczajny cud(semeion)!
Tak wiec Pawel ,moim zdaniem, nie zgodzilby sie z Twoim wnioskiem:


To jest wniosek kogos kto nie uwaza jezykow za norme ,ale za semeion-nadzwyczajny cud -czyli mysli ,o darze jezykow ,jak niewierzacy !



Chetnie zapoznam sie z Twoimi pogladami i podyskutuje o nich -prosze napisz do skrzynki.

Pozdrawiam

Na szczęście Piotr wyszedł z łodzi na słowo Pańskie, a nie z własnej nieostrożności.

Jeśli Pan każe Ci pójść po wodzie, to możesz iść nieostrożnie. Natomiast w pewnych kwestiach natury doktrynalnej sam Piotr zaleca ostrożność, żeby czegoś nie przekręcić ku swej własnej zgubie [II Piotra 3:16].

Jasne,że na słowo Pana.
Ale sam aż się rwał aby wysiąść.I poprosił i otrzymał pozwolenie i wysiadł!
I chodził sobie po wodzie zamiast siedzieć w łódce.
Zmierzam do tego,że może lepiej sie podtopić troszke ale iść niz siedzieć w łódce i zastanawiac się czy ludzie mogą chodzic po wodzie.
Ja tam lubię "wyrywność"Piotra.

Przyjacielu,



Wersety, na które się powołujesz brzmią:

1 Kor. 14:21-22
21. W zakonie napisano; Przez ludzi obcego języka i przez usta obcych mówić będę do ludu tego, ale i tak mnie nie usłuchają, mówi Pan.
22. Przeto mówienie językami, to znak nie dla wierzących, ale dla niewierzących, a proroctwo nie dla niewierzących, ale dla wierzących.
(BW)

Języki to:
a) cud dla niewierzących,
b) nie-cud dla wierzących

Proroctwo to:
a) cud dla wierzących
b) nie-cud dal niewierzących

Jeśli języki rozumiesz w znaczeniu czegoś normalnego, powszechnego dla Kościoła, natomiast coś cudownego i niezwykłego dla niewierzących, to analogicznie proroctwo powinno być czymś normalnym, powszechnym dla niewierzących, lecz czymś cudownym i niezwykłym dla Kościoła. Nie sądzę by tak było. Twoja egzegeza tych fragmentów wydaje mi się być mocno naciągana.

_________________
None but Jesus...

Jak to powiedział Pan Adam hipotetyzowac każdy może, jeden troche lepiej, drugi trochę gorzej..

"Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże Duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar języków i wreszcie innemu łaska tłumaczenia języków. Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce."

Paweł napisał że chciałby żeby wszyscy mówili językami ale to samo napisałby zapewne o każdym innym darze jak uzdrawianie, proroctwo itp..
Tyle że owe dary rozdziela zupełnie ktoś inny, i czyni to jak chce.

Widać jak daleko dzisiejszy kościół odszedł od pełni darów gdzie całe ciało stanowi kompleksowość

Ano odszedł.I to odejście przejawia się m.inn.tym,że czym mniej darów w działaniu,tym więcej się o nich gada.
No....,ale pogadać też można...Byle nie więcej niż czynić.

_________________
adam

No właśnie lepiej siedzieć w łodzi i gadać.
Ja używam .Niektóre dostaję na jakis czas ,,,bo są akurat potrzebne np dar rozrózniania duchów czy dar poznania.One są potrzebne w konkretnych sytuacjach.
Dlaczegi ich nie uzywacie?

Ci,co naprawdę używają,mało o tym gadają.

_________________
adam

Nie do końca tak Adamie.
Forum jest w końcu.....dyskusyjne.
I można sobie podyskutować,jak się ma chwilę ,o tym.jak uzywamy swoich darów.

_________________
Jestem odpowiedzią na Twoją pustkę-JEZUS

Zapraszam na moje FORUM

Jeśli odnosisz to do "wyrywności" w sprawie gorlliwego zabiegania i używania daru języków zamiast nie kończących się deliberacji, to jestem za.

"A ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą. Gdzież jest taki ojciec pośród was, który, gdy syn będzie go prosił o chleb, da mu kamień? Albo gdy będzie go prosił o rybę, da mu zamiast ryby węża? Albo gdy będzie prosił o jajo, da mu skorpiona? Jeśli więc wy, którzy jesteście źli, umiecie dobre dary dawać dzieciom swoim, o ileż bardziej Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą" [Łuk. 11:9-13]

W sumie to jest kwestia szczerości przed Bogiem i rzeczywistej modlitwy o chleb, a nie o zabawkę.

Milo Arieluxv ,ze sie odezwales !


Dokladnie to mysle tak:
Ty napisales;

Moze lepiej:
proroctwo winno byc czyms normalnym ,powszechnym dla niewierzacych bo DLA WIERZACYCH JEST CZYMS CUDOWNYM I NIEZWYKLYM.
Zobacz napisalem tak:
kto nie uwaza jezykow za norme ,ale za semeion-nadzwyczajny cud - mysli ,o darze jezykow ,jak niewierzacy !
Pawel nie kieruje swego slowa "w powietrze" ,ale do konkretnej grupy ludzi: DO TAKICH ,KTORZY MAJA POJECIE O CZYM ON PISZE-DO TAKICH ,KTORZY "ZNAJA TEMAT"-DO WIERZACYCH ,SWIETYCH W KORYNCIE
Zatem Pawel ,piszac o darach duchowych ,rozwija swoja mysl i kieruje ja DO SWIETYCH I WYBRANYCH !
Wnioskuje z wersetu 22:
Jezeli proroctwo jest dla was norma-pisze Pawel-zwyczajnoscia (to znaczy ,ze jest dla was malo wartosciowe) ,TO ZLE myslicie- jak LUDZIE NIEWIERZACY!
Jezeli zas traktujecie -pisze Pawel-proroctwo jak cos nadzwyczajnego ,jako dar nadzwyczajny wyjatkowy (w sensie wartosci) to mysllicie DOBRZE jak LUDZIE WIERZACY.
Zapewne w zborze korynckim wlasnie tak bylo!
Zwyczajne dla nich byly proroctwa ,wiec nie przywiazywali do nich NALEZYTEJ wagi i NIE SZANOWALI ICH-WIEC NIE DZIALALY ONE NA NIEWIERZACYCH!
Zas nadzwyczajne dla nich byly jezyki- PRZECENIALI JE -co ich osmieszalo wsrod niewierzacych !
Spojrz na nastepne wersety jak idealenie pasuja one do takiego rozumowania ,jakie przedstawilem powyzej:
Jeźliby się tedy wszystek zbór na jedno miejsce zeszedł, a wszyscy by językami obcemi mówili, a weszliby tam prostacy albo niewierni, izali nie rzeką, że szalejecie?(24) Ale jeźliby wszyscy prorokowali, a wszedłby który niewierny albo prostak, od wszystkich przekonany i od wszystkich sądzony bywa.(25) A tak skrytości serca tego bywają objawione, a on upadłszy na oblicze, pokłonili się Bogu, wyznawając, że Bóg jest prawdziwie w was.”

Czy dostrzegasz to co ja ?
Traktowanie jezykow jako cudu w zborze-a NIE JAKO NORMY- prowadzi do tego ,ze wierzacy sa uwazani za szalencow !

Jezeli zas w miejsce jezykow ,JAKO CUD ,potraktuja wierzacy proroctwo TO BEDZIE ONO SKUTECZNIE PRZEMIENIALO SERCA NIEWIERZACYCH-i to stanie sie DLA NIEWIERZACYCH NORMA
MOIM ZDANIEM O TO PAWLOWI CHODZI!

Jezyki niejako zajely miesce proroctwa i staly sie bardziej szanowane przez Koryntian.
Proroctwo zas spowszednialo ,wiec stracilo moc dzialania na niewierzacych.

Te mysl Pawel przekazuje -ja go tak rozumiem.

Pozdrawiam

"O cokolwiek z wiara prosić bedziecie,wierzcie,że otrzymacie a spełni sie Wam".
Wiesz,czasami Bóg daje mi i zabawkę.Naprawdę.
Ale masz rację,to kwestia szczerego serca.

A wiesz, że mnie też? Tylko, że dary Ducha (a o nich tu rozmawiamy) zabawkami nie są.