www.ulicaprosta.net

Jak w temacie... Co ze zbawionymi Żydami, którzy nie przestrzegają kaszrutu?

Dzisiaj właśnie się nad tym zastanawiałem.

Pozdrawiam

_________________
Początkiem mądrości jest bojaźń Pana
Przyp.9:10

Ta sprawa jest częścią obszerniejszego tematu. Otóż anty-żydowska tradycja katolicka, a potem tradycja protestancka przejęta po niej w tym zakresie skutecznie wbijały nam do głów przez wiele wieków, że apostołowie po swoim nawróceniu przestali być Żydami i nie przestrzegali już zwyczajów żydowskich nakreślonych w Torze.

Biblia od początku do końca temu zaprzecza, podobnie jak fakty historyczne. Ale błędna interpretacja fragmentów napisanych do pogan i traktujących o poganach rozciągnęła na rodowitych Żydów również to, czego mieli się słusznie wystrzegać poganie. Ale ani Jezus, ani apostołowie nie porzucili swej żydowskiej tożsamości - nasze błędne postrzeganie problemu jest tylko efektem wielowiekowego odcinania się Kościoła od własnych korzeni i "oczyszczania się z żydowskich naleciałości". Katastrofa sama w sobie. A teraz do rzeczy.

Bóg w ramach przymierza z Abrahamem złożył mu konkretne obietnice, które dotyczyły i dotyczą wyłącznie jego potomków według ciała, którzy zostaną obrzezani na ciele i na sercu. Obietnice te dotyczą Żydów według ciała, którzy swoją tożsamość uważają za przywilej i zaszczyt.

"Nadto rzekł Bóg do Abrahama: Ty zaś, a po tobie wszystkie pokolenia, dochowujcie przymierza mego. A to jest przymierze moje, przymierze między mną a wami i potomstwem twoim po tobie, którego macie dochować: obrzezany zostanie u was każdy mężczyzna. Obrzeżecie mianowicie ciało napletka waszego i będzie to znakiem przymierza między mną a wami. Każde wasze dziecię płci męskiej, po wszystkie pokolenia, gdy będzie miało osiem dni, ma być obrzezane; podobnie też wszystkie inne dzieci, zarówno urodzone w domu jak i nabyte za pieniądze od jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie jest z potomstwa twego, obrzezany ma być; zarówno urodzony w domu twoim jak i nabyty przez ciebie za pieniądze. I będzie przymierze moje na ciele waszym jako przymierze wieczne. A nieobrzezany mężczyzna, który nie będzie miał obrzezanego ciała napletka swego, będzie wytępiony z ludu swego, bo złamał przymierze moje" [I Mojż. 15:9-14]

"I rzekł Pan do Abrama po odłączeniu się Lota od niego: Podnieś oczy swoje i spojrzyj z miejsca, na którym jesteś, na północ i na południe, na wschód i na zachód, bo całą tę ziemię, którą widzisz, dam tobie i potomstwu twemu na wieki, i rozmnożę potomstwo twoje jak proch ziemi, tak że jeśli kto zdoła policzyć proch ziemi, również potomstwo twoje będzie mogło być policzone. Wstań i przejdź ten kraj wzdłuż i wszerz, bo tobie go dam" [I Mojż. 13:14-17]

Ja wiem, że apostoł Paweł pisze do pogan o obietnicy danej Abrahamowi dla wszystkich narodów w Potomku czyli w Mesjaszu - ale tutaj czytamy o obrzezaniu ciała kolejnych pokoleń - ten, kto nie zostanie obrzezany, zostanie wytępiony z ludu, bo złamał przymierze.

Pewne przykazania zostały dane wyłącznie Żydom jako narodowi wybranemu według ciała i to w ramach przymierza wiecznego. Apostołowie tych przykazań przestrzegali, nie nakładając na pogan niczego, co dotyczyło samych braci obrzezanych. Ta sprawa jest jasna i potwierdzona historycznie - zarówno w Dziejach Apostolskich jak i późniejszej historii Wczesnego Kościoła.

Uważam, że Żyd obrzezany na sercu, ale nie obrzezany na ciele i nie zachowujący tożsamości narodowej oraz przykazań skierowanych do Izraela jako ustaw wiecznych rozumianych według Ducha, a nie w ramach legalizmu, po prostu nie odziedziczy obietnic danych wyłącznie Żydom obrzezanym na ciele i na sercu, dotyczących ziemi w Erze Mesjańskiej. Jeśli nie mają dla niego znaczenia, to przecież Bóg nie będzie nikogo uszczęśliwiał na siłę. Czyli zostaną potraktowani jak poganie i odziedziczą wszystko, co w Erze Mesjańskiej i w wieczności przynależy wszystkim odrodzonym poganom.

Teza moja jest wnioskiem z wielu tekstów biblijnych i faktów historycznych. Nie wypływa wprost z Pisma, ale uważam, że daje się obronić.

I jeszcze jedna kwestia... Zastanawia mnie składanie ofiar przez Żydów. Czy pełen system ofiarniczy znany z Prawa Mojżeszowego jest dla Izraela aktualny, czy też pozostaje w ich gestii jedynie składanie ofiar dziękczynnych itp. nie wliczając w to ofiary za grzech?

Czy apostołowie, pierwsi uczniowie składali wszelkiego rodzaju ofiary? Za grzech również?

Rozumiem, że w 1000-leciu będzie przywrócony system ofiarniczy, o czym traktuje między innymi księga Ezachiela i Zachariasza. Są tam wspomniane między innymi ofiary z pokarmów i pojednania. Jednakże mnie interesuje, jaki stosunek do składania ofiar powinien mieć dzisiaj nawrócony Izraelczyk?

Pozdrawiam

_________________
Początkiem mądrości jest bojaźń Pana
Przyp.9:10

Myślę, że wbrew pozorom odpowiedź jest bardzo prosta: Gdyby Bóg uważał, że pełen system ofiarniczy znany z Prawa Mojżeszowego jest dla Izraela nadal aktualny, to podchodząc do sprawy "na zdrowy, chłopski rozum", świątynia w Jerozolimie powinna nadal stać. Podchodząc do sprawy biblijnie (co nie wyklucza zdrowego rozsądku, oczywiście), mamy List do Hebrajczyków, który mówi o zmianie systemu ofiarniczego na inny, a także o bliskości jego zaniku (wtedy świątynia jeszcze stała). Właściwie można powiedzieć, że na dzisiaj "nie ma tematu". Temat pojawi się ponownie wraz z odbudową świątyni w Jerozolimie, ale z punktu widzenia skuteczności ofiar będzie to "samowolka". W tej świątyni zasiądzie Antychryst. Ale Pana tam nie będzie.

Apostołowie i pierwsi uczniowie żyli przestrzegając Prawa Mojżeszowego według Drogi, którą faryzeusze nazywali sektą:

"To jednak wyznaję przed tobą, że służę ojczystemu Bogu zgodnie z tą drogą, którą oni nazywają sektą, wierząc we wszystko, co jest napisane w zakonie i u proroków" [Dz.Ap. 24:14]

"Paweł zaś bronił się: Nie zawiniłem w niczym ani przeciwko zakonowi żydowskiemu, ani przeciwko świątyni, ani przeciwko cesarzowi" [Dz.Ap. 25:8]

Dzieje Apostolskie (i nie tylko) są świadectwem, że apostołowie i uczniowie pochodzenia żydowskiego żyli według Prawa i zachowywali zwyczaje żydowskie. Paweł publicznie pokazał, że nieprawdziwe są pogłoski rozpuszczane o nim, jakoby "wszystkich Żydów, którzy żyją między poganami, nauczał odstępstwa od Mojżesza, mówiąc, żeby nie obrzezywali dzieci ani też nie zachowywali zwyczajów" [Dz.Ap. 21:21].

Czytając to wszystko bez obciążeń anty-żydowskiej teologii zastąpienia, musimy dojść do wniosku, że odrodzeni Żydzi z jednej strony żyli według Prawa Mojżeszowego, a z drugiej strony robili to według nauczania Jezusa i w pełnej świadomości, że Jego ofiara jako jedyna gładzi grzechy. Dlatego Paweł poszedł do świątyni, poddał się oczyszczeniu i wraz z czterema mężami, którzy ukończyli ślub nazyreatu dokonał tego, co Prawo przewidywało [Dz.Ap. 21:23-24]. Ja wiem, że wyznawcy teologii zastąpienia robią w tym miejscu z Pawła oszusta, który zrobił w świątyni coś, co tak naprawdę było sprzeczne z jego sumieniem, bo "dla Żydów był jako Żyd" - ale w ten sposób okłamałby ludzi, którzy chcieli, żeby publicznie pokazał, że i on przestrzega Prawa. Paweł był "dla Żydów jako Żyd" nie dlatego, że udawał Żyda wśród Żydów, a poganina wśród pogan - po prostu rozumiał ludzi, którym głosił Ewangelię [I Kor. 9:19-23]. Gdyby istotnie był hipokrytą, to Piotr byłby pierwszym, który mógłby mu to wytknąć w Antiochii, kiedy sam Paweł skarcił Piotra za to, że udawał kogoś, kim nie jest [Gal. 2:11-14].

Podsumowując, oni chodzili do świątyni. Żyli według Prawa, tylko rozumieli je w Duchu jako wypełnione w Mesjaszu, ale nie zniesione. Składanie przez nich ofiar ze zwierząt moim zdaniem byłoby dziwne w świetle Listu do Hebrajczyków. Ale moim zdaniem są pewne wskazówki co do ich rozumienia takich rzeczy. na przykład Paweł uczynił ślub nazyreatu zgodnie z przepisami Prawa - ale po jego ukończeniu dał ostrzyc głowę w Kenchreach, a nie w świątyni w Jerozolimie [Dz.Ap. 18:18]. To oznacza, że zachował istotę przykazania, ale forma (to, gdzie ostrzyże głowę) nie była już tak istotna, ponieważ zrobił to przed Panem.

"Izraelczyk" to jest obywatel państwa Izrael. Może nim być nawet Arab, bo i tacy są obywatelami Izraela (maja nawet partię polityczną). Mam wrażenie, że chodzi Ci o nawróconego Żyda.

Jak powiedziałem powyżej, na dzisiaj "nie ma tematu", bo nie ma świątyni. Wszystkie zamienniki wymyślone przez rabinów to jest wyłącznie tradycja, a nawrócony Żyd nie ma dzisiaj gdzie składać ofiar, nawet, gdyby chciał. Moim zdaniem, jeśli świątynia zostanie odbudowana, to odrodzeni Żydzi w ogóle nie powinni tam chodzić, bo to będzie "samowolka". Pana tam nie będzie, a świadomość proroctw i wydarzeń eschatologicznych raczej powinna trzymać ich z daleka od powrotu do rabinicznego judaizmu. O ile w pierwszym wieku Pan nagle wszedł do swojej świątyni [Mal. 3:1], to do tej świątyni wejdzie ktoś inny.

Praktycznie prawdopodobnie będzie to i tak niemożliwe. Uważam, że nasi mesjanistyczni bracia będą mieli poważny problem. Linkuję artykuł, który chyba mówi, dlaczego. Zgadzam się z nim częściowo, czyli tam, gdzie punktuje błędne wnioski N.T. Wrighta z nauczania NT. Nie zgadzam się tam, gdzie autor myli chyba świątynię Wielkiego Ucisku ze świątynią Ery Mesjańskiej i jakby naciągał nauczanie Listu do hebrajczyków. Ale tak czy owak, ciekawy materiał.

http://www.kesherjournal.com/Issue-27-2 ... the-Temple