www.ulicaprosta.net

Już napisałem, na jakie.

Wystarczy przeczytać konkretny fragment w jego kontekście, żeby zobaczyć, czy dotyczy Ery Mesjańskiej czy nie. Jeśli na przykład Iz. 56:1-6 mówi o przymierzu o cechach charakterystycznych dla starego przymierza, to nie mówi o nowym przymierzu. To jest chyba proste.

Myślę, że nie rozumiesz. Dlatego nie rozumiesz, że są przykazania dotyczące Żydów i nie dotyczące pogan. Może poczytaj tutaj:

http://www.jezus-izrael-zydzi.pl/htm/ks ... mierze.pdf

Tekst należy czytać ze zdrowym rozsądkiem. W tekście chodzi o coś, co nadaje się do jedzenia, bo po to zapraszają ludzie wymienieni przez Pawła. I nie ma sensu uprawiać dialektyki, powołując się na ludożerców - w Koryncie ludożerców nie było. Ten tekst jest wystarczająco jasny, żeby zrozumieć go dosłownie.

Jeśli będąc w egzotycznym kraju nie zjem tego, co mi podadzą do jedzenia, to nie zrobię tego z powodu przykazań o nieczystości pokarmów. Nie dlatego, że Bóg mi zakazał jest tego, co się do jedzenia nadaje.

Tekst mówi jasno:

"(...) którzy zabraniają zawierania związków małżeńskich, przyjmowania pokarmów, które stworzył Bóg, aby wierzący oraz ci, którzy poznali prawdę, pożywali je z dziękczynieniem. Bo wszystko, co stworzył Bóg, jest dobre, i nie należy odrzucać niczego, co się przyjmuje z dziękczynieniem; albowiem zostają one poświęcone przez Słowo Boże i modlitwę" [I Tym. 4:1-4]

Wszystko, co stworzył Bóg do jedzenia, jest dobre. Żydom Bóg zabronił jest określone pokarmy. Poganom nie zabronił ich jeść. Dlatego w zaleceniach dla pogan z tzw. "soboru jerozolimskiego" nie ma ani słowa o czystości pokarmów. Dodajesz do Pisma coś, czego w nim nie ma.

Bardzo proszę:

"Dlatego sądzę, że nie należy czynić trudności tym spośród pogan, którzy nawracają się do Boga, ale polecić im, żeby się wstrzymywali od rzeczy splugawionych przez bałwany, od nierządu, od tego, co zadławione, i od krwi" [Dz. Ap. 15:19-20]

Widzisz gdzieś tutaj zakaz spożywania nieczystych pokarmów przez pogan? Nie ma. A nie ma dlatego, że to nie jest przykazanie dla pogan. Po prostu. Dlatego poganie nie powinni spożywać pewnych rzeczy, które mogą zgorszyć Żydów, ale sami są wolni. Nie czyń trudności nikomu spośród pogan, bo to jest sprzeczne z Ewangelią.

W listach apostolskich do pogan nigdzie nie ma założenia, że pokarmem dla pogan jest to samo, co Bóg uczynił czystym dla Żydów. Pokarmem jest to, co Bóg stworzył do jedzenia. A poświęcony zostaje przez modlitwę. Dlatego schabowego mogę jeść, choć nie będę go podawał Żydowi. Dlatego mogę jeść wszystko, co podadzą niewierzący, nie pytając o nic. I jeśli odmówię, to nie dlatego, że mi Prawo zabrania, tylko dlatego, że mi nie smakuje albo dlatego, że nie jadam, bo nie lubię.

Piszesz nie na temat. Szacunek do bliźniego nie musi oznaczać, że jest moim bratem w Chrystusie.

Niestety, sugerujesz, że poganie powinni przestrzegać przykazań danych Żydom, a nie poganom. I to jest Twój problem, bo to jest wbrew Ewangelii. A Iz. 56:1-6 jest bardzo prosty i mówi o starym przymierzu po prostu. Prorok zwraca się do ludzi pod starym przymierzem żyjących za jego czasów. Napisałem o tym powyżej.

Cytujesz jeszcze Galatów 2,3-5. Powiedz mi, dlaczego Paweł obrzezał Tymoteusza, skoro pisał że jeśli się obrzezacie, to Chrystus wam nic nie pomoże? (Dzieje 16,3 porównaj Galatów 5,2). [/quote]Bo Tymoteusz był synem Żydówki. Paweł zrobił to ze względu na Żydów i mógł to zrobić z powodu wymienionego powyżej.

powiem Wam, że niezależnie od tej dyskusji też się ostatnio nad tym zastanawiałem, bo czytuję sobie Izajasza. I sprawa dla mnie jest jasna. Od czasów apostołów mamy objawioną tajemnicę, o której wcześniej jako ludzkość nie wiedzieliśmy. A tajemnica polega na tym, że poganie są współuczestnikami (z Żydami) w Bożym Królestwie i Pan "stworzył z dwóch - jednego człowieka". Z przekazu pism nowego przymierza, wiemy, że nawrócony do Boga poganin nie musiał spełniać wymagań prawa - miał też obrzezane serce, a jego wiara nazwana była wiarą praojca Abrahama, na podstawie której był usprawiedliwiony za darmo. Wierzący z pogan są "wszczepieni w szlachetne drzewo oliwne" i są częścią Bożej Eklezji razem z wierzącymi Żydami. Wracając do Izajasza: Jedyny Bóg wybrał sobie naród i temu narodowi się objawił, z tym narodem zawarł przymierze i nadał mu prawo. Jeśli ktoś w tamtych czasach chciał służyć w pełni, że tak powiem, Świętemu i jedynemu Bogu (nie na darmo nazywanemu: Święty Izraelski) - musiał przystać do Żydów i stać się jednym z nich, a co za tym idzie m. in. przestrzegać świętego sabatu i nie tykać się nieczystego. Oczywiście wiemy, że było możliwe poznanie wiekuistej istoty Boga poprzez obserwację stworzenia i wyciąganie z tegoż logicznych wniosków przed swoim sumieniem. Przemyślenia takie mogły skutkować usprawiedliwiającą wiarą w Jedynego Stwórcę, ale to nie zmienia faktu, że Pan był "szczególnie" z Izraelem i tam przede wszystkim należało go szukać, jeśli ktoś oczywiście mieszkał w ich pobliżu. Czy taka analiza sytuacji i pisma nie wystarczy w konfrontacji z tym problemem ?

A tak przy okazji - to mój setny post. wow...

Offczyku, moim zdaniem tutaj jest trochę inny problem. Otóż o ile dobrze rozumiem, Talmid nie uzależnia usprawiedliwienia od przestrzegania Prawa [w tym przypadku przykazań dotyczących czystości pokarmów]. Trzeba mu tutaj oddać sprawiedliwość.

On robi coś innego: Twierdzi, że poganin spożywając pokarmy, które dla Żydów zostały określone jako nieczyste, łamie Boże przykazanie. Czyli robiąc to stale, żyje w grzechu. Jest to sugestia delikatna, ale daje do zrozumienia, że powinniśmy jadać jedynie to, co Żydzi uważają za pokarmy, bo tylko taka dieta podoba się Bogu.

Takie stawianie sprawy jest sprzeczne nie tylko z zaleceniem apostolskim "soboru jerozolimskiego", ale również z nauczaniem apostolskim skierowanym do pogan. Poganie mogą jeść wszystko, co Bóg stworzył do jedzenia, a nie tylko to, co Bóg określił czystym dla Żydów [I Tym. 4:1-4]. Przepisy o zanieczyszczaniu się są podane w III Mojż. 11:1-47. Według nich wolno pić wodę jedynie ze źródła i studni [III Mojż. 11:36]. Czyli jeśli te przepisy są obowiązujące dla nas dzisiaj, to zagotowanie wody z kranu na herbatę jest dla nas grzechem, jeśli woda pochodzi z rzeki. Szarańcza i konik polny są czyste i możemy je jeść. Ale ja nie będę, bo się brzydzę - nie dlatego, że mi Pan Bóg nie pozwala.

Ja szanuję przekonania Żydów i nie odbieram im prawa do dzielenia pokarmów na czyste i nieczyste. Ale Żydzi nie mają prawa twierdzić, że dla mnie te same pokarmy muszą być czyste i nieczyste. Nawet twierdząc, że nie narzucają mi tego, mogą zrobić to samo, co we wczesnym Kościele - narzucać mi coś, czego Bóg mi nie narzucił. Dlatego ze względu na to, żeby nie gorszyć Żydów, nie będę w ich obecności spożywał tego, co jest dla nich zgorszeniem [I Kor. 10:24-33]. Jeśli jestem sam, to zjem wszystko, co Bóg stworzył do jedzenia, bo to wszystko jest poświęcone przez modlitwę [I Tym. 4:1-4]. Pokarm nie zbliża mnie do Boga [I Kor. 8:8], bo Królestwo Boże to nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym [Rzym. 14:17]. Moja wolność nie powinna się jednak stać zgorszeniem dla słabych [I Kor. 8:9]. Dlatego w ich towarzystwie nie będę jadł niczego, co mogłoby skalać ich słabe sumienie. W takiej sytuacji mogę sobie nawet w ogóle darować jedzenie mięsa: "Przeto, jeśli pokarm gorszy brata mego, nie będę jadł mięsa na wieki, abym brata mego nie zgorszył" [I Kor. 8:13]. Jeśli ktoś próbuje nauczać, to znaczy, że nie uważa się za słabego w wierze. I dlatego należy się przeciwstawić jego teoriom, które słabym mogą zaszkodzić.

Z drugiej strony, nawet jeśli mój brat w Chrystusie jest Żydem i próbuje mi wmówić, że ja muszę jeść to, co on uważa za czyste [ze względu na przykazania skierowane do niego], to niech pamięta słowa apostoła:

"Wiem i jestem przekonany w Panu Jezusie, że nie ma niczego, co by samo w sobie było nieczyste; nieczyste jest jedynie dla tego, kto je za nieczyste uważa. Jeżeli zaś z powodu pokarmu trapi się twój brat, to już nie postępujesz zgodnie z miłością; nie zatracaj przez swój pokarm tego, za którego Chrystus umarł. Niechże tedy to, co jest dobrem waszym, nie będzie powodem do bluźnierstwa. Albowiem Królestwo Boże, to nie pokarm i napój, lecz sprawiedliwość i pokój, i radość w Duchu Świętym" [Rzym. 14:14-17]

Natomiast przed żydowskimi "nauczycielami", którzy narzucali wierzącym z pogan to, co dla nich ma być czyste lub nieczyste, Paweł nawet ostrzegał:

"Wielu bowiem jest niekarnych, pustych gadułów, zwodzicieli, zwłaszcza pośród tych, którzy są obrzezani; tym trzeba zatkać usta, gdyż oni to całe domy wywracają, nauczając dla niegodziwego zysku, czego nie należy. Jeden z nich, ich własny wieszcz powiedział: Kreteńczycy zawsze łgarze, wstrętne bydlęta, brzuchy leniwe. Świadectwo to jest prawdziwe, dla tej też przyczyny karć ich surowo, ażeby ozdrowieli w wierze i nie słuchali żydowskich baśni i nakazów ludzi, którzy się odwracają od prawdy. Dla czystych wszystko jest czyste, a dla pokalanych i niewierzących nic nie jest czyste, ale pokalane są zarówno ich umysł, jak i sumienie" [Tyt. 1:10-16]

UWAGA! Na podstawie tego fragmentu moim zdaniem nie można wyciągać wniosku, który byłby przegięciem w drugą stronę - czyli, że nie istnieje już dla nikogo podział na pokarmy czyste i nieczyste. Paweł pisze go pogan, którym niektórzy Żydzi wmawiali żydowskie nakazy ludzi dotyczące "czystego i nieczystego". Z innych fragmentów nauczania apostolskiego wynika, że dla pogan wszystko jest czyste, bo nic samo w sobie nie jest nieczyste.

Tak się ostatnio zastanawiałem nad tym, co w Biblii jest nazywane pokarmem, szczególnie po tym, co napisał Talmid, że dla pogan "pokarmem" ma być to samo, co dla Żydów. Przypomniał mi się wtedy fragment, w którym Bóg mówi do potomków Noego, czyli także do pogan:

"Wszystko, co się rusza i żyje, niech wam służy za pokarm; tak jak zielone jarzyny, daję wam wszystko. Lecz nie będziecie jedli mięsa z duszą jego, to jest z krwią jego." (Ks. Rodzaju 9:3-4)

Wynika stąd, że poganie mogą jeść nieczyste zwierzęta, bo późniejsze zakazy były nadane potomkom Jakuba. Tak więc do świadectwa z Nowego Testamentu, mamy jeszcze kolejne potwierdzenie w Starym.

_________________
"Tak mówi Pan Bóg: Nie z waszego powodu to czynię, domu Izraela, ale dla świętego imienia mojego, które bezcześciliście wśród ludów pogańskich, do których przyszliście." Ks. Ezechiela 36:22, BT.