www.ulicaprosta.net

Mam prośbę.
Jak wytłumaczyć wątpiącemu w miłosierdzie i miłość Bożą człowiekowi, że Bóg nie jest tyranem , a naród Izraelski nie był podobny do Hitlera, kiedy wycinał w pień niektóre pogańskie plemiona na rozkaz samego Boga?

Ps. Oczywiście wiem, że takie porównanie jest bluźnierstwem.

To nie jest łatwy temat, i zanim się zacznie rozmowę, należy ustalić pewne założenia wstępne:

1. Jakie są motywacje Twojego rozmówcy? Jeśli podnoszenie tego tematu służy mu jako wymówka, żeby nie przyjąć Ewangelii i stosuje zasadę "najlepsza obroną jest atak", to nic mu nie wytłumaczysz. Ci, którzy używają tego tematu jako "pałki na Boga" chcą Boga osądzić i skazać, żeby usprawiedliwić własny grzech, więc nie mają ochoty słuchać Twoich argumentów ani poznać biblijnych argumentów. Jeśli motywacje są intelektualne, czyli Twój rozmówca chce się naprawdę dowiedzieć, dlaczego tak się działo i jak się naprawdę działo, to wtedy jest sens dyskutować.

2. Żaden człowiek nie ma prawa osądzić Boga, dopóki nie wykaże, że jest Bogu równy, rozumie intencje Boga i jest w stanie popatrzeć na problem z Bożej perspektywy. Mówi o tym Księga Joba 38-40. Człowiek może powiedzieć, że nie rozumie postępowania Boga w danym przypadku, ale osądzanie Boga i Jego decyzji nie leży w ludzkich kompetencjach.

3. Biblię czytamy i interpretujemy przy zastosowaniu podstawowych reguł. Należą do nich czytanie tekstu w jego kontekście (również kulturowym i historycznym) i wzięcie pod uwagę faktu, że objawienie biblijne jest progresywne - czyli objawienie dane Izraelowi nie jest tym samym objawieniem, które nastąpiło w Jezusie Chrystusie.

Trudno mi tak do końca z całą pewnością określić motywacje rozmówcy. Zakładam jednak opcję , że "chce się naprawdę dowiedzieć, dlaczego tak się działo i jak się naprawdę działo"

I tak mniej więcej już odpowiedziałam. Wspomniałam też o Jobie( dzięki za dokładny fragment). Ale mój rozmówca drąży dookoła tematu Izraela- a tutaj jestem cieniutka. Zaprosiłam go na prostą, może wpadnie...Mam nadzieję, że jest osobą poszukującą.

Motywacje rozmówcy w tej kwestii można rozpoznać po kilku przejawach. 1) Ton rozmowy. Jeśli jest napastliwy i zależy mu głównie na cytowaniu kolejnych "okrutnych" fragmentów, które sobie wypisał z Biblii, to już mniej więcej widać, o co chodzi. 2) Chęć lub niechęć wysłuchania czegokolwiek w ramach "obrony" Boga. 3) Zgoda lub niezgoda na to, że on może czegoś nie rozumieć, a Bóg może być w porządku. 4) Dopuszczenie lub niedopuszczenie możliwości, że w wielu przypadkach opsanych w Biblii ludzie robili coś, czego Bóg im wcale nie nakazał, lecz bbyła to "samowolka". Zakładanie opcji, że ktoś chce się naprawdę dowiedzieć, jest w większości przypadków błędem niestety. Wiem to z doświadczenia.

Drążenie dookoła Izraela jest wygodną taktyką polegającą najczęściej na stosowaniu tzw. "argumentu z oburzenia", który tak naprawdę jest emocjonalny, ponieważ godzi we współczesną humanistyczną wrażliwość, w jakiej zostaliśmy wychowani. A Stary Testament nie był pisany ani bezpośednio do takich ludzi jak my, ani nie opowiada historii takich ludzi jak my. No i dochodzi jeszcze perspektywa, z jakiej patrzy Bóg. Tam, gdzie my widzimy cierpienie jednostki, Bóg widział potępienie wielu milionów ludzi, gdyby ta jednostka pozostała przy życiu. Z kolei Bóg dawał możliwość wyboru, a nawet wywyższenia (patrz Rahab) nawet tym, którzy potencjalnie mieli zostać wymordowani - ale o tym "oskarżyciele Boga" najczęściej nie chcą słyszeć, bo godzi w ich linię ataku. Dlatego sam postęp w dyskusji zależy od tego, jakie są motywacje dyskutanta.

Dopowiem coś, co widzę w tym temacie, tak może bardziej okiem kobiety
Wydaje mi się, że na Stary Testament i na zasady, jakie Bóg w nim wprowadził można spojrzeć jako na "robienie porządku w złu", żeby przygotować obszar do nauki o dobru.

Jeśli można to z czymś porównać (z naszego nauczycielskiego poletka Owieczko ) -pracowałam kiedyś jako wychowawca z małymi ulicznikami bez żadnych zasad, którzy mieli mnie równo w nosie, a dla siebie nawzajem byli niebezpieczni.

Postanowiłam wprowadzić na początek dwie zasady:
1. ustalamy, kto tu rządzi
2. konflikty będą rozwiązywane na zasadach tego, kto rządzi

Na początek oceniając ich możliwości uznałam, że nie ma sensu ich przekonywać że np."to nieładnie używać brzydkich słów". Powiedziałam im
za to: " Bezwzględnie nie wolno bić. Natomiast pozwalam wam sobie nawzajem wymyślać, na zasadach jakie zaraz podam, zapraszam".

Dziwię się, że nikt mnie za to z pracy nie wyrzucił, ale było to bardzo skuteczne. Pilnowałam tylko, żeby odbywało się na zasadzie słowo za słowo, bez użycia rąk, aż im się koncept skończył, zresztą często kończyło się to śmiechem.

Przeklinanie natomiast był to już temat dla bardziej "zaawansowanych"- na to też starałam się wymyślić sposób i coś tam nawet wymyśliłam.

Ale wracając do Boga Izraelitów.
Myślę, że przedstawił się jako święty Bóg Jahwe ludziom całkowicie niemoralnym, unurzanym w złu i powiedział im mniej więcej:

- po pierwsze Ja jestem Bogiem i to jest zasada numer jeden
- jestem Jedyny i wyłączny
- do wszelkiej walki będziecie stawać na Moich zasadach
- jesteście oddzieleni od innych narodów
- wymagam posłuszeństwa
- kto jest ze Mną wygrywa

Myślę, że nowy dla ludzi ST porządek, będący wieloetapowym przygotowaniem do Nowego Przymierza opracował Bóg "ze względu na zatwardziałość serc"(jak to powiedział Jezus w kazaniu na górze) czyli według zasad ich zastanej/skażonej przez grzech moralności. A to i tak zdaje się był ich max. Utrwalany i zapominany w kółko i w kółko.
Miłosierdzie, drugi policzek, błogosławienie krzywdzicieli miał Bóg w zamyśle za kilka(naście) setek lat. Ale do tego potrzebne jest już nowe serce.Serce według Bożego serca, obce ludziom, o których tutaj mówimy. Czyli to w nich jest powód i odpowiedź, nie w Bogu.

Jakoś tak to widzę..

_________________
Wy do wolności powołani jesteście.
(Gal 5,13)