www.ulicaprosta.net

Myślę, że aby twierdzić, że coś jest błędnie przetłumaczone, trzeba takie twierdzenie czymś konkretnym poprzeć. Psalm 45 ma charakter mesjański i mówi nie tylko o królu, ale również o Mesjaszu-Królu. Jest to psalm proroczy opisujący poetycko zaślubiny Mesjasza z Jego Oblubienicą, a także mówiący o przyszłych rządach Mesjasza na całej ziemi podczas Ery Mesjańskiej i o rządach zbawionych wraz z Nim. Podobnie jak Psalm 110 zawiera takie stwierdzenia, które sugerują Boskość Mesjasza. I nie ma w tym nic dziwnego.

Jeśli chodzi o sam tekst Ps. 45:7, to w interlinii hebrajsko-angielskiej mamy określenie "throne of you Elohim":

http://www.scripture4all.org/OnlineInte ... /psa45.pdf

Przetłumaczyć to można dwojako: Albo "tronem Twoim Bóg", albo "Tron Twój o Boże".

Określenie "tronem Twoim Bóg" w odniesieniu do ziemskiego króla jest bez sensu, ponieważ to cała ziemia jest podnóżkiem tronu Boga [Iz. 66:1] ludzie oddają pokłon u podnóżka Jego stóp] [Ps. 99:5], a Jego wrogowie są podnóżkiem Jego tronu [Ps. 110:1; 132:7]. Dlatego Bóg nie może być tronem człowieka. Taka interpretacja jest ucieczką od faktu, że Psalm 45 mówi o Mesjaszu-Królu jako o Bogu. Dlatego wszystkie przekłady mówią w tym miejscu, że chodzi o tron Boga i o berło Boga (a nie o Boga jako tron albo o berło jako Boga). Nawet najśmielsze metafory nie mogą z Boga czynić tronu człowieka, skoro wszelkie stworzenie jest podnózkiem tronu Boga.

Mesjasz-Król, który na ziemi nie miał ojca, będzie miał synów i ustanowi ich książętami na całej ziemi, a ludy wysławiać Go będą po wieki wieczne:

"Zamiast ojców swych mieć będziesz synów swych; Ustanowisz ich książętami na całej ziemi. Upamiętnię imię twoje przez wszystkie pokolenia, Dlatego ludy wysławiać cię będą po wieki wieczne" [45:17-18]

Oczywiście, heretycy podważający Boskość Jezusa kupią takie teorie jak powyższa "jak ciepłe bułki", bo to pasuje do ich teorii. Ale teoria Szechaniasza nie wydaje mi się przekonująca.

Niestety, po przemyśleniu muszę stwierdzić, że takie wyjaśnienei nie ma sensu.

Dom Rachab nie mógł jednocześnie przylegac do muru i być w murze! A że musiał być w murze - o tym świadczy wypuszczenie wywiadowców oknem bezpośrednioi za mur.
Biblia KJV tłumaczy umiejscowienie domu Rachab "upon the wall" czyli na murze.
Jedynym sensownym wyjaśnieniem wydaje mi się hipoteza, że mury Jerycha runęły wyłomami, a nie całe..

Dom jako taki mógł tak zostać zbudowany. Ja sobie zadawałam pytanie, czy akurat dom Rachab też był taki? Bo rzeczywiście, jeżeli byłby tak wysoki, to okno z którego wypuściła wywiadowców i miała opuścić sznur** na znak, musiałoby wystawać aż ponad murami miasta [w bezpośredniej bliskości z tym murem]...
[** "Gdy wchodzić będziemy do ziemi linę z nici karmazynowej przywiążesz u okna przez które nas spuściłaś"]

KJV nie podaje tego samego, co hebrajska interlinia [jednak musiałam wykonać ten wysiłek intelektualny, a tak mi się nie chce częściej niż chce].
Za to hebrajski tekst jest bliższy Twojemu logicznemu rozumowaniu : )
[bejta: dom jej] [bykir: w ścianie/wewnątrz ściany] [ha-choma: tego "muru miasta"] [wy-bachoma: i w "murze miasta"] [hi:ona] [joszabet: mieszkała]
A runąć mógł wyłomami...skoro został ten z domem Rachab [?!]

Kochani, ja w ogóle nie widzę w tym tekście, żeby mury runęły na całej ich długości. Bóg kazał Izraelitom okrążać mury Jerycha, czyli w grupie zrobili "rundkę" wokół muru, przemieszczając się dookoła. Ale nie otaczali muru ze wszystkich stron. Po wynonaniu siedmiu rundek ostatniego dnia, cała grupa musiała stać razem na pewnej długości muru, ale o otaczaniu muru miasta na całym jego obwodzie nie ma mowy.

"Wtedy lud wzniósł okrzyk bojowy i zatrąbili na trąbach. A gdy lud usłyszał głos trąb, wzniósł potężny okrzyk bojowy i mur rozpadł się w miejscu, lud zaś wkroczył do miasta, każdy prosto przed siebie i zdobyli miasto" [Joz. 6:20]

Wykląda na to, że mur padł na znacznej długości, tak że każdy z dużej grupy Izraelitów mógł wejść przed siebie do miasta - ale nie padł na całej długości.

Witaj "Głosie Zdrowego Rozsądku" dobra to nowina