www.ulicaprosta.net

Hm...moje życie nie sklada się z takich uduchowionych chwil, ani jakoś tak nie tęsknię za Pnem, bo nawet nie wiem , jak to jest z Nim być...Jak się modlę- no to gadam, niczego nie slyszę, jakoś niczego specjalnie nie czuję, w sumie- gadania starcza mi na jakieś 15 minut, a potem kończą mi się pomysly( no, są jeszcze języki w sytuacji awaryjnej ).
Straszne , to co piszę?



Witaj Grażynko,już jakiś czas jestem cichym czytelnikiem forum,ale dzisiaj po przeczytaniu twojej wypowiedzi (raczej bardziej smutnej ,niż strasznej) postanowiłam się ujawnić. Piszesz,że już nie tęsknisz za Panem,że dawno nie byłaś w Jego obecności. Myślisz pewnie,że Pan już o Tobie zapomniał,ale to nie prawda,Wręcz przeciwnie On naprawdę tęskni za tobą i pragnie cie pocieszyć w twoim smutku i On ma moc usunąc goryycz z twojego serca. Myślisz pewnie,że to takie puste słowa,jakieś chrzescijańskie slogany. Ale ja wiem co piszę,wiem,że to jest prawda. Około dwóch czy trzech tygodni temu przeczytałam twój post nie pamiętam już w jakim temacie,ale pisałaś o tym jak w pracy dyrektorka wyżywa się na tobie,bardzo mnie to wtedy poruszyło, bo akurat w tym roku szkolnym przechodzę podobne prześladowania(ja równiez pracuje w szkole) i już chwilami też miałam takie mysli,że dłużej tego nie wytrzymam,więc dobrze wiem przez co przechodzisz i wyobraz sobie,że tego wieczoru Pan położył mi na sercu aby się o ciebie modlić,już dawno chciałam napisać ci o tym, myślę,że może właśnie dzisiaj miałaś o tym się dowiedzieć , może będzie to dla ciebie jakimś pocieszeniem,że gdzieś w Polsce kogoś Pan poprosił żeby modlił się o ciebie.