www.ulicaprosta.net

Przeniosłam wątek z "zaśmieconego" wcześniej przeze mnie tematu:
http://ulicaprosta.lap.pl/forum/viewtop ... 3476#33476

Słusznie. Ale właśnie nie kończmy jeszcze. Ja osobiście jestem przyzwyczajona do różnych opcji i obrotów sprawy, więc jeszcze spokoju nie straciłam - tylko zyskałam ochotę na nowy temat, dlatego się rozwinęłam poza to "Jahoszua".

Przy okazji wyszła moim zdaniem ciekawa sprawa - o której często się nie myśli z powodu oczywistego, czyli korzystania z tłumaczeń na język własny Biblii, którą się czyta. Bo Ci apostołowie taką greką pisali [a czasami im pisano], że ja bym chętnie o "hebraizmach" [i/lub arameizmach] tej greki pogadała

Co myślicie np. o tym wtrąceniu "abba" w grecki tekst:

"I mówił: Abba, Ojcze! Ty wszystko możesz, oddal ten kielich ode mnie; wszakże nie co Ja chcę, ale co Ty." [Mk 14:36]
"Wszak nie wzięliście ducha niewoli, by znowu ulegać bojaźni, lecz wzięliście ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze!" [Rz 8:15]
"A ponieważ jesteście synami, przeto Bóg zesłał Ducha Syna swego do serc waszych, wołającego: Abba, Ojcze!" [Ga 4:6]
http://www.blueletterbible.org/lang/lex ... s=G5&t=KJV
_________________

A co z Jana 1:41
____________________
EDIT:
Zmieniam temat na SEMITYZMY, bo w tych zawierają się zarówno hebraizmy jak i arameizmy. Linki kształcą

Ciekawy temat

W Mk prawdopodobnie Abba jest dosłownym przytoczeniem słów Jezusa, które autor Ewangelii przetłumaczył dla czytelników. W listach Pawła zapewne przez użycie aramejskiego Abba chodzi mu o podkreślenie, że mamy Ducha tego właśnie Jezusa, który sam wołając Ojca mówił: "Abba, [co znaczy] Ojcze!".

W Jana 1:41 widać, że autor transkrybuje słowo, którego użył Andrzej, potem zaś tłumaczy je dla czytelników, aby Messías nie było dla nich nic nie znaczącą zbitką dźwięków. Możliwe również, że Jan wiedział, że niektórzy być może słyszeli tylko słowo Christós, więc skojarzył Messías, które przytacza, ze znajomym już dla niektórych Christós.

Może zadaj, Iszo, jakieś konkretniejsze pytania?

PS Taka uwaga: hebraizmy/arameizmy nie ograniczają się to transkrypcji hebrajskich lub aramejskich słów na grekę, ale także rozciągają się na specyficzną składnię i użycie greckich słów w hebrajskim/aramejskim znaczeniu.

Tego to ja nie wyczaję, chodzi mi o to do czego się apostołowie odwoływali [w swojej grece], czyli do swojej żydowskiej kultury i języka - niektóre rzeczy/zwroty znikają w tłumaczeniach, albo są zastępowane odżydowionymi [ ] , a inne znikają wymazywane ze swiadomości odbiorców, nie wiem czy słusznie kojarzy mi się z tym np. zwrot "rabbuni"

Mk 10:51 BT "A Jezus przemówił do niego: Co chcesz, abym ci uczynił? Powiedział Mu niewidomy: Rabbuni, żebym przejrzał."
J 20:16 BT "Jezus rzekł do niej: Mario! A ona obróciwszy się powiedziała do Niego po hebrajsku: Rabbuni, to znaczy: Nauczycielu."
http://www.blueletterbible.org/lang/lex ... 4462&t=KJV


Albo wskazanie na cicit u brzegu płaszcza Mesjasza, np:
Mt 9:20 BT "Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza."
Mk 6:56 BT "I gdziekolwiek wchodził do wsi, do miast czy osad, kładli chorych na otwartych miejscach i prosili Go, żeby choć frędzli u Jego płaszcza mogli się dotknąć. A wszyscy, którzy się Go dotknęli, odzyskiwali zdrowie."
Lk 8:44 BT "Podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza, a natychmiast ustał jej upływ krwi."
http://www.blueletterbible.org/lang/lex ... 2899&t=KJV

ps.:
Moim zdaniem chodzi o odniesienie do funkcji i konkretnej osoby, o której pisał, chyba są nie tylko dwa miejsca w ST [u Daniela 9:25-26], które "personifikują" NAMASZCZANIE/POMAZANIE i z tej czynności namaszczania jest NAMASZCZONY/POMAZANIEC [Maszijach]:
http://www.blueletterbible.org/search/t ... iah*&t=KJV

http://www.blueletterbible.org/lang/lex ... 4899&t=KJV

_________________
5775
"Ilu więc nas jest doskonałych, tak myślmy. A jeśli o czymś inaczej myślicie, i to wam Bóg objawi. Jednak w tym, do czego doszliśmy postępujmy według jednej miary i to samo myślmy"(Flp 3:15-16 Uwspółcześniona BG, wyd. Wrota Nadziei)
Welcome to Elijahnet!
"NA WIEKI JHWH SŁOWO TWOJE TRWALE ZASIADŁO W NIEBIOSACH" [interlinia Ps.119:89]

No na pewno to jest odniesienie, bo przecież Andrzej znalazł nie jakiegoś namaszczonego [tu wystarczyłoby się wybrać po kapłana], ale tego konkretnego, o którym pisał np. Daniel i in [np. 1Sm 2:10 JHWH roztrzaska swoich przeciwników, z nieba na nich zagrzmi. JHWH będzie sądził krańce ziemi i da moc swojemu Królowi, wywyższy róg swojego Mesjasza.]

PS Czy ten temat ma służyć gromadzeniu przykładów z greki NT?

taaaaak

_________________
5775
"Ilu więc nas jest doskonałych, tak myślmy. A jeśli o czymś inaczej myślicie, i to wam Bóg objawi. Jednak w tym, do czego doszliśmy postępujmy według jednej miary i to samo myślmy"(Flp 3:15-16 Uwspółcześniona BG, wyd. Wrota Nadziei)
Welcome to Elijahnet!
"NA WIEKI JHWH SŁOWO TWOJE TRWALE ZASIADŁO W NIEBIOSACH" [interlinia Ps.119:89]

Zastanawiałem się nad tymi hebraizmami i przyszły mi jeszcze następujące do głowy.

1. Bardzo charakterystycznymi hebraizmami jest są frazy mówiące o tym, że ktoś jest czegoś lub czyimś synem, np. synowie nieposłuszeństwa [Ef. 2:2], syn zniszczenia [2Tes. 2:3] lub synowie światłości [Łk. 16:8]. Nie oznaczają oczywiście bycia dosłownym synem podanych rzeczy. Sformułowania te mają na celu podkreślenie charakteru jakiejś osoby, jej istotę, przeznaczenie, cel. I tak w pierwszym przypadku chodzi o nieposłusznych ludzi, w drugim człowieka przeznaczonego na zniszczenie, a w trzecim ludzi posłusznych Bogu i żyjących w Jego światłości.
Dla porównania hebr. bar micwa, co oznacza syn przykazania -> człowiek, który osiągnął wiek, w którym wymaga się od niego wypełniania przykazań. Tej frazeologii używa się po dziś dzień, np. w ben zug, czyli syn pary -> partner.

2. Druga rzecz jest bardziej ogólną zasadą, na której opiera się pierwszy hebraizm. Otóż czasem łączy się w pary słowa przy pomocy dopełniacza przy czym znaczenie takiej pary jest bardziej skomplikowane. Przykłady: człowiek grzechu [2Tes. 2:3], czyli grzeszny człowiek, zanurzenie upamiętania [Mk. 1:4], czyli zanurzenie na znak upamiętania, dzieci ciała [Rz. 9:8], czyli potomstwo fizyczne, uczynki ciała [Gal. 5:19], czyli to, co czyni się pod wpływem upadłej natury dziedziczonej przez fizyczne pochodzenie od Adama.

CDN

ani_isza, czy znasz hebrajski? Czytasz, jeśli chcesz ST w oryginale?

Dzięki, odpisałam na priv'a

Chyba największym polem do analizy są hebraizmy semantyczne w grece NT. Kiedy jest się obytym z frazeologią używaną w ST i specyficznym znaczeniem pewnych słów, które tam występują, łatwo można zauważyć, że choć NT posługuje się greką koine jako narzędziem wyrażania pojęć, koncepcji, idei, to sposób użycia tej greki jest bardzo hebrajski. Spostrzeżenie tego jest bardzo ważne dla wszelkich tłumaczy Biblii i nauczycieli Słowa - wielu przejechało się na tym, że myśleli, iż skoro NT posługuje się greką, to czerpie z myśli greckiej, hellenizmu [w efekcie sztucznie wszczepiano do interpretacji Pisma greckie koncepcje filozoficzne - np. nauczanie o Logosie, pewne twierdzenia platonizmu; później interpretowano NT z perspektywy gnostyckiej, która posługiwała się podobnymi słowami, co autorzy NT, jednak za tymi słowami stały inne pojęcia]. Tymczasem greka NT odbija myśl hebrajską i to nie w charakterze dodatku do jakiegoś uniwersalnego-kosmicznego objawienia, ale w charakterze fundamentu całego przesłania tych Pism, które właściwie zrozumiane może być dopiero wtedy, kiedy zrozumie się hebrajską myśl, w której to przesłanie zostało wyrażone.

Przydałby się jakiś przykład. Fragment, w którym najjaskrawiej rzuca mi się w oczy hebrajskość tekstu, to początek Ewangelii Łukasza. Co ciekawe, Łukasz, uważany za prozelitę, prawdopodobnie nie wyssał takiego hebrajskiego stylu z mlekiem matki, a jednak jego ewangelia jest pod tym względem tak wyraźna.

Łuk. 1:6
Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga, postępując nienagannie według wszystkich przykazań i ustaw Pańskich.

Ten mały werset w grece zawiera wiele niespodzianek. Przede wszystkim jest napisane, że Zachariasz i Elżbieta byli sprawiedliwi [gr. dikaioi] wobec Boga. I tu już jest pierwszy hebraizm - bohaterowie tego fragmentu nie byli prawi w sensie wierności jakiemuś prawu cywilnemu, ich prawość nie była też kwestią bilansu prawych i nieprawych czynów. Oni byli prawi w sensie hbr. caddik - prawi jakby od środka, prawość była w ich wnętrzu i to ona sprawiała ich postępowanie. Kolejną ciekawą rzeczą jest grecki oryginał wobec Boga - enōpion tu theu. Takie sformułowanie jest niespotykane w zasadzie [o ile mi wiadomo] u innych autorów greckich, jest natomiast najnormalniejszą kalką z hbr. be-`ejnej elohim, czyli w oczach Boga.
Dalej - słowo postępując to w oryginale greckim czasownik poreuō znaczący właściwie iść, chodzić, udać się. To z kolei nawiązanie do hebr. halach o tym samym znaczeniu. W myśli hebrajskiej postępowanie, zachowanie wyraża się jako chodzenie w jakiś sposób, jako drogę [por. Psalm 1 gdzie mowa jest o dwóch drogach - jest to mowa o postępowaniu]. Myśl ta przejawia się w NT bardzo często, np. Paweł w Ef. pisze, że jesteśmy stworzeni do dobrych uczynków, aby w nich... chodzić! Warto też zauważyć, że hbr. określenie halacha, czyli najkrócej mówiąc "zestaw zasad postępowania" pochodzi właśnie od wspomnianego halach. Co jeszcze ciekawe grecki oryginał wersetu mówi, że Zachariasz i Elżbieta chodzili nie według przykazań, ale w przykazaniach - brzmi znajomo.
Warto porównać ten werset z oryginalnym tekstem z 1Król. 6:12:
[Co do] owego domu, który budujesz - jeśli będziesz chodził w moich ustawach, a moje wyroki wykonywał, i strzegł wszystkich moich przykazań by w nich chodzić...
Ostatnia sprawa - warto cały ten werset jeszcze porównać z Rdz. 6:9:
Rdz. 6:9
Oto dzieje rodu Noego: Noe był mężem sprawiedliwym, nieskazitelnym wśród swojego pokolenia. Noe chodził z Bogiem.
Bardzo podobne. Jak Noe był nieskazitelny [hbr. tamim], tak rodzice Jana Chrzciciela byli nienaganni [gr. amemptoi].
A to tylko jeden werset.

CDN

Tak zoczyłem pewne słówko występujące tylko w dwóch miejscach:
http://www.blueletterbible.org/lang/lex ... 4519&t=KJV
Sabaoth jest grecką transkrypcją hebrajskiego cewa'ot [צבאות], czyli zastępy - występuje to w wyrażeniu JHWH cewa'ot [יהוה צבאות] - Pan Zastępów. Tej transkrypcji używają Paweł [Rz. 9:29] i Jakub [Jak. 5:4] - ale np. w BW jest to przetłumaczone po prostu jako zastępy.

Obj. 1:16
W prawej dłoni swojej trzymał siedem gwiazd, a z ust jego wychodził obosieczny ostry miecz, a oblicze jego jaśniało jak słońce w pełnym swoim blasku.

Obj. 2:16
Upamiętaj się więc; a jeżeli nie, przyjdę do ciebie wkrótce i będę z nimi walczył mieczem ust moich.

Obj. 19:15
A z ust jego wychodzi ostry miecz, którym miał pobić narody, i będzie nimi rządził laską żelazną. On sam też tłoczy kadź wina zapalczywego gniewu Boga, Wszechmogącego.

Obj. 19:21
A pozostali byli pobici mieczem wychodzącym z ust jeźdźca na koniu, i wszystkie ptaki nasyciły się ich ciałami.

Pewnie dla wielu wyobrażenie sobie "miecza wychodzącego z ust" było dziwnym przeżyciem. A przynajmniej było dla mnie Okazuje się jednak, że takie połączenie, takie obrazowanie wynika z frazeologii hebrajskiej. Przede wszystkim dużo tłumaczy fakt, że to, co w naszych Bibliach jest przetłumaczone jako "ostrze/brzeg miecza", w oryginale to dosłownie "usta miecza" [pi cherew]. Dlatego właśnie w niektórych fragmentach jest napisane, że "miecz pożera" [por. 2Sam. 2:26, 11:25, 18:8, Iz. 1:20, 31:8, Jer. 2:30 i inne] - pożera, bo ma usta [czyli ostrza].
Skojarzenie to jednak działa też w drugą stronę, spójrzmy np. na ten fragment zawierający proroctwo o Mesjaszu:
Izaj. 49:2
I uczynił moje usta ostrym mieczem, w cieniu swojej ręki mnie ukrył, uczynił mnie strzałą gładką, w swoim kołczanie mnie schował
Albo tutaj z Pslamu 59 o wrogach Dawida:
Ps. 59:8
Oto pianę mają na ustach,
Zniewagi są na wargach ich:
Któż bowiem to słyszy?

Dosłownie pogrubiony fragment znaczy "miecze są w ich wargach". Wnioski jakie z tego można wysnuć są takie, że czasami słowa [wypowiadane przez usta] mają potęgę miecza. Wiemy to i bez mojego wpisu [Słowo Boga jest ostrzejsze niż miecz obosieczny], jednak chciałem pokazać, skąd dokładnie takie powiązanie się wzięło.

Wielkie dzięki Elendilu

No właśnie
Ja tak siedzę z zapartym tchem i śledzę, co będzie jeszcze, żeby się tylko nie skończyło

_________________
5775
"Ilu więc nas jest doskonałych, tak myślmy. A jeśli o czymś inaczej myślicie, i to wam Bóg objawi. Jednak w tym, do czego doszliśmy postępujmy według jednej miary i to samo myślmy"(Flp 3:15-16 Uwspółcześniona BG, wyd. Wrota Nadziei)
Welcome to Elijahnet!
"NA WIEKI JHWH SŁOWO TWOJE TRWALE ZASIADŁO W NIEBIOSACH" [interlinia Ps.119:89]

Proszę bardzo ale nie sądziłem, że się komuś taka informacja aż tak bardzo przyda.

Powiem tak ! to jest genialne ! Abba !

Ja bardzo dużo modlę się w glossolaliach i bardzo to lubię i czasami jest właśnie zwrot ABBA, nie bełkocze pod nosem ale sie rozkoszuję tym co modli się mój duch do Boga, tym moim wyrazem miłości do Niego. Dzisiaj akurat dużo się modliłem i sporo padało ABBA, JOSHUA ABBA i EL SHADDAI. To poprostu jest genialne !

Myśle że wtrącenie tego Abba w grecki tekst jest bardzo dobre, buduje mnie mocno !

_________________
Uppppsss...