www.ulicaprosta.net

Niejeden zielonoświątkowiec powiedział mi, że chrzest nie jest konieczny do otrzymania zbawienia i jest czymś innym niż nowe narodzenie.

Na oficjalnej stronie kz pisze jednak w oświadczeniu tego Kościoła o chrzcie jednoznacznie:

4 Chrzest uznajemy za końcowy akt procesu narodzenia na nowo.

http://www.kz.pl/index.php?p=04&w=8

Czy władze tego Kościoła poszły w herezję? Czy ci pojedynczy członkowie, którzy mi mówili coś innego niż oficjalna strona? Czy może z tą stroną coś nie tak...??

Ujął bym to tak: Mężczyzna i kobieta zawierają związek małżeński, na końcu ceremonii zakładają sobie obrączki. Jeśli tego nie zrobią, to nie są małżeństwem?
Może nie całkiem tak samo, ale podobnie jest z chrztem wodnym.
Niepotrzebnie rozdmuchiwany problem, którego nie ma. Tak myślę.

_________________
"Chrystus nie chce tych, co go podziwiają, ale tych, co Go naśladują." - Sören Kierkegaard

No nie wiem czy tak niepotrzebnie
No są niepełnie. Świat nie widzi tego, że są małżeństwem. Oni sami także patrząc na swe ręce widzą jakieś pozostałości kawalerstwa. Myślę, że podobnie jest z chrztem.

I polecam jeszcze to: http://www.armiadawida.pl/artykul.php?id=20050304a

Ale nie przechodźmy tutaj do kwestii doktrynalnych. Ja myślę, że problem jest, bo okazuje się, że zielonoświątkowcy nie umieją jednogłośnie powiedzieć czym jest nowo narodzenie [albo jaki jest jego pełny zakres]. A przecież to najważniejsze...

Dla mnie chrzest (zanurzenie) ma dwa oblicza,lecz tę samą wartość.
1) Chrzest W Duchu Św.
2) Chrzest wodny.
Ten pierwszy to (porównując do zaślubin mężczyzny i kobiety), obrączka ,którą zakłada Oblubieniec ,Oblubienicy. (Jezus nam)
Ten drugi to " obrączka ,którą zakłada Oblubienica ,Oblubieńcowi. (My Jezusowi)
Obydwa te wydarzenia muszą zaistnieć ,aby świat duchowy i cielesny wiedział ,że Oblubienica należy do jednego Oblubieńca .
Nikt inny nie może rościć sobie do niej prawa.
Wesele będzie tam w niebiosach ,natomiast zaślubiny są tu na ziemi.
Taki związek oparty na obopólnym szczerym pragnieniu i wyznaniu jest doskonały.
Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie.
Otóż myśmy nie otrzymali ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, dla poznania darów Bożych.

Pozdrawiam Sewen

Sorry, ale to jest jakaś opowieść kompletnie bez związku z nauczaniem Biblii. Po pierwsze, Oblubienicą jest Kościoł jako całość, a nikt z nas z osobna nie jest Kościołem. Po drugie, w niebie odbędą się zaślubiny Baranka [Obj. 19:7]. Uczta weselna odbędzie się później [Obj. 19:9] i będzie miała miejsce na ziemi [Iz. 25:6-7] i zgodnie ze zwyczajem zostaną na nią zaproszeni przyjaciele Oblubieńca, którzy nie należą do Oblubienicy [Jan 3:29] po ich zmartwychwstaniu [Dan. 12:2; Obj. 20:4-6].

Czyli BIblia naucza dokładnie odwrotnie niż mówisz, a Oblubienicę pomyliłeś sobie z jej pojedynczymi członkami.

Nie wiem, kto wymyślił teorię o zaślubinach podczas chrztu wodnego, ale jest ona dość popularna, mimo że całkowicie bezpodstawna. Moim zdaniem jest to raczej wyraz bogatej wyobraźni niż jakieś konkretne nauczanie.

Porównanie z obrączką jest obrazem wymyślonym w celu zrozumienia relacji chrztu ze zbawieniem. Podobnie jak obrączki są "pieczątką" małżeństwa, tak chrzest jest pieczątką zbawienia.

Myślę, że może to uznać nawet osoba, która nie wierzy, że w chrzcie przyjmujemy zbawienie, gdyż obrzezanie które wg Pisma jest PO usprawiedliwieniu także zostało nazwane pieczątką.

Porównania takie jak widać są bardzo chybione, bo wprowadzają wiele bałaganu w sprawie pojmowania Bożych i biblijnych planów, sprowadzając z resztą chrzest do zwykłej formalności (pieczątka, obrączki).
Nie ma nic dziwnego w tym, że zielonoświątkowcy mówią niejednogłośnie bo jeszcze niedawno byli tylko ruchem a nie sformalizowanym kościołem. Z resztą brak "formaliny" powodował większe działanie Ducha Św.

No wiesz, obrączka to tylko kawałek żelaza ale kryje za sobą bardzo dużo-myslę, że podobnie jest z chrztem i dlatego porównanie jest jak najbardziej OK.
A od kiedy to działanie Ducha objawia się w tym, że jest jak najwięcej różnego pojmowania danej sprawy? Czy On raczej nie jednoczy? Ruch zielonoświątkowy nadal jest, w tym jest w nim KZ To, że się sformalizował, to nie widzę nic złego. Ale zaczyna się tam robić jak w Kk: ludzie nie wiedzą czego naucza ich Kościół..Może to wina zarówno "góry" jak i "dołu".

Może dla ciebie jest OK, ale dla biblijnych chrześcijan obrazy nie zgodne z Biblią napewno nie są OK, bo lubią trzymać się Biblii.
Obie sytuacje pasują najbardziej przeciwnikowi bo ta wprowadza bałagan i zamieszanie w pojmowaniu Biblijnych obrazów a przy "formalinie" wystarczy zwieść małą grupę duchownych aby narzucili to reszcie, która przestaje to zgłębiać bo ufa tym na górze. Dlatego robi się jak w kk. Gdzie zaś Duch Pański tam wolność.

Ciekawe czy Ty tylko przez psalmy i pieśni duchowe gadasz do bliźnich. No comment. A jak chcesz zobaczyć, że dla mnie chrzest to coś bardzo głębokieg, to sobie przejrzyj wątki w dziale dyskusje teologiczne

Smoku nie rozróżniasz ślubu od wesela?
To dwie różne rzeczy .
Ślub to moment w którym Oblubieniec i Oblubienica składają przyrzeczenie , natomiast wesele to uczta po ślubie.
Werset ,który podałeś właśnie mówi o weselu (uczcie po zaślubinach).

Weselmy się i radujmy się, i oddajmy mu chwałę, gdyż nastało wesele Baranka, i oblubienica jego przygotowała się i dano jej przyoblec się w czysty, lśniący bisior, a bisior oznacza sprawiedliwe uczynki świętych.

Co w moim przykładzie jest zatem niebiblijnego?
Sugerujesz ,że ktoś jeszcze tam w niebiesiech będzie sobie przyrzekał ?
To robimy tu na ziemii.
Pozdrawiam Sewen

Sewen przetrzyj oczka:

Przeczytałeś odnośniki

W podanym wersecie [Obj. 19:7] jest gr. słowo gamos, które znaczy małżeństwo (por. pol. poligamia, bigamia), więc raczej chodzi właśnie o zaślubiny, zawarcie małżeństwa, na co też wskazuje kontekst - Panna Młoda nie ubiera się w odświętne szaty dopiero na wesele, ale robi to właśnie już na ślub

EDIT
A co do naszego statusu na ziemi wobec Mesjasza - jesteśmy z Nim zaręczeni [2Kor. 11:2], a nie Mu poślubieni.

Nie będę powtarzał tego, co powyżej napisał Elendil i co powinno Ci dać do myślenia. Chce jedynie dodać i powtórzyć, że nikt z nas nie jest Oblubienicą, bo Oblubienicą jest Kościół jako całość. Poza tym, nigdzie nie jest napisane, że nasze nowe narodzenie to zaślubiny, albo że którykolwiek chrzest to zaślubiny (owszem, chrzest wodny jest porównany, ale do pogrzebu - Kol. 2:12). O obrączkach już nie wspomninam, bo to jest chyba Twoja licencia poetica.

I jeszcze jedno: hebrajskie zaślubiny były poprzedzone zawarciem przymierza i sporządzeniem ketuby (Paweł nazywa to zaręczynami). Następnie oblubieniec odchodził na co najmniej 9 miesięcy do domu ojca, by przy nim zbudować dom dla małżonków. Potem oblubieniec tradycyjnie nagle powracał i "porywał" oblubienicę z jej domu rodzinnego (ona miała być gotowa w każdej chwili). O momencie porwania decydował ojciec Oblubieńca. Dopiero potem w domu ojca odbywały się zaślubiny, a po nich uczta weselna, na którą zapraszano przyjaciół. Mam nadzieję, że kojarzysz, o co chodzi i jakie są tutaj odniesienia do planu zbawienia - po prostu nauczanie o Oblubieńcu i Oblubienicy posiada konkretny kontekst kulturowy - podobnie jak całe nauczanie Pisma. Natomiast opowieści o zaślubinach każdego z nas na ziemi, obrączkach, przyobleczeniu się Oblubienicy dopiero na wesele itd. są całkowicie niebiblijne. Jest napisane, że w niebie odbędą się zaślubiny Baranka i Oblubienicy. Nie jest napisane, co i kto będzie przyrzekał podczas tej uroczystości. A ponieważ nie jest napisane, nie spodziewaj się ode mnie, że odpowiem na Twoje pytanie.

Bardziej przekonuje mnie wydarzenie z ! Mojż.24, gdy sługa Abrahama udaje się by przyprowadzić żonę dla Izaaka.
Działanie sługi przypomina działanie Ducha Św.
Kiedy znajduje wybrankę :
wyjął kolczyk złoty wagi pół sykla oraz włożył na jej ręce dwie bransolety złote ważące dziesięć syklów (
Włożyłem więc kolczyk w jej nozdrza i bransolety na jej ręce

Co do Oblubienicy, to myślę, że Kościół nie jest "jednolitą masą w sensie cielesnym (gdyż jest nas wielu). Stanowi (powinien stanowić )jedno w Duchu.
Spojrzałem trochę dalej , ponad ciało. Pozdrawiam Sewen