www.ulicaprosta.net

Elendil, oczywiście, chrześcijanom nie jest potrzebny psycholog bo mają Boga, ale ktoś czyt. niewierzący, zagubiony człowiek może uzyskać od psychologa wsparcie i pomoc.

a czy Bóg powiedział że człowiek ma chodzić do lekarza ? nie, mówił raczej o uzdrowieniu płynącym z wiary

tak samo jest z psychologią. Bóg nie powiedział idz do psychologa, on Ci udzieli pomocy. mówił raczej o przyjściu do Jezusa i uzdrowieniu złamanych serc


ale nie każdy jeszcze na tej ziemi doświadczył łaski Bożej ... wyobraz sobie że na tej ziemi są ludzie zagubieni, pogrążeni we własnych, czarnych myslach. i jesli jest ktos oferuje wysłuchanie i próbe pomocy to dlaczego te osoby mają z tego nie skorzystać.... pomimo faktu, że psycholog, mechanik, piekarz, lekarz z reguły nie oferują usługi modlitwenej, a raczej ludzką . Dobry, powtarzam, dobry psycholog z powołania potrafi pomóc.

Przepraszam, ale co to znaczy "dobro"? Sformułowanie, że w kimś jest dobro NIE WYSTĘPUJE w Biblii.
Druga sprawa to to: widzę, że dla Ciebie mówienie ludziom (obojętnie młodym czy nie) że są grzeszni, jest równoznaczne z mówieniem że są nic nie warci. Nie mówmy więc o grzechu, tak? No ładnie. Ładna ewangelia.
Wreszcie po trzecie: TAK, człowiek jest nic nie warty sam z siebie. I ja i Ty i w ogóle wszyscy. Wartościowymi W OCZACH BOGA czyni nas dopiero krew Jego Syna. I przekonywanie ludzi o ich rzekomej wartości to dokładnie odwrotne niż to, na czym opiera się ewangelia.


No patrz, jak dobrze, że mamy Pana Jezusa, który sobie z tym wszystkim potrafi poradzić! To co piszesz, brzmi jakby człowiek wpadał do pralki za młodu i wypadał z niej jako dorosły człowiek, całkiem zdeprawowany - co sugeruje, że jest wolny od odpowiedzialności za swoje czyny. Nie chcę nic mówić, ale Pismo naucza inaczej...

"Moce zła", to brzmi jak jakaś bajka. Pamiętam, że w "Małej Syrence" np były moce zła. Albo jak Tao - złe moce i dobre moce.
Aha, co to znaczy, że koło się zamyka, według Ciebie? Jezus na to przyszedł, żeby koło się nie musiało zamykać, więc może zamiast głosić psychologię, głoś ludziom ewangelię?

W małych dzieciach jest wszystko, wymieszane. Trzeba nie mieć dzieci własnych, albo mieć umysł nieźle zaprogramowany [zmanipulowany], żeby zaprzeczać faktom.
Ale ustalmy najpierw czym jest DOBRO. Jak je definiujesz, jakie źródło definicji jest dla Ciebie priorytetowe w temacie DOBRA i ZŁA? Dla mnie Biblia, a ona podaje co innego niż Ty tutaj twierdzisz.

Według Biblii problem zaczyna się wtedy, gdy młodzież pozna i odróżnia dobro i zło, a osiągnąwszy wiek "młodzieńczy" [w-g Biblii] taka możliwość u nich istnieje. Mając umiejętność poznania dobra i złą jeśli młodzież nie narodzi się na nowo jest duchowo martwa i oddzielony od Boga. I świadomość tego, że Bogu na młodzieży zależy nie zmieni fakty, że młodzież nie narodzona na nowo idzie prosto do piekła [podobnie jak ta młodzież, która po nawróceniu wybiera świadomie trwanie w grzechu]. Tak sprawę przedstawia Słowo Boże, na podstawie którego prowadzimy rozmowy na tym forum.
Bądż uprzejma odnosić się do Pisma. Jak na razie prezentujesz stanowisko, że dla pewnych dziedzin życia człowieka nie musi ono być autorytetem. Dla każdego, kto je słyszy jest Sędzią, a odrodzonego człowieka autorytetem powinno być. Chyba, że Ty do takich nie należysz? To wtedy wszystko staje się jaśniejsze w Twoim światopoglądzie. Jeśli jednak jesteś narodzona na nowo, to zmień myślenie.

Co Ty tutaj opowiadasz?

Co jest przyczyną zdeprawowania człowieka w-g Biblii? Czym jest zdeprawowanie w-g Biblii? Skąd się bierze w-g Biblii? Wiesz, czy nie?

Twoja nieznajomość Biblii jest dla mnie przerazająca.
Izrael jako państwo starożytne miał dane przepisy i osoby, które pełniły opiekę medyczną nad ludem. Łukasz -ten z Nowego Testamentu - był lekarzem [osobistym Pawła - Paweł to też taka postać z Nowego Testamentu]. Zaczynam mieć wątpliwości, czy Biblia jest dla Ciebie priorytetem i źródłem objawienia i prawdy o Bogu, człowieku, grzechu, śmierci, życiu wiecznym, pokucie, przebaczeniu grzechów i moralności jako dobru i złu według Boga.

W-g czyjej definicji?
Czym jest duch w takim razie w-g psychologii? Która to część osobowości?
Jakimi metodami psychologia je oddziela?

A skąd wiesz, które miejsce jest tym od najitymniejszego kontaktu z Bogiem? Zacytujesz z Biblii?

A można uleczyć duszę kogoś pozostającego pod wpływem diabła?

...ale ktoś, czyt. niewierzący potrzebuje się do Boga nawrócić i już od Niego wszelką pomoc otrzyma. Po co pomagać ludziom, jako psycholog i dawać im złudne poczucie zaspokojenia swoich potrzeb, skoro ciągle mają stan wojny z Tym, który może zatracić i duszę, i ciało w ogniu nieugaszonym.


Patrz post Iszy.


A pewnie. Niech korzystają. Tylko jeśli Ty mienisz się chrześcijanką i oferujesz ludziom pomoc, która nie pomaga, bo jest Jeden, który pomaga, to... coś jest bardzo nie tak.

A kto go powołał? W Piśmie czytam o apostołach, prorokach, sługach, pasterzach, nic o psychologach. Więc kto go powołuje?

do Małej Mi.
"Przepraszam, ale co to znaczy "dobro"? Sformułowanie, że w kimś jest dobro NIE WYSTĘPUJE w Biblii."


=> dzieci są niewinne... nie mają jeszcze poznania tego, czym jest dobro więc nie możemy im zarzucać że są ZŁE. Nie bez przyczyny Pan mówi że mamy stać się jak dzieci.. ufne i niewinne.


"Druga sprawa to to: widzę, że dla Ciebie mówienie ludziom (obojętnie młodym czy nie) że są grzeszni, jest równoznaczne z mówieniem że są nic nie warci. Nie mówmy więc o grzechu, tak? No ładnie. Ładna ewangelia."

=> o rety, jak Ty pochopnie wyciągasz wnioski z jednego zdania które napisałam.... nie masz pojęcia o tym, kim jestem a posuwasz się do takich insynuacji...


"Wreszcie po trzecie: TAK, człowiek jest nic nie warty sam z siebie. I ja i Ty i w ogóle wszyscy. Wartościowymi W OCZACH BOGA czyni nas dopiero krew Jego Syna. I przekonywanie ludzi o ich rzekomej wartości to dokładnie odwrotne niż to, na czym opiera się ewangelia"

=> nie zgadzam się, grzeszny człowiek jest dla Boga BARDZO wiele warty, gdyby tak nie było, Bóg nie wydałby za Niego swojego Syna...


"No patrz, jak dobrze, że mamy Pana Jezusa, który sobie z tym wszystkim potrafi poradzić! To co piszesz, brzmi jakby człowiek wpadał do pralki za młodu i wypadał z niej jako dorosły człowiek, całkiem zdeprawowany - co sugeruje, że jest wolny od odpowiedzialności za swoje czyny. Nie chcę nic mówić, ale Pismo naucza inaczej..."

=> i znów nie zrozumiałaś. chodzi o to, że nikt nie wybiera sobie rodziny ani środowiska w którym się wychowa a czasem to właśnie odgrywa kluczową role w tym dlaczego dana osoba zachowuje się w określony sposób.

"Moce zła", to brzmi jak jakaś bajka. Pamiętam, że w "Małej Syrence" np były moce zła. Albo jak Tao - złe moce i dobre moce."

skoro dla Ciebie to bajka...

"Aha, co to znaczy, że koło się zamyka, według Ciebie? Jezus na to przyszedł, żeby koło się nie musiało zamykać, więc może zamiast głosić psychologię, głoś ludziom ewangelię?"

ugh, zadziwiasz mnie "miłością" jaka emanuje z Twoich wypowiedzi,...

Łatwo jest atakować, prawda? Skąd wiesz czy głoszę psychologię, czy Ewangelię? Skoro oceniasz mnie po kilku zdaniach które napisałam na temat zawodu psychologa...

do Ani_Iszy

"Twoja nieznajomość Biblii jest dla mnie przerazająca.
Izrael jako państwo starożytne miał dane przepisy i osoby, które pełniły opiekę medyczną nad ludem. Łukasz -ten z Nowego Testamentu - był lekarzem [osobistym Pawła - Paweł to też taka postać z Nowego Testamentu]. Zaczynam mieć wątpliwości, czy Biblia jest dla Ciebie priorytetem i źródłem objawienia i prawdy o Bogu, człowieku, grzechu, śmierci, życiu wiecznym, pokucie, przebaczeniu grzechów i moralności jako dobru i złu według Boga."

=> ja widzę to inaczej. Bóg mówi "ja Pan jestem Twoim lekarzem", mówi o uzdrowieniu wynikającym z WiArY.... a to że zawód lekarza jest "wiekowy" to inna kwestia...

"Izrael jako państwo starożytne miał dane przepisy i osoby, które pełniły opiekę medyczną nad ludem. Łukasz -ten z Nowego Testamentu - był lekarzem [osobistym Pawła - Paweł to też taka postać z Nowego Testamentu] "

=> wiesz, bez złośliwości też zrozumiałabym o co Ci chodzi...


...odczuwam bardzo "miłą" atmosfere panującą na tym forum...
może nie znam Biblii na pamięć, może sama próbuje powoli odkrywać Prawdy Boże.. może może może... jednak po kilku zdaniach które napisałam, wyciągacie bardzo dalekosiężne wnioski,,,, mnie to nie uraziło, ale zastanówcie się proszę z jakim nastawieniem piszecie, bo na pewno nie jest to nastawienie miłości i łagodności...

Tez tak rozumiem Pismo Swiete. W koncu przeciez "tak Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny." (Ew. Jana 3:16, Biblia Warszawska). Najpierw wiec Bóg widzial zgubionego czlowieka, a Jego reakcja powodowana miloscia byla ofiarowaniem swojego jedynego Syna za nasze grzechy, aby nas ratowac.


Tak, rzeczywiscie nasz Pan powiedzial: "(...) Ja, Pan, twój lekarz." (Ks. Wyjścia 15:26, Biblia Warszawska)

Jednak jak uzdrowienie wyglada w praktyce?

"Sam zaś poszedł na pustynię o jeden dzień drogi, a doszedłszy tam, usiadł pod krzakiem jałowca i życzył sobie śmierci, mówiąc: Dosyć już, Panie, weź życie moje, gdyż nie jestem lepszy niż moi ojcowie. Potem położył się i zasnął pod krzakiem jałowca. Lecz oto dotknął go anioł i rzekł do niego: Wstań, posil się! A gdy spojrzał, oto przy jego głowie leżał placek upieczony i dzban z wodą. Posilił się więc i znowu się położył. Lecz anioł przyszedł po raz drugi, dotknął go i rzekł: Wstań, posil się, gdyż masz daleką drogę przed sobą." (1 Ks. Królewska 19:4-7, Biblia Warszawska)

Gdy Eliasz przechodzil gleboka depresje zyczac sobie smierci, Pan nie sprawil, ze nagle w ponadnaturalny sposób wyzdrowial. Pan podal mu naturalne srodki - odpoczynek i jedzenie - i pomógl Eliaszowi w taki sposób dojsc do siebie. Eliasz jest w Nowym Testamencie przywolywany jako przyklad wiary (Jk.5:17). Wierzyl napewno w Boga jako swojego lekarza, a jednak nie zostal uzdrowiony w ponadnaturalny sposób uzdrowieniem "wynikajacym z wiary".


Mogli bysmy w powyzszym przypadku powiedziec, ze przeciez to Bóg przeciez poslal aniola, który przyniósl pozywienie i ze zatem mozemy patrzec na to jako na ponadnaturalne dzialanie Pana, naszego lekarza. Jednak w Nowym Testamencie apostol Pawel radzil Tymoteuszowi:

"Samej wody już nie pij, ale używaj po trosze wina ze względu na twój żołądek i częste twoje niedomagania." (1 List do Tymoteusza 5:23, Biblia Warszawska)

Sadzac po jego zyciu opisanym w NT Pawel zapewne wierzyl, ze "Pan jest jego lekarzem", a jednak polecil Tymoteuszowi "naturalne srodki lecznicze" na jego niedomagania zdrowotne. Podobnie funkcjonuje zawód lekarza. Mysle, ze pytaniem jest raczej, z jakim nastawieniem zwracam sie do "ludzkiego" lekarza:

"W trzydziestym dziewiątym roku swojego panowania Asa zachorował na nogi, a jego choroba coraz bardziej się wzmagała; lecz nawet w swojej chorobie nie zwracał się do Pana, ale do lekarzy." (2 Ks. Kronik 16:12, Biblia Warszawska)

Asa zwracal sie do lekarzy, pokladajac w nich swoja ufnosc. Do Boga wogóle sie juz nie zwracal - nawet widzac swoja wzmagajaca sie chorobe. W takiej chwili dopiero Pan nie jest juz naszym lekarzem.

Przykro mi, ale na tym forum odnosimy się do tego, co ktoś pisze, wyciągamy z tego wnioski, oraz mamy taką tezę, że jeśli ktoś coś pisze - to znaczy, że tak myśli To forum DYSKUSYJNE, a nie filozoficzne.

Bardzo bym Cię też prosiła, żebyś nie odwracała uwagi od problemu naszą złośliwością, bo czasem po prostu niektóre poglądy są tak wyraźnie sprzeczne ze Słowem Bożym, że nie można być pobłażliwym dla osoby, kóra je prezentuje Jeśli "sama próbujesz powoli odkrywać Prawdy Boże", to przecież Ci w tym właśnie próbujemy pomóc. Jesteś bardzo wrażliwa, jak na osobę, której ego zawisło na krzyżu.

Kwestia czy Cię znam: napisałaś gdzie indziej, że jesteś nawróconą osobą, a piszesz rzeczy niezgodne z pismem. To mi wystarczy do oceny Twoich poglądów i do porównania ich z Pismem.

A miłość czasem wymaga, żeby komuś postawić parę rzeczy przed oczy.

Dopóki nie posiądą zdolności odróżniania dobrego i złego i nie zgrzeszą po raz pierwszy są niewinne. Ale określenie, że w dzieciach jest dobro, jest po prostu śliskie, bo niejednoznaczne z definicją, którą podaje Biblia.

Wyciągam wnioski z tego, co piszesz - taki jest regulamin. Co zmienia to, kim jesteś?


Źle to sformułowałam - człowiek jest dla Boga wiele wart, ale sam z siebie nie ma wartości, rozumiesz?

No właśnie dobrze Cię zrozumiałam, tylko potwierdziłaś to, co chciałaś tam zawrzeć - wierzysz w rodzaj determinizmu... Owszem wszystko ma na nas wpływ, ale co z tego, skoro cały czas każdy ma wybór? I możemy być wolni spod wpływu wpływu?


Bajka, bajka. Nie ma mglistych mocy zła i dobra. To jest taka psychologiczna gadka. W Biblii jest Bóg i Szatan. Oraz aniołowie obu rodzajów. Ale jakieś złe moooce... Znałam takich co się zasłaniali różnymi mocami, bo nie chcieli uznać osobowości "dobra i zła". Jestem tylko ostrożna...


Nom, i co tu jest nie tak z moją miłością? "Czy stałem się nieprzyjacielem waszym, dlatego że prawdę wam mówię?" [Paweł]

Ja Cię, moja droga, nie atakuję. Nie muszę, bo to co piszesz Cię atakuje. Piszesz, że wierzący mają co prawda Boga, ALE niewierzący mają psychologów, od tego od czego wierzący właśnie mają Boga. I to Twoim zdaniem nie jest głoszenie psychologii zamiast ewangelii? Tak, oceniam Cię po kilku zdaniach. A właściwie to nie takich kilka zdań - zdążyłaś już napisać kilkanaście postów. Jeśli nie chcesz by oceniano to co piszesz, to nie pisz. Albo przemyśl najpierw to co chcesz napisać.

Odrzucasz fakt, że psychologia nie negując czyjegoś światopoglądu odnosi się do założeń i norm sprzecznych z Biblią?
Odpowiedz więc- proszę ponownie, jak psychologia definiuje DOBRO i ZŁO?
Kto naucza o duszy człowieka? Psychologia? Psychologia naucza o osobowości. Takie zmieszanie pojęć powoduje, że coś się oswaja i brzmi w sposób "uchrześcijaniony".

W którym miejscu osobowości jest dusza, duch?
Twoja definicja DUSZY to są m.in. mechanizmy regulacji osobowości [np. w-g Reykowskiego].

Czyli jak to jest: po śmierci człowieka jego DUSZA umiera wraz z nim, czy żyje nadal?

"Tak mówi Pan: Przeklęty mąż, który na człowieku polega i z ciała czyni swoje oparcie, a od Pana odwraca się jego serce!" [Jr 17:5]
Biblijne przeduchawianie jest podstawą funkcjonowania - narodzenie na nowo jest rzeczywistościa duchową, która posiada jednak widzialne znaki wynikające z udziału w Królestwie Bożym: są to nowa natura i owoce niesione z Ducha Świętego.
Psychologia rozmawia o PROBLEMIE, a czym jest problem DUSZY? w-g mnie brakiem subiektywnie utrwalonego i pojmowanego DOBROSTANU. Pytanie: czy na ziemi, bez pokoju z Bogiem ktokolwiek może osiągnąć dobrostan? Psychologia daje taką obietnicę i robi wszystko aby tak było. Powtórzę więc za poprzednikami: dla psychologii problem grzechu albo nie istnieje, albo jest całkowicie wypaczony. A w-g Pisma, to grzech jest przyczyną zła, zepsucia i nieszczęść - definiując to nieszczęście jako ODDZIELENIE OD BOGA. Czy psychologia tak twierdzi?
Odrodzeni też nie doświadczą usunięcia dyskomfortu, depresji, niepokoju - ale mogą doświadczać radości w Duchu Świętym, miłości i pokoju. Czy psychologia oferuje taki stan dla każdego? Tak, bo psychologia twierdzi- że poprzez nauczenie się racjonalizacji i stosowanie pozytywnych mechanizmów obronnych można usunąć/zdecentralizować PROBLEM i zachować dobrostan doczesny - bez pojednania z Bogiem. Tak:
"Będziesz miłował SIEBIE SAMEGO całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; BÓG też cię tak kocha, bo ON jest miłością; a swego bliźniego z pełną tolerancją dla wszystkiego co głosi i jak żyje byle nie krzywdził innych".
BO psychologia podaje alternatywne [do Bożej, objawionej w Biblii] źródło moralności [grzechu, dobra i zła] i prawdy o człowieku.
A ponieważ wynikiem skażenia jest grzech, to każdy człowiek w sumieniu zmaga się z dyskomfortem i brakiem DOBROSTANU [cierpieniami duszy]. Usunięcie fizjologicznych i emocjonalnych objawów nałogu [którego przyczyna zawsze jest duchowa, co nie oznacza że zawsze demoniczna], nie powoduje zmiany sytuacji duchowej, całkowitej i wiecznej dla DUSZY człowieka jeśli ten nie pojedna się z Bogiem. Moc do życia w pobożności darowuje tylko Bóg i tylko dla tych, którzy narodzili się z Ducha Świętego- zmiana w postępowaniu nie zmienia faktów duchowych. Dlatego to, co dotyczy duszy/ducha należy przeduchawiać [w Biblijny sposób].

Lea, może Ty odpowiesz, bo poprzednicy broniący psychologii unikali odpowiedzi - jakie w-g Ciebie rozwiązania proponuje psychologia dla następujących problemów odrodzonych ludzi opisanych np. w Jk. 5 wersety:14-16 i 19-20?
Identyczne jak Biblia?
Jaka w-g psychologii jest definicja grzechu?
Jaka jest osobista odpowiedzialność człowieka za ten grzech?
Kto według psychologii ma Boży autorytet do mediowania za grzesznikiem w tej sprawie?
CZy i jakie są proponowane metody wyznawania tego grzechu?
Czy i w jaki sposób w psychologii stosuje się modlenie się o tego, który zgrzeszył?
Czy i jakie proponuje sposoby uzdrowienia z tego grzechu?
Czy i w jaki sposób opisuje śmierć duchową?
Czy i w jaki sposób stosuje osobistą i zbiorową odpowiedzialność za upomnienie brata który zgrzeszył?

Nie jest. Botanik np. nie zajmuje się duszą i emocjami roślin. Jak PSYCHOLOGIA, która pracuje na DUSZY - ale nie odnosi się do faktów jakie dla duszy są najistotniejsze, czyli do istnienia Boga, życia wiecznego, grzechu [czyli choroby która w Piśmie dotyczy nieprawości], potępienia, piekła, czy się mylę?


Zmienia światopogląd. Informując, że problemem sa widoczne objawy [fizjologiczne, emocjonalne] i pomagając je usunąć: programuje do szukania pomocy dla DUSZY w metodach alternatywnych dla Bożego objawienia i Bożej prawdy o DUSZY człowieka. Też poprzez humanistyczne traktowanie pacjenta, czyli stawia człowieka w centrum i zakłada, że człowiek jest z natury dobry, a złe jest otoczenie. Klient musi przyjąć pewne założenia, poddać się pewnym metodom diagnostycznym i terapeutycznym, a zdefiniowanie jego PROBLEMU następuje zgodnie z założeniami psychologii - a nie w zgodzie ze światopoglądem klienta, który np. byłby człowiekiem odrodzonym, ale co ciekawe, psychologia potrafi być w zgodzie np. z taoizmem, buddyzmem, new-age, agnostycyzmem
"Albowiem nam objawił to Bóg przez Ducha; gdyż Duch bada wszystko, nawet głębokości Boże. (11) Bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży. (12) A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył. (13) Głosimy to nie w uczonych słowach ludzkiej mądrości, lecz w słowach, których naucza Duch, przykładając do duchowych rzeczy duchową miarę. (14) Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać. (15)
Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, sam zaś nie podlega niczyjemu osądowi.(16) Bo któż poznał myśl Pana? Któż może go pouczać? Ale my jesteśmy myśli Chrystusowej." [1Kor 2:10-16]
"Bo chociaż żyjemy w ciele, nie walczymy cielesnymi środkami. Gdyż oręż nasz, którym walczymy, nie jest cielesny, lecz ma moc burzenia warowni dla sprawy Bożej; nim też unicestwiamy złe zamysły
i wszelką pychę, podnoszącą się przeciw poznaniu Boga, i zmuszamy wszelką myśl do poddania się w posłuszeństwo Chrystusowi, Gotowi do karania wszelkiego nieposłuszeństwa, gdy posłuszeństwo wasze będzie całkowite." [2Kor 10:3-6]
Dlatego przeciwnicy psychologii przeduchawiają, ale w sposób biblijny i po Bożemu, a zwolennicy psychologii odduchawiają w sposób cielesny, ludzki, alternatywny do Bożego, ale opatrzony hasłami humanistycznego miłosierdzia i miłości.

Do Małej Mi

=> nie mam nic przeciwko prowadzeniu dyskusji.

Ale dlaczego ma ona zawierać złośliwe insynuacje
Dlaczego to co piszesz jest emocjonalnie nacechowane i to wcale nie pozytywnie?
na każdym innym forum by mnie to nie zaskoczyło, ale tutaj? a może to ja mam błędne wyobrażenie na temat tego, jak powinna dyskutować Boża rodzina...

a może czas nauczyć się napominania z łagodnością... ?


nie piszesz mi nic nowego, ciągle skupiasz się na tym samym, że zastępuje słowo zło, grzech, szatan synonimem "moce zła"; że napisałam że w dzieciach tkwi dobro; że głoszę ludziom psychologię zamiast ewangelii-> to ostatnie jest Twoim wnioskiem, ponieważ wiesz, że zajmuję się psychologią.

Do Ani_Iszy:

=> To, że lubię te naukę, nie znaczy że jest moim sposobem pojmowania świata, że odpowiada na moje pytania. Wiem, że nigdy tego nie zrobi, bo ona ukazuje problemy, ale nie ukazuje ich źródeł. Mnie natomiast w przeciwieństwie do Ciebie nie dziwi, że ludzie którzy nie znają Boga próbują ludzkimi metodami sobie pomagać. Wyobraz sobie, że niektórzy są tak emocjonalnie rozchwiani, że taka rozmowa z psychologiem sprawi, że naprawdę poczują się lepiej, co nie znaczy, że zostaną wewnętrznie uzdrowieni....

Przede wszystkim:
http://ulicaprosta.lap.pl/forum/viewtop ... 9152#29152
Tu ktoś inny miał problemy z cytowaniem, problem został wyjaśniony przez admina. Skorzystaj proszę, bo Twoje posty są mało czytelne.
A teraz ad rem. Wskaż mi PALCEM moje złośliwe insynuacje. Chyba, że za tym określeniem kryje się to, że piszę wprost. Co nawiasem mówiąc jest czymś zupełnie przeciwnym do insynuacji...
Pokaż mi PALCEM moje negatywnie nacechowane emocjonalne wpisy (kolejne określenie z Podręcznego Słowniczka Psychologa ) Wiesz... ja się naprawdę nie przejmuję tym co piszesz tak jakbyś może chciała.
I może rzeczywiście masz błędne pojęcie o tym, jak powinna dyskutować boża rodzina


A może czas nauczyć się przyjmować napomnienie z pokorą? Jeśli poczułaś się napomniana i tak potraktowałaś to, co piszę, to konsekwentnie nie powinnaś komentować formy.


No dokładnie tak, tylko nie wiem po co to podsumowanie... Chyba, że chcesz usłyszeć coś nowego - złóż tylko zamówienie, postaram się sprostać.

[Dodam jeszcze że to, że nie używam uśmieszków to taka moja wada - nie lubię ich]

już wiem skąd Twoja ksywka ; ) nie mam więcej pytań.