www.ulicaprosta.net

PROTEKTOR, rozumiem Cię, ale nie możemy niestety zapominać, że radosne i "free stylowe" bycie poza strukturami jest super, ale nie odpowiada biblijnemu modelowi Kościoła.

Jak czytamy w wielu miejscach NT, pierwszy Kościół miał diakonów i starszych, którzy przewodzili zborowi.
Poza tym starsi byli pod autorytetem apostolskim. Oczywiście, dziś apostolski autorytet możliwy jest tylko w strukturach Petera Wagnera ale nie zmienia to faktu, że luźna grupa typu: "wszyscy jesteśmy braćmi nikt nam nie mówi, co mamy robić tylko Pan" nie jest biblijna. Biblia wskazuje nam konieczność zdrowego, jasno określonego autorytetu, z Bożym namaszczeniem w każdej grupie, która chce funkcjonować jako część Ciała Chrystusa..

...

>>>

...

To jest radosne ale wcale nie freestylowe!



A gdzie pisze, że oni przewodzili? Oni służyli, a to zasadnicza różnica. Właśnie jak i Paweł zauważał, namnożyło sią przewodników, ale wiemy że mamy jednego przewodnika i pośrednika w naszej drodze.



To jakas nowa koncepcja rodem z KRK? Starsi tylko z racji większego poznania, a nie jakiegoś wybrania, supernamaszczenia czy ordynowania mogli lepiej służyć młodym chrześcijanom! Tak powinno być wąaśnie w zborze rodzinnym; ja spotykam sią tylko z moją żoną, choć czasem i w większym gronie. Spożywamy chleb i wino na pamiątję śmierci Pażskiej, chwwalimy Go i prosimy o różne sprawy. Przecież 2 lub 3 wystarcza. A jak masz problem nierozwiązywalny w rodzinie udajesz się do starszego.


Co to znaczy luźna grupa? I kto ma decydować, co mamy robić? Ci którzy sobie takie prawo uzurpowali marnie skończyli. Ile jeszcze jest zdowych zborów, opartych na biblijnej nauce i zarządzanych przez pastorów i jakichś biskupów? To wszystko się sypie, bo to właśnie nie jest biblijne. Pierwsi uczniowie spotykali się po domach i tam koncentrowała się cała ich wenątrzkościelna aktywność. Czy tego nie widać?

Grażynka, nie słuchaj takich rad - dobrze wiesz, że one nie działają. Taką masz postawę chciałabym a boję się... Musisz zrobić ten krok do całjkowitej zależności od Pana. Pastor Ci Go nie zastąpi.

_________________
******************************
www.csg.com.pl
www.talent.org.pl
www.wizjadlaizraela.org
www.creationism.org.pl
******************************

Grażyno, Protektor napisał najmądrzejsze zdanie w którym jest zawarta odpowiedz/rozwiazanie na wiekszość problemów kościoła i każdego członka Ciała Chrystusa indywidualnie : "musisz zrobić ten krok do całkowitej zależności od Pana".
Jeżeli w tobie będzie ciągle chęć opierania się na kimś, szukania kogoś, polegania na człowieku to rozczarowanie i goryczka które są w tobie nigdy nie mina.
Zmieniasz miejsca zamieszkania a problemy te same.
Zgoda, kościół jest w stanie opłakanym, dzieli się itd itp ale...



Dobrze jest być w zborze gdzie są służby, mądrzy starsi, diakoni służący a nie "pełniący funkcje", pasterze kochający owieczki, pełni Ducha nauczyciele...Jednak ten cud zbór składałby się z ludzi nadl a człowiek nie jest doskonały więc zawsze można poszukać i w końcu jakąś niedoskonałość znajdziesz.
Poleganie na człowieku zawsze kończy się źle a nawet najbardziej duchowego nauczyciela mamy sparawdzać "z Biblią w ręku" czy aby sam na manowce nie idzie a my za nim.
Dusza bez przewodnika ostyga... A Duch Świety?


Hm..
Jest na to pewien sposób:
Skoro brak tam choćby małego ognieka czy płomyka przy którym można się ogrzać, widzisz tego potrzebe to stań się takim ogniem, zachęceniem , pociecha dla innych.
Wiem, wiem problemy, kłopoty, samotność.
Każdy jakieś ma, nie wszyscy o nich mówią. Nie umiejszam teraz znaczenia twoich.
Czy jednak naprawdę nic nie możesz zrobić? A modlitwa?
Może "tylko tyle", bądz człowiekiem modlitwy. Za to miejsce, za rodzine.
Blisko Pana może okazać się że nie mówienie w szkole o wierze skoro nie chcą słuchać ale jakaś praktyczna pomoc komuś otworzy ci drzwi do głosznia, do rozpalania innych wierzących by nie byli letni.
Nie patrz na przeszkody. Kosciół to my którzy należymy do Pana.
Nie zreformujesz zboru bez reformy pojedynczych człownków.
To nie zrobi się jakimiś działaniami palnowanymi przez kogoś ale to dzieje się w komorze modlitwy.
Chcemy "cud koscioła" zacznijmy od siebie.
Najpierw plewienie: goryczka, zniechecenie.
Później empatii wiecej niż egoizmu i tak powoli byle do przodu
Dlaczego zbory Boże upadają?
Bo jednostki tylko chcą czegoś więcej niż niedzielnego chrześcijaństwa, bo zamiast modlić się i wprowadzać w życie "praktycznie" wiarę zniechęcają się gdy zmiany nie przychodza szybko.
To jeden z powodów ale może istotniejszy niż wszystkie herezje,odjazdy,.
Brak bliskiej społeczniści z Panem wierzących pociąga za soba kościół bez mocy, poznania , letni .
No a jaki ma być skoro skałada się z zaprawionych goryczka, letnich teoretycznych chrześcijan?!
Sama widzę ile razy nie reaguje na możliwości "praktycznego" praktykowanie chrześcijaństwa, szukam pomocy u człowieka, problemy wydają mi się niemożliwe do rozwiząnia, szybciej biegne do ludzi szukając wyjścia z sytuacji niż do Boga.
Szukaj bliskości Pana i możliwości które są w miejscu w którym cie postawił teraz do bycia sola, światłem a może małym ogniskiem dla kogoś

...

Czasem też ma dosyć ale nie trwa takie zniechęcenie ciągle.
Modlę się i czekam.
Byłam sama, bez oparcia w ludziach (bo koniec konców o tym ciągle piszesz, że ludzi Ci potrzeba) nie tydzień ale kilka lat.


Przeczytaj uważnie co napisałam.
Fragment który mówi o empatii jest skierowany do tych (w tym do siebie go kieruje) którzy chcą czegoś więcej niż niedzielne chrzescijaństwo.
Prawdą jest za to że jeżeli nie zaczniemy zmian od siebie to nic się nie zmieni. To "dookoła" oznacza koleje osoby dla których to Ty czy ja jesteśmy tym "dookoła".


Grażyno czego dokładnie nie możesz słuchać?
O potrzebie bliskości Pana i komorze modlitwy?
O tym by starć się cieszyć tym co mamy i dawać coś z siebie innym w miejscu w którym postawił nas Bóg?
By być zachęceniem dla innych i "praktycznie" pokazywać naszą wiarę?
Niegdzie nie napisałam za to że można być poza Cialem Chrystusa ale wiesz wberew temu co piszesz to nie przynależność do jakiegoś zboru ( choć bycie w społeczności uważam za bardzo ważne) decyduje czy jestes poza Ciałem.

Czyżby Pan się pomylił mówiąc że mamy iść i mówić o nim?
Nie nawracają się? Naszą rolą jest być światłem i solą, mówić o zbawieniu które jest przez krzyż i tyle.
Piszę wyżej o praktycznym okazywaniu wiary przez czyny czasem nie otwierając ust.
Zdażyło Ci się że ktoś zapytał dlaczego postepujesz inaczej niż twoje optoczenie np. nie plotkujesz, nie mówisz źle o przełozonych, nie robisz przekretów itp? To dobry wstep do zwiastowania.


Czasem tak, jest to dobre i cenne ale często nie ma takiego człowieka wtedy mamy Słowo i Pana który nie jest niemy i może mówić przez człowieka, okoliczności ale i sam do nas.


Na głos niekoniecznie ale mówi.
Bóg mówi tylko poświęć Mu czas i dbaj o te relacje, wtedy prowadzenie i słyszenie staje się jaśniejsze, wyrazniejsze.

...

Grazyna, czy masz jakies oparcie w mezu? No od kogos trzeba zaczac...

W kościele jako ciele tak ale kosciele instytucji niekoniecznie.
Smok Cię zachęcił jakimś postem?
On nie jest w formalnym zarejstrowanym kościele.

Bycie sola to życie według Słowa.
Sól powoduje że szczypi jak na ranke trafi - świat czasem nie może dlatego znieść wierzacych;
konserwuje - ludzie zaczynają żyć moralniej przez wpływ wierzacych, ich życia. Niezależnie jak reaguje otoczenie mamy żyć zgodnie ze Słowem Bożym.


Nie zawsze szukają sensacji.
Wierzacy z którymi się stykam, ja, z takimi pytaniami mamy do czynienia.
Może dlatego że mniej mówimy, w pracy zwłaszcza, o naszej "innej" wierze. Ludzie obserwuja,są ciekawi.
Czasem gdy się dowiedzą jak jest przyczyna innego niż ogólnie przyjęte zachowania wytykają palcami.
Tak bywa niestety ale myśle sobie, czytając o tym jakie problemy mają wierzący w innych częściach świata że to niewiele i da się przezyć chociaż jest nieprzyjemnie.


To nie jest wysoko postawiana poprzeczka choć wiem że bywa trudno i wiem że jak się nie uczepisz Pana, nie zaczniesz polegać na Nim nie dasz rady i gorycz rozrośnie się w wielkie drzewsko. Nie mówie z teorii. Przeszłam swoje w ciagu tych kilkunastu lat chodzenia z Panem


Bezpieczeństwa to raczej na ludziach nie buduj.
Pisze wyżej że bycie w społeczniści jest bardzo ważne .
Ważne ale nie ważniejsze od żywej relacji z Bogiem.
To ona jest podstawą

I jak tu się nie zgodzić z protestancką siostrą

Pozdrawiam

...

Grażynka, wiem o co Ci chodzi w zupełności. Ja, bez wsparcia bliskich mi wierzacych osób bym nie przeżył do tej chwili. Tak myślę..

Nie wiem, czy świadczy to o mojej duchowej nieudolności, słabości, czy niebiblijności.. Po prostu potrzebuje ich, potrzebuję widzieć ich i słyszeć kilka razy w tygodniu, wysłać smsa, zadzwonić, pomóc i pomoc otrzymać.

Może szkoda, że nie jestem wojownikiem modlitwy, czy też człowiekiem komory, który potrzebuje innych, tylko aby oświecać ich blaskiem Chrystusa. Szkoda, nie jestem nim, a ponieważ są tacy jak ja i Grazynka więc jakoś muszą sobie radzić.

Dlatego też zawsze "łapczywie" czytam wypowiedzi mego ulubionego św. Pawła o jego słabościach i jak bardzo tęsknił za swymi dziećmi w Panu, także dla swojej pociechy. To jakoś daje mi otuchę.

Pan Jezus w Getsemane też prosił uczniów, żeby byli z Nim. Chyba nie robił tego na pokaz. Oni zawiedli, ale Pan wytrwał. Jestem z Niego dumny!

BEA, odróżniasz instytucjonalny Kościół od żywego Ciała - takie rozróżnienie dla Grażynki nie ma żadnego sensu. Ona po prostu chce gdzieś pójść i się zagrzać duchowo, pomodlić się, wypić kawe, wiedzieć, że jest miejsce gdzie jej dzieci znajdą inne wierzące dzieci.. Jakbyś tego nie nazwała..

Dlatego też spotkamy się z Grażynką i jej mężem, a ja szykuję najlepszą kawę jaką znam!! hurrra!!

...