www.ulicaprosta.net

No, to pogadaliśmy, Wicie. Wszystko można udowodnić, jeśli się tylko przypisze wyrazom inne znaczenie, niż posiadają. Ale ja się w to nie bawię.

Wit, słowem swojej mocy zniósł już Wieczerzę. Co jeszcze zniesiesz, zanim Pan przyjdzie powtórnie?

"Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy połamał i rzekł: To jest Ciało moje za was. Czyńcie to na moją pamiątkę! (25) Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę! Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie."

Wersety 17 i 18 rozdziału 9 listu do Hebrajczyków należy czytać z uwzględnieniem kontekstu. Autor opisuje sytuację, która wydarzyła się w niebie. Gdyby ten fragment odnieść do wydarzenia, jakie miało miejsce na Golgocie, byłby on dosyć sztuczny, bowiem zarówno wcześniejsze, jak i późniejsze wersety mówią o pokropieniu krwią ofiary w świątyni, a nie o zabiciu ofiary na ołtarzu.



Wszystko zniosę. Nawet Twoje głupie docinki. No i żeby tradycji stało się zadość, skomentuj moją wypowiedź, postaw kropkę nad i, aby wyszło na Twoje.

Pozdrawiam.

Twój żałosny tekst o zniesieniu Wieczerzy Pańskiej najlepiej komentuje apostoł w 1Kor11.
Cytat podałem. Każdy widzi, że Wieczerza Pańska będzie sprawowana na pamiątkę Jezusa, aż przyjdzie. A nie, jak zmyślił Wit.

Poczytaj wcześniejsze posty. Właśnie między innymi, a właściwie głównie na temat przyjścia Chrystusa dyskutowałem ze Smokiem... Przyjścia w Duchu oczywiście.

Wicie, masz tendencje do uciekania od normalnego znaczenia wyrazów i zdań. W ten sposób można udowodnić wszystko. To, co wydarzyło się w niebie, miało miejsce już po wprowadzeniu w życie Nowego Przymierza. Pokropienie ołtarza miało miejsce już po ustanowieniu przymierza, podobnie jak w przypadku Mojżesza:

"Gdy bowiem Mojżesz ogłosił całemu ludowi wszystkie ustawy zakonu, wziął krew cielców i kozłów wraz z wodą, wełną szkarłatną i hizopem, i pokropił zarówno samą księgę, jak i cały lud, mówiąc: To jest krew przymierza, które Bóg dla was ustanowił" [Hebr. 9:19-20]

Czyli Bóg ustanowił przymierze zanim Mojżesz pokropił księgę i cały lud. Dlatego krew ofiarna Nowego Przymierza została wylana na krzyżu Golgoty, a my jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Mesjasza Jezusa [Hebr. 10:10]. Nasze pojednanie z Bogiem nastąpiło na krzyżu:

"przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego" [Kol. 1:20]

Kontekst się zgadza i całe nauczanie jest spójne. Jezus jako arcykapłan wszedł do nieba już po dokonaniu wiecznego odkupienia [Hebr. 9:12], a ofiarował siebie Bogu przez Ducha wiecznego jako Baranek bez skazy [9:14], gdyż dobrowolnie zrezygnował ze statusu równości Bogu [Flp. 2:6] i jako Baranek bez skazy jeszcze przed założeniem świata został przygotowany do złożenia tej dobrowolnej ofiary [I Piotra 1:19-20].

Smoku

Widzę, że Twoje myślenie idzie innym torem, więc zapytam troszkę inaczej... Jaki był cel pokropienia krwią ofiary, jeżeli według Ciebie przymierze zostało zawarte z chwilą śmierci ofiary?

W ramach przymierza zawartego na Synaju dokonywano mnóstwa ofiar i za każdym razem kropiono grzesznika dla oczyszczenia krwią ofiarną. Ale nie oznaczało to, że za każdym razem przymierze wchodziło w życie.

Przymierze zostaje zawarte raz i wchodzi w życie w chwili złożenia ofiary. Krew ofiary oczyszcza grzesznika zgodnie z ustaleniami przymierza, które zostało już wcześniej zawarte. W Starym Przymierzu była to krew zwierząt.

Nowe Przymierze weszło w życie na Golgocie i wtedy Pan Jezus powiedział "Wykonało się!" [Jan 19:30]. Krew Nowego Przymierza ma moc jednokrodnego odkupienia naszych win w kontekście zbawienia wiecznego [I Piotra 1:18-19; 2:24 i inne] i oczyszczającą za każdym razem, gdy zostanie wyznany grzech [I Jana 1:7].

Podsumowując, celem pokropienia krwią ofiary było oczyszczenie tego, co było kropione w ramach przymierza, które weszło w życie jeden raz i w chwili złożenia ofiary pieczętującej przymierze.

Smoku

Bez obrazy, ale to jest najbardziej bezsensowna Twoja wypowiedź, jaką kiedykolwiek czytałem. Jestem całkowicie pewien, że sam nie bardzo wierzysz w to co napisałeś, tylko napisałeś tak, aby dać jakieś wytłumaczenie. Dobra, nie będę Ciebie już dłużej męczył; zresztą to nie miejsce na ten temat, ale radzę Tobie, abyś jeszcze raz na spokojnie rozważył owo zagadnienie Nowego Przymierza, bo naprawdę warto.

Pozdrawiam.

Bez obrazy, ale sama Twoja całkowita pewność nie została niczym poparta. Dlatego trudno Twoją ostatnią wypowiedź traktować jako argument. To jest raczej nieuzasadniony pogląd, do którego masz oczywiście prawo.

Z Twojej wypowiedzi wynika, że wierzący w Chrystusa byli dwa razy oczyszczeni. Pierwszy raz wraz ze śmiercią na Golgocie, drugi raz wraz z zesłaniem Ducha.

Nie zauważyłem, żebym pisał coś o zesłaniu Ducha. Mógłbyś zacytować taki fragment mojej wypowiedzi?

No właśnie o to chodzi, że nie bardzo rozumiem Twoją wypowiedź.

Dla mnie sprawa Starego i Nowego Przymierza jest prosta i można ją przedstawić następująco:

STARE PRZYMIERZE - NOWE PRZYMIERZE

Zakon Mojżeszowy - Ewangelia Chrystusowa
Ołtarz - Golgota
Baranek - Chrystus
Świątynia - Niebo
Pokropienie Krwią - Zesłanie Ducha

I od tej chwili (zesłania Ducha) uznaję wejście w życie Nowego Przymierza. Dlatego też w tym miejscu pytam, jakie znaczenie według Ciebie, miało zesłanie Ducha?

Obawiam się, że Twoje uproszczenie jest zbyt dalego posunięte. Właściwie bez zastrzeżeń zgadzam się jedynie z częścią "Baranek-Chrystus". Reszta nie jest tak prostym przełożeniem, jak to przedstawiłeś.

Jednak "scenariusz" moich "wyobrażeń" zgadza się z treścią Listu do Hebrajczyków, co w zarysie przedstawiłem w poprzednich wypowiedziach. Czuję się więc usprawiedliwony.